Mieczysław Dworczyk

---

Życiorys

Mieczysław Dworczyk urodził się jako syn Mariana Dworczyka, który był lekarzem oraz dyrektorem uzdrowiska w Busku-Zdroju, a jego matką była Halina z Hofmanów. Miał dwóch braci: Wojciecha, pisarza oraz podróżnika, a także Jana, chemika. W czasach II wojny światowej zaangażował się w działania Szarych Szeregów i uczestniczył w tajnym nauczaniu, które organizowali wykładowcy Politechniki Warszawskiej. Kontynuował swoje studia po wojnie na Politechnice Śląskiej w Gliwicach.

Po ukończeniu edukacji wyjechał do Stanów Zjednoczonych na stypendium, gdzie zdobywał doświadczenie praktyczne z zakresu inżynierii miejskiej w Massachusetts Institute of Technology. Po powrocie do Polski Mieczysław Dworczyk pracował w Departamencie Techniki w Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego. W latach 1955-1959 studiował w Moskiewskim Instytucie Inżynieryjno-Ekonomicznym, po ukończeniu którego uzyskał stopień kandydata nauk technicznych.

Po powrocie do kraju związał swoją karierę zawodową z Instytutem Przemysłu Maszynowego „ORGMASZ”, jednocześnie pełniąc obowiązki na Politechnice Warszawskiej na Wydziale Mechanicznym Technologicznym. W 1963 roku całkowicie poświęcił się pracy akademickiej, a jego wykłady odbywały się na tym samym wydziale. W 1968 roku Mieczysław Dworczyk, dzięki rocznemu stypendium doktoranckiemu ufundowanemu przez Fundację Forda, przebywał w USA, gdzie odbywał staże w amerykańskich uczelniach technicznych.

W latach 1978-1981 piastował stanowisko prodziekana Wydziału Mechanicznego Technologicznego Politechniki Warszawskiej. Działał także w Katedrze Zarządzania Produkcją, Jakością i Logistyką na Wyższej Szkole Menedżerskiej oraz w Prywatnej Wyższej Szkole Nauk Społecznych, Komputerowych i Medycznych w Warszawie. Miał także zaszczyt być członkiem Komitetu Nauk Organizacji i Zarządzania Polskiej Akademii Nauk, a także Sekcji Zarządzania Przemysłem SIMP.

W uznaniu za swoją działalność naukową i dydaktyczną Mieczysław Dworczyk został wielokrotnie odznaczony. Otrzymał m.in.:

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski,
• Medal Komisji Edukacji Narodowej,
• Złotą odznakę zasłużonego pracownika Politechniki Warszawskiej,
• Złotą odznakę za zasługi dla Wyższej Szkoły Menedżerskiej w Warszawie,
• Srebrną i Złotą Odznaką Honorową SIMP i NOT.

Zmarł 5 lipca 2010 roku i został pochowany na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie, w kwaterze 79B-2-18.

---

Oceń: Mieczysław Dworczyk

---