Maria Maykowska


Maria Maykowska, urodzona 9 lipca 1892 roku w Warszawie, oraz zmarła 1 marca 1967 roku w tym samym mieście, była wybitną postacią w polskim środowisku akademickim. Specjalizowała się w dziedzinie filologii klasycznej, co odbiło się na jej karierze naukowej oraz edukacyjnej.

W trakcie swojej kariery akademickiej, Maykowska pełniła funkcję docenta na Uniwersytecie Warszawskim. Jej osiągnięcia w zakresie badań i dydaktyki miały znaczący wpływ na rozwój filologii klasycznej w Polsce.

Życiorys

Maria Maykowska przyszła na świat w rodzinie Stanisława Maykowskiego h. Lubicz, inżyniera w dziedzinie komunikacji, oraz Heleny z Cieszkowskich. Od najmłodszych lat zmagała się z chorobą układu kostnego, co wpłynęło na jej życie i karierę. Wczesne wykształcenie zdobywała w prywatnym Gimnazjum Antoniny Walickiej w Warszawie oraz w Gimnazjum św. Anny w Krakowie, gdzie uczęszczała do roku 1913.

W okresie 1918–1921 studiowała filologię klasyczną na Uniwersytecie Jagiellońskim, a następnie na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie w 1921 roku obroniła doktorat pod kierunkiem Adama Krokiewicza. Rozwijała swoje umiejętności w Berlinie i Wiedniu. Po ukończeniu studiów, w 1923 roku, podjęła pracę na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie prowadziła zajęcia oraz seminaria z zakresu hellenistyki jako starszy asystent. Ponadto, uczyła łaciny w gimnazjum im. Marii Konopnickiej w Warszawie.

Po wojnie wysłużyła się na stanowisku adiunkta w I Katedrze Filologii Klasycznej UW w 1945 roku. W 1955 roku, po przedstawieniu pracy zatytułowanej O kompozycji „Praw” Platona, uzyskała tytuł docenta. Pełniąc tę funkcję, zaczęła również prowadzić wykłady dotyczące gramatyki historycznej oraz retoryki greckiej. Jej prace naukowe obejmowały retorykę grecką, historię literatury oraz filozofię grecką, jak również gramatykę historyczną języka greckiego. Jej książka Klasyczna teoria wymowy, wydana w 1936 roku, była pierwszą w Polsce monografią poświęconą rzymskiej i greckiej retoryce.

Maria Maykowska prowadziła również badania nad składnią grecką, a w analizie Praw Platona dowiodła, że stanowi ono przemyślaną całość, a nie zbiór przypadkowych fragmentów, jak wcześniej sądzono. Dokonała tłumaczeń na język polski takich dzieł, jak Listy Platona (1936) oraz Hymn do Dzeusa Kleantesa (1946). W 1945 roku została członkiem korespondentem Towarzystwa Naukowego Warszawskiego. W latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych uczestniczyła w pracach Komisji ds. Programów i Podręczników dla Szkół Średnich.

19 stycznia 1955 roku uhonorowano ją Medalem 10-lecia Polski Ludowej. W 1962 roku przeszła na emeryturę. Maria Maykowska zmarła w Warszawie i została pochowana na cmentarzu Czerniakowskim (sektor 4-A-8).

Wybrane prace

Maria Maykowska, utalentowana badaczka, ma na swoim koncie wiele znaczących publikacji. Oto niektóre z jej kluczowych prac:

  • Literatura starożytna Grecji epoki powszechnej (1931, wraz z Tadeuszem Zielińskim),
  • Demostenes i Cicero (1948),
  • Quaestiones Platonicae selectae (1949),
  • Hyperejdes (1951),
  • Motyw moralności mówcy w praktyce i teorii retorycznej (1963).

Przypisy

  1. a b Maria Majkowska z Majków Tykiewek h. Lubicz M.J. Minakowski, Genealogia Potomków Sejmu Wielkiego [dostęp 03.04.2024 r.]
  2. Cmentarz Czerniakowski - wyszukiwarka osób pochowanych [online], grobonet.com [dostęp 03.04.2024 r.]
  3. M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 – Uchwała Rady Państwa z dnia 19.01.1955 r. nr 0/201 – na wniosek Ministra Szkolnictwa Wyższego.

Oceń: Maria Maykowska

Średnia ocena:4.61 Liczba ocen:6