Aleksander Dobicki

---

Życiorys

Urodziny Aleksandra Dobickiego miały miejsce w 1933 roku w Warszawie. W młodości ukończył szkołę podstawową w Hrubieszowie. Po zakończeniu II wojny światowej wraz z rodziną osiedlił się na Dolnym Śląsku. W 1952 roku zdobył absolutorium z Gimnazjum i Liceum Administracji Gospodarczej we Wrocławiu. Po tym etapie, podjął roczny staż w Przedsiębiorstwie Elektromontaż we Wrocławiu.

W 1953 roku rozpoczął swoje studia na Wydziale Zootechnicznym w Wyższej Szkole Rolniczej we Wrocławiu, które zakończył w 1957 roku, zdobywając tytuł inżyniera, a kolejny rok później, w 1958 roku, obronił pracę magisterską w dziedzinie zootechniki.

Po pomyślnym ukończeniu studiów, przez trzy lata pracował w Przedsiębiorstwie Gospodarki Zwierzętami Rzeźnymi we Wrocławiu na pozycji zootechnika (1958-1961). Równocześnie podejmował nauczanie zawodu w szkole przysposobienia rolniczego w Chocianowcu (1958–1959) i w Cieszkowie (1959–1966). W 1966 roku awansował na starszego asystenta w Zakładzie Hodowli Bydła Koni i Owiec na uczelni macierzystej.

W 1969 roku uzyskał stopień doktora nauk rolniczych na podstawie pracy „Badania nad przydatnością młodego bydła ras nczb i ncb do intensywnych metod opasu”, pod przewodnictwem profesora Jerzego Juszczaka. W 1974 roku otrzymał stopień doktora habilitowanego dzięki rozprawie dotyczącej zastosowania pomiarów i wskaźników do oceny wartości rzeźnej buhajków rasy ncb, które były opasane do 450 kg wagi żywej. Rada Państwa nadała mu tytuł profesora nauk rolniczych w 1982 roku, a od 1992 roku pracował jako profesor zwyczajny.

Oprócz działalności naukowej i dydaktycznej, brał udział w licznych funkcjach organizacyjnych. W latach 1975-1976 był prodziekanem, a następnie dziekanem Wydziału Zootechnicznego. W 2000 roku objął kierownictwo Katedry Hodowli Bydła i Produkcji Mleka. Był także członkiem Rady Głównej przy Ministrze Szkolnictwa Wyższego oraz uczestniczył w Polskim Towarzystwie Zootechnicznym i Polskim Towarzystwie Genetycznym.

Współorganizował siedem międzynarodowych konferencji na temat „Aktualne problemy hodowli bydła mięsnego” w latach: 1989, 1990, 1992, 1994, 1996, 1998 i 2000. Oprócz tego zorganizował pokazy oraz szkolenia dla hodowców bydła we współpracy z odpowiednimi związkami i ośrodkami doradztwa agrarnego. Od 1978 roku prowadził także badania hodowlane w dużych stadach bydła mięsnego. Był przewodniczącym Rady Hodowlanej Krajowego Związku Hodowców Bydła Mięsnego w Polsce.

Niestety, Aleksander Dobicki zmarł w 2007 roku w Warszawie, pozostawiając po sobie bogate dziedzictwo naukowe oraz zawodowe w dziedzinie zootechniki.

Dorobek naukowy

Aleksander Dobicki prowadził różnorodne badania naukowe, które koncentrowały się na kilku istotnych tematach. Pracował nad genetycznymi i środowiskowymi uwarunkowaniami budowy wymion oraz zdolności wydojowej krów, co ma kluczowe znaczenie w hodowli bydła mlecznego. Dodatkowo, jego badania obejmowały polimorfizm białek mleka w kontekście zarówno ras mlecznych, jak i mięsnych, co wpływa na jakość produktów zwierzęcych.

W zakresie oceny wartości hodowlanej zwierząt, Dobicki przeprowadzał analizy dotyczące buhajów oraz przydatności opasowej i wartości rzeźnej bydła czystorasowego oraz mieszańców. Jako ekspert w tej dziedzinie, opracował nowatorskie metodyki organizacji hodowli oraz technologii produkcji mleka i żywca wołowego, co przyczyniło się do poprawy efektywności gospodarstw rolnych.

Oprócz tego, zaprojektował modelowe programy hodowli bydła mięsnego, które znalazły zastosowanie w populacjach ras czystych i syntetycznych, a także w gospodarstwach ekologicznych. Jego wkład w rozwój nauki uwidacznia się w licznych publikacjach, w tym 157 pozycjach, takich jak 71 prac oryginalnych, 6 skryptów oraz 3 podręczniki.

Za swoją pracę oraz wkład w rozwój edukacji i hodowli bydła, Aleksander Dobicki został uhonorowany Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Medalem Komisji Edukacji Narodowej.

---

Oceń: Aleksander Dobicki

---