Maria Kaczurbina

---

Życiorys

Maria Kaczurbina, wybitna postać polskiego szkolnictwa muzycznego, studiowała w latach 1927–1930 na wydziale nauczycielskim w Konserwatorium Muzycznym w Warszawie, gdzie była uczennicą Stanisława Kazury. W 1929 roku rozpoczęła działalność jako nauczycielka muzyki, pracując między innymi w Eksperymentalnej Dziecięcej Szkole Ćwiczeń, należącej do warszawskiego konserwatorium, oraz w pierwszej w Polsce Niższej Szkole Muzycznej.

Od 1948 roku Kaczurbina współpracowała z Polskim Radiem, biorąc udział w tworzeniu audycji umuzykalniających. W okresie od 1948 do 1951 oraz ponownie w latach 1955–1958 była nauczycielką w stołecznych szkołach muzycznych, oferujących nauczanie na poziomie I i II stopnia. Kaczurbina miała ogromny wpływ na rozwój polskiego szkolnictwa muzycznego, zwłaszcza niższego stopnia, będąc autorką programów metodycznych.

Wielką zasługą Kaczurbiny jest także stworzenie, wspólnie z Lechem Miklaszewskim, pionierskiego elementarza pt. Nasze pierwsze nutki, który ukazał się w Krakowie w 1959 roku. Jako kompozytorka napisała około 150 piosenek dla dzieci, uwzględniając ich percepcję oraz zdolności wykonawcze. Wśród jej osiągnięć znajduje się również cykl pt. Jestem zuch, który powstał w 1951 roku we współpracy z innymi twórcami i został wzbogacony o teksty Heleny Kołaczkowskiej.

Kaczurbina interesowała się także etnografią, współpracując z Jadwigą Grzegorzewską nad opracowaniem polskich opowiadań, piosenek oraz zabaw dla dzieci. Warto dodać, że spoczywa nacmentarzu Powązkowskim w Warszawie, w miejscu pod murem przy ul. Tatarskiej (grób 23/24).

Wybrane podręczniki

Dokument ten prezentuje wybrane podręczniki, które zostały opracowane na podstawie uznanych materiałów źródłowych.

• 1959: Nasze pierwsze nutki,
• 1959: Podręcznik metodyczny do elementarza muzycznego „Nasze pierwsze nutki”,
• 1965: Szósta klasa śpiewa,
• 1970: Wesołe nutki i piosenki,
• 1972: Wskazówki metodyczne do wychowania muzycznego w klasie V szkoły podstawowej.

---

Oceń: Maria Kaczurbina

---