Maksymilian Węgrzyn

---

Życiorys

Maksymilian Węgrzyn, to uznany artysta, który przez lata zaskarbił sobie sympatię wśród publiczności. Jego kariera teatralna rozpoczęła się pod okiem Anastazego Trapszy, w zespole którego zadebiutował latem 1887 roku w warszawskich teatrach ogródkowych Promenada. Już rok później, w 1888, występował u boku Lucjana Dobrzańskiego i Jana Reckiego, występując w popularnych teatrach ogródkowych Alhambra oraz Promenada, a także w Radomiu. W kolejnych latach grał w różnych zespołach, między innymi u Karola Kremskiego w Łowiczu oraz Czesława Janowskiego w Łodzi w okresie 1892–93.

W 1893 roku, po wydaleniu z zaboru rosyjskiego, Węgrzyn udał się do Galicji. Od jesieni 1893 do 1900 roku, działał w Teatrze Miejskim w Krakowie, gdzie rozwijał swój talent aktorski. Lata 1900–1906 spędził na deskach Teatru Miejskiego we Lwowie, pełniąc równocześnie obowiązki sekretarza i reżysera. Z lwowskim zespołem występował na scenach w Kijowie w 1905 roku.

W 1906, po ustąpieniu Tadeusza Pawlikowskiego z pozycji dyrektora lwowskiego teatru, Węgrzyn powrócił do Teatru Miejskiego w Krakowie, gdzie grał aż do 1912. W 1907 roku, w okresie od czerwca do sierpnia, występował gościnnie w Teatrze Małym w Warszawie. W 1910 był jednym z organizatorów oraz pierwszym prezesem Związku Artystów i Artystek Teatrów Polskich w Galicji, co miało znaczący wpływ na rozwój kultury teatralnej w tym regionie.

W 1912 roku, Węgrzyn został zaangażowany przez Arnolda Szyfmana do nowopowstałego Teatru Polskiego w Warszawie. Wraz z zespołem tego teatru brał udział w jesiennym tournée po Rosji, a 29 stycznia 1913 roku zagrał w premierze, która inaugurując działalność teatru, była przedstawieniem Irydionu Zygmunta Krasińskiego. Tytułową rolę w tym spektaklu grał jego brat, Józef, który zyskał ogromną popularność jako amant filmowy.

Maksymilian, mimo że nie osiągnął tak spektakularnej kariery jak brat, był uznawany za znakomitego aktora, tak samo cenionego za swoje umiejętności sceniczne. W 1915 roku był jednym z inicjatorów Teatru Komedia w Warszawie, gdzie prezentowano kabaret Żywa Mucha oraz różnorodne wodewile. Niestety, rok ten przyniósł również dramatyczne zmiany; front wojenny odciął go od Warszawy, co skłoniło go do podjęcia współpracy z Teatrem Polskim w Kijowie. Wkrótce jednak ciężka choroba zakończyła jego karierę sceniczną. W rezultacie, Węgrzyn udał się na operację do Moskwy, gdzie zmarł.

Rodzina

W 1898 roku Maksymilian ożenił się w Krakowie z utalentowaną aktorką, Faustyną Krysińską. Para doczekała się syna, Stanisława, który przyszedł na świat w 1899 roku i zasłynął jako scenograf.

Maksymilian był także starszym bratem Józefa Węgrzyna, postaci uznawanej za jednego z najwybitniejszych polskich aktorów pierwszej połowy XX wieku. Józef mieszkał z bratem podczas swojej edukacji artystycznej w Krakowie, co miało duży wpływ na jego rozwój zawodowy.

Dodatkowo, jego bratanek Mieczysław również odniósł sukces jako uznany aktor, kontynuując rodzinne tradycje artystyczne. Rodzina Węgrzynów miała znaczący wpływ na polskie życie teatralne i kulturalne.

---

Oceń: Maksymilian Węgrzyn

---