Maciej Wierzyński

---

Życiorys

Maciej Wierzyński urodził się jako syn Stanisława oraz wnuk Hieronima. W maju 1960 roku ukończył studia na Wydziale Geologii Uniwersytetu Warszawskiego. W okresie od 1960 do 1962 roku uczęszczał do dwuletniego Studium Dziennikarskiego.

W grudniu 1961 roku rozpoczął pracę w „Przeglądzie Kulturalnym”, gdzie pozostawał do czerwca 1963 roku. Następnie, od połowy 1963 do 1965 roku współpracował z „Polityką”, a od 1965 do maja 1980 roku z „Kulturą”. Po rozpoczęciu 1980 roku był związany z Telewizją Polską, początkowo w redakcji sportowej TVP, a potem w Studio 2. Jednakże po wprowadzeniu stanu wojennego w Polsce, które miało miejsce 13 grudnia 1981 roku, został zwolniony z uniwersalnej TVP.

W kolejnych latach, Wierzyński pracował jako taksówkarz, a także jako asystent korespondenta „The Washington Post”. W dniu 25 maja 1984 roku zdecydował się na emigrację do Stanów Zjednoczonych, gdzie również rozpoczął pracę jako taksówkarz. W późniejszym czasie otrzymał stypendium w Uniwersytecie Stanforda w Palo Alto (Kalifornia) a następnie w Penn State (Pennsylvania State University). Później przeniósł się do Chicago, gdzie powrócił do dziennikarstwa, pisząc artykuły dla „Dziennika Związkowego”. W październiku 1987 roku założył pierwszy wielogodzinny, polskojęzyczny kanał – Polvision – w telewizji kablowej „Group W” w USA.

Po niemal dekadzie poza Polską, w grudniu 1989 roku powrócił do kraju na około trzy lata. Został wtedy szefem pierwszego wschodnioeuropejskiego biura Radia Wolna Europa, które miało swoją siedzibę w Warszawie przy ulicy Ursynowskiej. W jesieni 1990 roku poprowadził telewizyjną debatę, w której uczestniczył Michał Komar oraz Lech Wałęsa, a także Stanisław Tymiński, w kontekście wyborów prezydenckich 1990 roku, które nazywane były „czarną teczką” Tymińskiego.

Od 1992 roku do lata 2000 roku Wierzyński był szefem Polskiej Sekcji Głosu Ameryki w Waszyngtonie. W sierpniu 2000 roku objął stanowisko redaktora naczelnego nowojorskiego „Nowego Dziennika”, zastępując na tej pozycji Bolesława Wierzbiańskiego, założyciela oraz długoletniego wydawcę tej gazety. Funkcję tę pełnił aż do 2004 roku.

Od stycznia 2005 roku Wierzyński objął stanowisko zastępcy dyrektora ds. strategii w telewizji TVN24. Równocześnie, od 7 stycznia 2006 do 21 grudnia 2019 roku prowadził magazyn „Horyzont”, w którym szczegółowo omawiał kwestie dotyczące spraw międzynarodowych.

Ordery i odznaczenia

Maciej Wierzyński otrzymał istotne wyróżnienia w swoim życiu zawodowym. W dniu 11 grudnia 2009 roku prezydent Lech Kaczyński przyznał mu Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski. Uroczystość wręczenia insygniów miała miejsce 21 marca 2011 roku, a odbyła się z udziałem prezydenta Bronisława Komorowskiego.

Dodatkowo, 13 listopada 2009 roku, w uznaniu za jego wkład w popularyzację problematyki międzynarodowej w środkach masowego przekazu, minister Radosław Sikorski przyznał mu Odznakę Honorową „Bene Merito”. To wyróżnienie stanowi dowód uznania dla jego działalności i wpływu na rozwój dyskusji międzynarodowej w Polsce.

Twórczość

Maciej Wierzyński jest znaną postacią w polskiej literaturze, a jego twórczość odzwierciedla nie tylko pasję do sportu, ale także bogate doświadczenia związane z historią. W swoich publikacjach autor porusza tematy, które mają kluczowe znaczenie dla kultury i sportu w Polsce. Oto niektóre z jego znaczących dzieł:

• Spokój olimpijski, czyli Od Monachium do Montrealu, Iskry, Warszawa 1976 – książka ta kładzie duży nacisk na wartość sportu w kontekście międzynarodowym,
• W służbie sportu, Iskry, Warszawa 1978 – wstęp napisał Jan Mulak, co dodaje specjalnej wartości tej publikacji,
• Emisariusz. Własnymi słowami, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2012 – ta praca ukazuje osobiste perspektywy Wierzyńskiego na wydarzenia sportowe i ich znaczenie społeczne.

Jego prace są nie tylko źródłem wiedzy, ale także inspiracją dla przyszłych pokoleń pisarzy i sportowców, ukazując wpływ sportu na nasze życie oraz jego rolę w historii kraju.

---

Oceń: Maciej Wierzyński

---