Maria Olszańska-Krotkiewska, znana również jako Mossakowska, to postać, która odegrała znaczącą rolę w polskim świecie literatury. Urodziła się 4 sierpnia 1915 roku w Warszawie, a swoje życie zakończyła w tym samym mieście 18 września 2003 roku. Była wyróżniającą się tłumaczką literatury szwedzkojęzycznej, której prace przyczyniły się do popularyzacji skandynawskiej literatury w Polsce.
W latach 1952–1975 pełniła funkcję redaktora merytorycznego w Spółdzielni Wydawniczej „Czytelnik”, gdzie miała okazję kształtować polski rynek wydawniczy i wspierać wielu autorów poprzez swoje wnikliwe podejście do literatury.
Życiorys
W latach 1936–1938 Maria Olszańska studiowała historię na Uniwersytecie Warszawskim. W okresie II wojny światowej aktywnie angażowała się w działania komórki „998” Wydziału Bezpieczeństwa i Kontrwywiadu Oddziału Informacyjno-Wywiadowczego Komendy Głównej Armii Krajowej. Po tragicznym upadku powstania warszawskiego w 1944 roku, trafiła do obozu koncentracyjnego w Ravensbrück, gdzie przeżyła trudne chwile. W latach 1945–1948 mieszkała w Szwecji, a po powrocie do Polski w 1952 roku ukończyła studia z zakresu filologii polskiej na Uniwersytecie Warszawskim.
Od 1952 do 1975 roku, Olszańska pracowała jako redaktorka w Spółdzielni Wydawniczej „Czytelnik”. Była autorką książki dla młodzieży zatytułowanej „Zwykły dzień” (Warszawa: Nasza Księgarnia, 1962). W swoim dorobku translatorskim z języka szwedzkiego ma na koncie zarówno literaturę dziecięcą, w tym dzieła Astrid Lindgren i Edith Unnerstad, jak i sensacyjne powieści kryminalne, takie jak te autorstwa Maji Sjöwall, Pera Wahlöö czy Jana Ekströma. Oprócz tego, przekładała klasyczne utwory szwedzkiej literatury pięknej, w tym powieści Vilhelma Moberga, Harry’ego Martinssona, Eyvinda Johnsona oraz Birgitty Trotzig.
Maria Olszańska została pochowana na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie, w kwaterze 261-4-22.
Dorobek translatorski
Oto przegląd dorobku translatorskiego Marii Olszańskiej, który ukazuje jej wkład w polski świat literacki poprzez przekłady wielu istotnych dzieł.
- Jan Ekström, Termin mija o północy. Warszawa: „Czytelnik”, 1963,
- Hans-Krister Rönblom, Senator wraca. Warszawa: „Iskry”, 1963,
- Per Wästberg, Na czarnej liście. Warszawa: „Iskry”, 1964,
- Sara Lidman, Bagienne maliny. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1965,
- Losy ludzkie: opowiadania i nowele szwedzkie. (wybrał i oprac. Zygmunt Łanowski, przekład wspólnie z Zygmuntem Łanowskim i Ireną Wyszomirską). Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 1965,
- Sigfrid Siwertz, Selambowie. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 1966,
- Karl Aage Schwartzkopf, Więźniowie lodów. Warszawa: Nasza Księgarnia, 1966,
- Sara Lidman, Z pięcioma brylantami. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1968,
- Veijo Meri, Korzenie na wietrze: powieść. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 1968,
- Mika Waltari, Krwawy ślad. Niebezpieczna gra. (przekład wspólnie z Anną Marią Linke), Warszawa: „Iskry”, 1968,
- Astrid Lindgren, Mio, mój Mio. Warszawa: Nasza Księgarnia, 1968,
- Nils Olof Franzén, Agaton Sax i porwany Mister Lispington. Warszawa: Nasza Księgarnia, 1969,
- Edith Unnerstad, U tatusiowej mamy. Warszawa: Nasza Księgarnia, 1970,
- Maria Wine, Zastrzelono lwa: wybór nowel i opowiadań. (wybór: Zygmunt Łanowski), Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 1970,
- Edith Unnerstad, Z babcią do Petersburga. Warszawa: Nasza Księgarnia, 1971,
- Birgitta Trotzig, Między niebem a morzem. Warszawa: „Pax”, 1971,
- Astrid Lindgren, Lotta z ulicy Awanturników. Warszawa: Nasza Księgarnia, 1971,
- Astrid Lindgren, Dlaczego kąpiesz się w spodniach, wujku? Warszawa: Nasza Księgarnia, 1972,
- Kość słoniowa: nowele szwedzkie (wybór Zygmunt Łanowski, przekład wspólnie z Zygmuntem Łanowskim). Warszawa: „Czytelnik”, 1972,
- Harry Martinson, Droga do Klockrike. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 1972,
- Viola Wahlstedt, Nikt nie wierzy Aslakowi. Warszawa: Nasza Księgarnia, 1972,
- Lars Ahlin, Wielkie Zapomnienie: pierwsza książka Zachariasza. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 1972,
- Per Christian Jersild, Do cieplejszych krajów. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 1973,
- Maj Sjöwall, Per Wahlöö, Śmiejący się policjant. Warszawa: „Czytelnik”, 1973,
- Astrid Lindgren, Detektyw Blomkvist. Warszawa Nasza Księgarnia, 1973,
- Ingemar Fjell, Joachim Lis, detektyw dyplomowany. Warszawa Nasza Księgarnia, 1974,
- Birgitta Trotzig, Barbara. (przekład wspólnie z Zygmuntem Łanowskim). Warszawa: „Książka i Wiedza”, 1974,
- Ingmar Bergman, Sceny z życia małżeńskiego. (przekład wspólnie z Karolem Sawickim). Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 1975,
- Vilhelm Moberg, Jedź dziś nocą. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 1975,
- Birgitta Trotzig, Oskarżenie. Warszawa: „Pax”, 1976,
- Eyvind Johnson, Czasy jego wysokości. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 1976,
- Maj Sjöwall, Per Wahlöö, Człowiek z Säffle. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 1976,
- Bern Rosengren, Svampe i jego kot Buse. Warszawa: Nasza Księgarnia, 1977,
- Inger Brattström, Mamy boksera. Warszawa: Nasza Księgarnia, 1977,
- Per Olov Enquist, Piąta zima magnetyzera. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 1977,
- Stig Dagerman, Weselne kłopoty. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 1978,
- Olle Högstrand, Zamaskowana zbrodnia. Warszawa: „Czytelnik”, 1978,
- Per Gunnar Evander, Poniedziałki z Fanny. Warszawa: „Czytelnik”, 1979,
- Maj Sjöwall, Per Wahlöö, Zamknięty pokój. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 1980,
- Jan Ekström, Maurowie. Warszawa: „Czytelnik”, 1981,
- Vilhelm Moberg, Emigranci. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 1982,
- Jan Ekström, Taniec ognia. Warszawa: „Czytelnik”, 1984,
- Per Olof Sundman, Opowieść o Såmie. Warszawa: „Czytelnik”, 1987,
- Vilhelm Moberg, Imigranci. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 1987,
- Sven Stolpe, Królowa Krystyna. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1988,
- Jan Eström, Węgorz ryba pożądana: powieść kryminalna. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 1988,
- Per Wahlöö, Ciężarówka. Warszawa: „Czytelnik”, 1989,
- Maj Sjöwall, Per Wahlöö, Jak kamień w wodę…: opowieść z życia policji. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 1990,
- Jan Ekström, Kwiat dla Róży. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 1990.
Listę powyższą można traktować jako znaczący wkład Marii Olszańskiej w promowanie literatury szwedzkiej w Polsce. Jej tłumaczenia przyczyniły się do integracji kulturowej i edukacyjnej między tymi dwoma krajami, umożliwiając polskim czytelnikom dostęp do wielu istotnych dzieł.
Przypisy
- Cmentarz Stare Powązki: JADWIGA DOMAŃSKA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 31.01.2020 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Media i komunikacja":
Michał Wojnarowski | Marcin Piasecki | Eliezer Hirszauge | Marek Teler | Michał Nekanda-Trepka | Kamil Witkowski (dziennikarz) | Tadeusz Witold Szulc | Monika Rogozińska | Lucjan Wolanowski | Jerzy Dąbrowski (dziennikarz) | Kazimiera Szczuka | Agnieszka Woźniak-Starak | Krystyna Anna Jagiełło | Piotr Kołodziejczak | Agnieszka Grzelak (blogerka) | Maciej Wierzyński | Andrzej Meller | Duże Pe | Anna Kalczyńska | Wojciech AdamieckiOceń: Maria Olszańska