Krystyna Anna Jagiełło


Krystyna Anna Jagiełło, urodzona 25 lutego 1938 roku w Warszawie, była znaną polską reporterka, dziennikarka oraz pisarką. Jej kariera obfitowała w liczne osiągnięcia oraz znaczące dokonania w dziedzinie dziennikarstwa i literatury.

Niestety, odeszła na zawsze 17 sierpnia 2013 roku, również w Warszawie, pozostawiając po sobie nie tylko dorobek zawodowy, ale także niezatarte ślady w sercach swoich czytelników i słuchaczy.

Życiorys

Krystyna Anna Jagiełło urodziła się w rodzinie, której korzenie sięgają Warszawy, gdzie jej ojcem był Tadeusz Dietrich, a matką Maria Dzienisiewicz. Jej protoplastą był Fryderyk Krzysztof Dietrich, grafik z Öhringen w Wirtembergii, który osiedlił się w Warszawie od 1819 roku.

W trudnych czasach wojny, Jagiełło przeżyła nie tylko okupację, ale również Powstanie warszawskie oraz powojenny exodus mieszkańców stolicy. Ukończyła studia na Wydziale DziennikarstwaUniwersytetu Warszawskiego w 1960 roku, co otworzyło jej drzwi do kariery zawodowej w mediach.

Początkowo pracowała w telewizji, a następnie angażowała się w prasę młodzieżową, gdzie była zatrudniona w redakcji „Sztandaru Młodych” od 1963 do 1970 roku, a później w „Dookoła Świata” w latach 1971-1972. W tej ostatniej pełniła rolę kierownika działu krajowego. Kulminacyjnym okresem jej kariery dziennikarskiej była praca w tygodniku „Literatura” od 1973 do 1981 roku.

Jagiełło współpracowała z wieloma prestiżowymi tytułami, takimi jak dwutygodnik „Życie Gospodarcze” (w latach 1965, 1966, 1977), „Polityka” (1966-1972), „Kultura” (1969-1972), „Nowe Książki” (1972-1975, 1977), „Tygodnik Morski” (1974), „Fakty’79” (1979) czy miesięcznik „Kontrasty” (1977, 1978).

W sierpniu 1980 roku, jako reporterka „Literatury”, bacznie relacjonowała strajki w Stoczni Gdańskiej. Jak zauważył Mariusz Szczygieł, „jest jedną z wyróżniających się rozmówczyń w głośnej książce Kto tu wpuścił dziennikarzy o dziennikarzach na sierpniowych strajkach”. Niestety, w obliczu stanu wojennego w 1981 roku, została zwolniona ze swojej redakcji z powodów politycznych, gdyż po 13 grudnia nie zgłosiła się na obowiązkową weryfikację.

W kolejnych latach nie mając stałego zatrudnienia, współpracowała z „Tygodnikiem Solidarność”, a także z radiem Wolna Europa i Głos Ameryki, dostarczając korespondencje z Polski. Po 1989 roku pisała także do pism katolickich, takich jak „Więź”, „Gość Niedzielny” oraz „Nowe Życie”. Jako niezależna reporterka jej teksty ukazywały się między innymi w „Newsweeku” i „Rzeczpospolitej”.Praca dziennikarska była dla niej nie tylko zawodem, ale i życiową pasją.

W swoich reportażach dokumentowała codzienność, opowiadając o losach zwykłych ludzi. Czerpała z doświadczeń PRL-u, jednocześnie dodając do swoich tekstów dystans, poczucie humoru oraz empatię. Zafascynowana postaciami skłonnymi do zmiany otaczającego je świata, opisała przeżycia stoczniowców w książce Krzyż i kotwica, wydanej w podziemiu w 1987 roku.

Ważny wpływ na rodzącą się świadomość społeczną miała jej książka Dziedzice bezprawnej wolności, w której rozmawiała z wieloma znaczącymi postaciami, jak m.in. prof. Janusz Groszkowski, biskup prof. Bronisław Dembowski, Waldemar Fydrych, twórca Pomarańczowej Alternatywy, oraz Jan Lityński. Jest to jeden z przykładów ukazania siły wewnętrznej i niezłomności w obliczu terroru.

W latach 1989-1999 mieszkała w Karlsruhe w Badenii-Wirtembergii, gdzie wraz z drugim mężem, Klausem Kammem, obserwowała przemiany zachodzące w Niemczech po wojnie. Poświęciła im swoją ostatnią książkę Po zmierzchu bogów, a także wcześniejszą Anioł przemówił po niemiecku – zawierającą rozmowy z Niemcami zaangażowanymi w pojednanie z Polską.

W dorobku Krystyny Jagiełło znajduje się także powieść Jeszcze jeden mazur dzisiaj, która porusza temat konformizmu dziennikarzy w czasach totalitarnych. Należała do Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich (do 1981), a także do Stowarzyszenia Pisarzy Polskich i Stowarzyszenia Autorów ZAIKS, gdzie pozostawała aktywna do 2013 roku.

Publikacje

Książki autorstwa Krystyny Anny Jagiełło obejmują szereg interesujących tytułów, które zdobyły uznanie w polskiej literaturze. Oto lista jej publikacji:

  • Wszyscy święci na urlopie, Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1979,
  • Cztery pory roku, Olsztyn: Wydawnictwo Pojezierze, 1982,
  • Jeszcze jeden mazur dzisiaj, Warszawa: Wydawnictwo Przedświt, 1987,
  • Krzyż i kotwica, Paryż: Wydawnictwo Libella, 1987; wyd. 2, Warszawa: Wydawnictwo In Plus, 1990,
  • Dziedzice bezprawnej wolności, Warszawa: Wydawnictwo In Plus, 1990; wyd. 2, Bydgoszcz-Warszawa: Oficyna Wydawnicza Branta, 2007,
  • Anioł przemówił po niemiecku, Warszawa: Wydawnictwo Presspublica, 1993,
  • Po zmierzchu bogów, Warszawa: Wydawnictwo Iskry, 2005.

Warto również zwrócić uwagę na jej reportaże oraz artykuły prasowe, które stanowią ciekawe uzupełnienie jej twórczości. Oto wybrane teksty:

  • Którędy w górę, w: Sztandar młodych przedstawia się, wybór Anna Pawłowska, Jerzy Feliksiak, wyd. Iskry, Warszawa 1970, s. 40–46,
  • Huta i pszczoła, „Kultura” 1970 nr 7,
  • Nałóg i medycyna, „Kultura” 1970 nr 19,
  • Którędy do słońca, „Kultura” 1970 nr 28,
  • Sukces w sosie pomidorowym, „Kultura” 1971 nr 34,
  • Zwróć mi niebo niebieskie, „Literatura” 1974 nr 34,
  • Z tej mąki chleba nie będzie, „Literatura” 1975 nr 10,
  • Niewypał z zapałkami, „Literatura” 1975 nr 39,
  • Sztuka owijania w bawełnę, „Literatura” 1973 nr 4,
  • Zmierzch na plebanii, „Literatura” 1977 nr 15,
  • Dziewiątką pojechać w Aleje, „Literatura” 1977 nr 29,
  • Kotyliony dla naszych chłopców, „Fakty’79” 1979 nr 1,
  • Czepiam się życia, „Literatura” 1979 nr 43,
  • Pegaz i węgiel, „Literatura” 1979 nr 46,
  • Szansa spóźnionej literatury. Rozmowa z Janem Józefem Szczepańskim, „Więź” 1982 nr 11–12, s. http://wiez.com.pl/tag/jan-jozef-szczepanski/ (dostęp 19 IV 2020),
  • Dziwny profesor, w: 100/XX. Antologia reportażu XX w. pod red. Mariusza Szczygła, t. 2: 1966–2000, wyd. Czarne, Wołowiec 2014, s. 216–225.

Nagrody

Wśród osiągnięć Krystyny Anny Jagiełło wymienia się szereg prestiżowych nagród, które doceniły jej twórczość literacką.

  • laureatka nagrody im. Juliana Bruna,
  • nagroda im. Bolesława Prusa (1969).

Przypisy

  1. Mariusz Szczygieł, Wyciskać kolor z szarości, w: Antologia reportażu XX w. pod red. Mariusza Szczygła, t. 2: 1966-2000, wyd. Czarne, Wołowiec 2014, s. 214.
  2. Ze wstępu w: Dziedzice zakazanej wolności, Bydgoszcz-Warszawa 2007.
  3. Przygody rewizora, „Literatura” 1976 nr, oraz w: Wszyscy święci na urlopie, Kraków 1979, s. 6–22.

Oceń: Krystyna Anna Jagiełło

Średnia ocena:4.93 Liczba ocen:22