Lucjan Dytrych

Kultura i sztuka

Lucjan Dytrych to wybitny polski aktor, który swoją karierę artystyczną rozpoczął w Warszawie, gdzie również się urodził. Urodziny miał 5 stycznia 1903 roku, a jego życie zakończyło się 29 stycznia 1989 roku w tym samym mieście.

W trakcie swojego życia, Dytrych zyskał uznanie zarówno w teatrze, jak i w filmie, stając się jednym z rozpoznawalnych nazwisk w polskiej kulturze teatralnej i filmowej.

Życiorys

Lucjan Dytrych uzyskał swoje wykształcenie artystyczne w 1923 roku, kiedy to ukończył Kursy Wokalno-Dramatyczne prowadzone przez Helenę Józefę Hryniewiecką w Warszawie. Jego kariera na scenie teatralnej rozpoczęła się przed wybuchem II wojny światowej, kiedy to występował w licznych teatrach w Polsce. Performował w teatrze w Sosnowcu (w Teatrze Polskim, 1923–1924), Katowicach (Teatr Polski, 1924–1925), Warszawie (Teatr im. Aleksandra Fredry, 1926–1927), Grudziądzu (Teatr Miejski, 1926–1927), Wilnie (Teatr Komedii Muzycznej „Lutnia”, 1928–1930), Toruniu (Teatr Miejski, 1930–1931), Bydgoszczy (Teatr Miejski, 1931–1938), Łodzi (Teatr Miejski, 1932–1933) oraz Poznaniu (Teatr Polski, 1938–1939).

Po zakończeniu wojny, powrócił do świata teatru jako członek zespołu Teatru Polskiego w Poznaniu (1945–1948). Następnie grał w Teatrze Wojska Polskiego w Łodzi (1948–1949), Teatrach Dramatycznych we Wrocławiu (1949–1951), Teatrze Ateneum w Warszawie (1951–1956), Teatrze Dramatycznym w Warszawie (1956–1959) oraz Teatrze Ludowym w Warszawie (1959–1973).

W swojej karierze grał także w spektaklach Teatru Telewizji oraz w słuchowiskach produkowanych przez Teatr Polskiego Radia. Dodatkowo, pełnił rolę przewodniczącego Kapituły Członków Zasłużonych Związku Artystów Scen Polskich. W 1951 roku miał zaszczyt otrzymać wyróżnienie na Festiwalu Polskich Sztuk Współczesnych we Wrocławiu za kreację majstra Zieji w sztuce Tysiąc walecznychJana Rojewskiego.

Lucjan Dytrych zmarł w Warszawie, a jego ciało spoczęło na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 166-5-6).

Ordery i odznaczenia

Lucjan Dytrych został wyróżniony wieloma odznaczeniami za swoje zasługi i działalność na rzecz kraju oraz kultury. Poniżej znajduje się lista jego odznaczeń:

  • krzyż oficerski Orderu Odrodzenia Polski, przyznany w 1988 roku,
  • złoty krzyż zasługi, który został mu nadany w 1952 roku,
  • medal 10-lecia Polski Ludowej, otrzymany 19 stycznia 1955 roku,
  • odznaka „zasłużony działacz kultury”, przyznana w 1984 roku.

Filmografia

Lucjan Dytrych jest znany z bogatej kariery filmowej, która obejmuje wiele znaczących ról. Poniżej przedstawiamy jego filmografię:

  • Dom na pustkowiu (1949) – mężczyzna podwożący Klonowicza,
  • Miasto nieujarzmione (1950) – obergruppenfuhrer Fischer,
  • Przygoda na Mariensztacie (1953) – przedstawiciel stołecznej Rady Narodowej,
  • Bolesław Śmiały (1971) – członek poselstwa Rusinów,
  • Hubal (1973) – Marian, członek oddziału „Hubala”,
  • Śmierć prezydenta (1977) – Ignacy Daszyński,
  • Kochaj albo rzuć (1977) – vice-president firmy asekuracyjnej przemawiający na uroczystości otwarcia Domu Kultury Polskiej,
  • …Gdziekolwiek jesteś panie prezydencie… (1978),
  • Ojciec królowej (1979) – podskarbi koronny,
  • Dom (1980, odc. 7) – mężczyzna na przysiędze Leszka,
  • Constans (1980) – ksiądz,
  • Dom świętego Kazimierza (1983) – mieszkaniec zakładu.

Przypisy

  1. Cmentarz Stare Powązki: DYTRYCH, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 02.11.2019 r.]
  2. M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 - Uchwała Rady Państwa z dnia 19.01.1955 r. nr 0/196 - na wniosek Ministra Kultury i Sztuki.

Oceń: Lucjan Dytrych

★★★★★
Średnia ocena:4.55 Liczba ocen:10