Jan Lubicz Przyłuski, znany także jako Jan Wacław Przyłuski, urodził się 18 lipca 1979 roku w Warszawie. Jest to postać, która łączy w sobie różnorodne pasje i umiejętności, będąc zarówno kulturoznawcą, jak i reżyserem filmowym. Okazjonalnie angażuje się także w montaż filmowy, co przejawia jego wszechstronność w dziedzinie sztuki wizualnej.
Warto podkreślić, że Jan Przyłuski jest wnukiem poety emigracyjnego Bronisława Przyłuskiego oraz synem chemika i wynalazcy Jana Stefana Przyłuskiego, co z pewnością wpłynęło na jego zainteresowania artystyczne i intelektualne.
Autor książki „Sztuka akcji. Dziesięć zdarzeń w Polsce”, Przyłuski podejmuje temat hermeneutyki i historii pionierskich działań performatywnych w naszym kraju. W tej publikacji znajdziemy analizy takich wydarzeń jak happeningi Tadeusza Kantora, antyhappeningi Włodzimierza Borowskiego, a także akcje takie jak „Postępowanie” Andrzeja Matuszewskiego oraz performance Zbigniewa Warpechowskiego.
Działania artystyczne
W połowie lat 90. XX wieku, Jan Lubicz Przyłuski aktywnie uczestniczył w tworzeniu grupy akcyjne,Relativo, składającej się z takich twórców jak Łukasz Gutt, Antoni Nykowski i Daniel Bauman. Ich działalność skupiała się na eksperymentach związanych z kinematografią, artystyczną prowokacją oraz – jak sam to określał – „drobną reżyserią wzruszeń”. W tym okresie powstała seria filmów zatytułowanych „Filmy fenomenalne”, w której znalazły się m.in. dzieła „Dziady”, „Rozmowy na koniec wieku” (z udziałem Szczepana Rawskiego) oraz neoturpistyczny film „Mister Mister”. Te niewielkie zasoby, kopiowane z jednej taśmy VHS na drugą, zyskały popularność w nieformalnym obiegu artystycznym.
Prezentując swoje umiejętności twórcze, Przyłuski współtworzył z Janem Świdzińskim inaugurację pierwszego festiwalu „W kontekście Sztuki/Różnice”. Rezultatem tej współpracy był film dokumentalny Przyłuskiego zatytułowany „The Differences” z 2006 roku.
Artysta związał swoje wysiłki również z pionierem polskiej sztuki psychodelicznej oraz specjalistą w dziedzinie ezoteryki, Andrzejem Urbanowiczem, w ramach stowarzyszenia surrealistycznego Towarzystwo Bellmer. Poza tym, jego współpraca z reżyserem teatralnym Krystianem Lupą zaowocowała stworzeniem projekcji wideo do znanych spektakli „Persona. Marylin” oraz „Persona. Ciało Simone”, które miały miejsce w Teatrze Dramatycznym w Warszawie.
Przyłuski, który specjalizuje się również w filmie eksperymentalnym, found footage oraz postprodukcji, zasłynął jako montażysta kilkunastu filmów dokumentalnych i eksperymentalnych. Warto wspomnieć, że jego dokument „Szklana pułapka” wyreżyserowany przez Pawła Ferdka został nominowany do Europejskiej Nagrody Filmowej za rok 2009. Dodatkowo, w 2010 roku powstał impresyjny film dokumentalny „Kamień i ryba,” który dedykowany był twórczości Zofii Rydet, zrealizowany przy współpracy z operatorem Mateuszem Skalskim.
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Mieczysław Koliński | Michał Bergson (kompozytor) | Agata Pruchniewska | Lucjan Dytrych | Masio Kwiek | Andrzej Stasiuk | Marcin Przybylski | Wanda Rollny | Hadrian Filip Tabęcki | Krzysztof Rak | Jerzy Wicik | Karol Mondral | Piotr Swend | Józef Fajngold | Agnieszka Fitkau-Perepeczko | Kacper Pempel | Piotr Potworowski | Paweł Mścisławski | Zofia Oraczewska | Mirosław Ryszard MakowskiOceń: Jan Lubicz Przyłuski