Leszek Gnoiński

---

Życiorys

Leszek Gnoiński, urodzony w Warszawie, od 2005 roku jest mieszkańcem Krakowa. Swoją karierę w dziennikarstwie muzycznym rozpoczął w 1992 roku. W latach 1992-1994 współpracował z redakcją „Tylko Rock” oraz wydawnictwem Respublika Press International, które ją publikowało. W późniejszym okresie, od 1994 do 2003, zatrudniony był w dzienniku „Super Express”. W tym czasie współprowadził „Super Rock”, która była największą ogólnopolską wkładką poświęconą muzyce rockowej i popkulturze, ukazującą się w każdą środę.

W kolejnych latach Gnoiński wzbogacił swoje portfolio o teksty do działów Rozrywka oraz Super Tydzień. W lutym 2003 roku objął stanowisko zastępcy redaktora naczelnego w magazynie muzycznym „Muza”. Jego ścieżka kariery obejmowała również redaktor naczelnego portalu cgm.pl w latach 2003-2004 oraz pracę jako dziennikarz w Discovery Historia TVN od 2007 do 2008 roku. Jednocześnie współpracował z wieloma innymi publikacjami, takimi jak „Machina” (1998, 2006–2007), „Premier” (2005−2006), „Dziennik Polski” (2005−2006), „Dziennik” (2005–2007), portalu t-mobile-music.pl (do 2013), „Miasto Kobiet” (2012–2020) oraz „Gazeta Magnetofonowa” (2016–2019).

W latach 2019-2020 współprowadził audycję Tu jest muzyka, którą stanowili razem z Kamilem Wicikiem. Jego działalność medialna obejmowała także prowadzenie programów radiowych, takich jak Program I Polskiego Radia, gdzie od listopada 2020 do listopada 2021 roku prowadził audycję Radio aktywny blok w radiu internetowym Radiospacja, a od stycznia 2022 roku można go usłyszeć w Rockolekcjach w Antyradiu.

Oprócz pracy dziennikarskiej, Gnoiński zajął się także pisarstwem. W czasie pracy w „Super Expressie” opublikował książki takie jak Raport o Acid Drinkers, Encyklopedię polskiego rocka, czy Kult Kazika, która zyskała dużą popularność, sprzedając się w nakładzie niemal 30 tysięcy egzemplarzy. Jego publikacja Republika. Nieustanne tango zdobyła uznanie jako „najlepsza książka o muzyce 2016” według krytyków, czytelników oraz ZAIKS. Współtworzył również wydanie The Very Best of Perfect. 1980–2020 oraz w 2020 roku napisał autobiografię Izabeli Trojanowskiej, a w 2023 roku był współautorem autobiografii Michała Figurskiego, która nosi tytuł „Najsłodszy”.

Po przeprowadzce do Krakowa nawiązał współpracę z Discovery Historia TVN, biorąc udział w produkcji serii filmów Historia polskiego rocka oraz w głośnym filmie pełnometrażowym Beats of Freedom – Zew wolności.

Gnoiński to również redaktor około setki płyt, w tym wielu wydań w ramach Złotej kolekcji artystów takich jak Lech Janerka, Urszula, Sztywny Pal Azji, Róże Europy, Voo Voo i wielu innych. Był również współautorem albumów wydawanych w serii „Najmniejszych koncertów świata”, w tym występów takich jak Myslovitz czy Pustki, a także boksu Acid Drinkers „Anthology 1989–2009”.

Nie można zapomnieć o jego wkładzie w wystawę stałą jarocińskiego Spichlerza Polskiego Rocka oraz o serii filmów dokumentalnych o tym festiwalu. Gnoiński został również wybrany do Rady Akademii Fonograficznej ZPAV na kadencje 2018–2021 oraz 2021-2025. W 2018 roku otrzymał tytuł Dziennikarza Kulturalnego Małopolski.

Książki

Leszek Gnoiński jest autorem wielu znaczących dzieł o muzyce rockowej. Jego prace zazwyczaj koncentrują się na polskiej scenie muzycznej, a niektóre z nich zyskały szerokie uznanie. Oto lista wybranych książek jego autorstwa:

• Raport o Acid Drinkers (1996),
• Encyklopedia polskiego rocka (1996 i kolejne wydania: 1997, 2001, 2006; współautor: Jan Skaradziński),
• Kult Kazika (2000),
• Myslovitz. Życie to surfing (2009),
• Marek Piekarczyk. Zwierzenia kontestatora (2014),
• Farben Lehre. Bez pokory (2015, współautor: Kamil Wicik, Wojciech Wojda),
• Republika. Nieustanne tango (2016),
• Trojanowska (2020),
• Michał Figurski. Najsłodszy (2023).

Filmografia

Leszek Gnoiński to uznany twórca filmowy, który pozostawił znaczący ślad w polskiej kinematografii, szczególnie w kontekście dokumentacji muzycznej. Oto zestawienie jego najważniejszych prac:

• 2006: Chasing the Acids – w pogoni za Acid Drinkers – odgrywał rolę samego siebie jako dziennikarz muzyczny,
• 2008: Historia polskiego rocka – pełnił funkcję reżysera, scenarzysty oraz autora wywiadów, współpraca z Wojciechem Słotą,
• 2009: Beats of Freedom – Zew wolności – reżyser, scenarzysta, autor wywiadów, również współpraca z Wojciechem Słotą,
• 2011: seria filmów dokumentujących pracę zespołu Myslovitz nad płytą Nieważne jak wysoko jesteśmy – reżyser, scenarzysta, współpracujący z Wojciechem Słotą,
• 2013: seria ośmiu odcinków opowiadająca o historii festiwalu w Jarocinie stworzona dla Spichlerza Polskiego Rocka – rola reżysera, scenarzysty oraz autora wywiadów, współpraca z Wojciechem Słotą,
• 2016: Jarocin, po co wolność – reżyser, scenarzysta, autor wywiadów, współpraca z Marek Gajczak,
• 2016: Fugazi.Centrum wszechświata – reżyser, scenarzysta,
• 2019: Kult. Film – scenarzysta oraz współpraca reżyserska.

Jego prace odzwierciedlają pasję do muzyki oraz zaangażowanie w dokumentowanie nie tylko artystów, ale i ich wpływu na kulturę. Gnoiński, jako reżyser i scenarzysta, przyczynił się do wielu wartościowych projektów, które pozostają w pamięci widzów.

---

Oceń: Leszek Gnoiński

---