Ewa Ewart, urodzona 13 marca 1956 roku w Warszawie, to znana polska dziennikarka, reżyserka oraz producentka filmów dokumentalnych. Jej kariera zawodowa jest przykładem zaangażowania w media i sztukę filmową.
Wychowywała się w Warszawie, co miało znaczący wpływ na jej późniejsze życie i twórczość. Warto zwrócić uwagę, że większość swojej kariery spędziła poza granicami Polski, co przyczyniło się do jej bogatego doświadczenia zawodowego oraz zróżnicowanych perspektyw twórczych.
Życiorys
Ewa Ewart jest osobą o bogatej karierze zawodowej. Ukończyła iberystykę na Uniwersytecie Warszawskim. W latach 80. XX wieku rozpoczęła swoją drogę zawodową jako tłumacz oraz dziennikarka pracująca dla hiszpańskiej agencji prasowej EFE, której biuro mieściło się w Warszawie. Po opuszczeniu Polski w połowie lat 80., kontynuowała współpracę z EFE z siedzibą w Londynie.
W latach 1985–1990 Ewa Ewart mieszkała w Waszyngtonie, gdzie zyskała status korespondentki Sekcji Polskiej radia BBC. To właśnie wtedy nadawała reportaże dotyczące znaczących przemian zachodzących w Europie Wschodniej, a jej przekazy były postrzegane z perspektywy amerykańskiej. W 1990 roku Ewa przeniosła się do Moskwy, gdzie podjęła pracę jako producentka wiadomości dla amerykańskiej stacji telewizyjnej CBS.
W 1993 roku Ewart wróciła do Wielkiej Brytanii, gdzie dołączyła do zespołu telewizyjnego BBC w Londynie. Jej zaangażowanie obejmowało prace przy wielu kluczowych programach dokumentalnych o tematyce społeczno-politycznej, w tym Assignment, Correspondent oraz This World.
Warto podkreślić, że Ewa Ewart jest wielokrotnie nagradzaną reżyserką i producentką filmów dokumentalnych. Specjalizuje się w produkcjach przełomowych oraz takich, które silnie oddziałują na widza. W ciągu swojej kariery zrealizowała szereg dokumentów śledczych i politycznych oraz programów, które poruszają istotne kwestie społeczne.
W 2009 roku Ewa Ewart otrzymała prestiżową nagrodę im. Andrzeja Woyciechowskiego za cykl Dokumenty Ewy Ewart, który był emitowany w TVN24. To zaszczytne wyróżnienie zostało jej przyznane w uznaniu za wkład w dziedzinę dokumentalistyki. Dodatkowo, w tym samym roku zdobyła nagrodę Wiktor w kategorii najlepszego programu telewizyjnego, co tylko potwierdza jej wysokie umiejętności w tej branży.
Od 2012 roku działa jako freelancer, ściśle współpracując z TVN24 oraz TVN24 BiS, gdzie pełni rolę prezenterki pasma filmów dokumentalnych dotyczących tematów zagranicznych.
Filmografia
Filmografia Ewy Ewart przedstawia jej ważne osiągnięcia w dziedzinie dokumentalistyki. Wiele z jej produkcji koncentruje się na istotnych wydarzeniach i problemach społecznych, które odbiły się echem w historii.
Rok | Tytuł | Opis |
---|---|---|
1998 | ETA – wyjście z cienia | Dokument trwający 45 minut o baskijskiej organizacji separatystycznej ETA i jej 30-letniej walce o niepodległość. |
1998 | Uśmiech historii | Część serii Prawda ostateczna, analizująca historię Kościoła Katolickiego po II Soborze Watykańskim, koncentruje się na roli Jana Pawła II w obaleniu komunizmu w Europie Wschodniej. |
1999 | Lodołamacz – polska droga do wolności | Dokument z serii Walki o wolności, badający wpływ rewolucji lat 80. na wolność w Europie Wschodniej. |
1999 | Generał i bokser | Ujawnia walkę o polityczne wpływy i mechanizmy korupcji w procesie prywatyzacji w wczesnej Rosji postsowieckiej, w czasach prezydentury Borysa Jelcyna. |
2000 | Doświadczenie niekonieczne | Dokument śledczy dotyczący nielegalnego handlu usługami seksualnymi, obejmujący trasę od Łotwy przez Danię, Irlandię i Wielką Brytanię. |
2000 | Wojny kokainowe | Dokument o historii wojny domowej w Kolumbii i wywiadzie z Carlosem Casana, liderem paramilitarnej organizacji prawicowej. |
2001 | Kim jest Putin? | Portret Władimira Putina, wówczas mało znanego polityka i byłego oficera KGB, który stał się prezydentem Rosji. |
2001 | Martwi nie mają głosu | Śledztwo dotyczące kontrowersyjnych zabójstw dokonanych przez jamajską policję u schyłku XX wieku i na początku XXI wieku. |
2002 | Zabicie historii | Dokument śledczy, w którym kluczowi bohaterowie ujawniają historię morderstwa w postkomunistycznej Ukrainie. |
2003 | Dzierżyńsk – zatrute miasto | Intymny portret miasta, które znalazło się w Księdze Rekordów Guinnessa jako najbardziej zanieczyszczone miejsce na świecie. |
2004 | Przepustka do piekła | Dokument ujawniający testowanie broni chemicznej na więźniach politycznych w Korei Północnej. |
2005 | Dzieci Biesłanu | Relacja dzieci, które przeżyły atak terrorystyczny w Biesłanie, opowiadające o traumie i próbie odbudowy życia. |
2006 | Japonia – syndrom męża na emeryturze | Dokument badający nową chorobę w Japonii, odkrytą przez lekarzy. |
2007 | Tajemnicze loty | Ujawnił szczegóły tajnego programu ekstradycji, w ramach którego podejrzani o terroryzm byli transportowani do tajnych więzień CIA. |
2009 | Dzieci Biesłanu. Pięć lat później | Film bada dzieci Biesłanu, które ocalały z ataku terrorystycznego, i ich zmagania z traumą. |
2011 | W milczeniu | Powrót do katastrofy lotniczej z 10 kwietnia 2010 roku, badający jej wpływ na Polskę. |
2011 | Gorbaczow – człowiek, który zmienił świat | Dwuczęściowy dokument o Michale Gorbaczowie i jego roli w historii ZSRR. |
2011 | Zdobyć miasto | Dokument przypominający Powstanie Warszawskie, z relacjami byłych powstańców. |
2014 | Miedź czy nie mieć | Historia największej transakcji w polskiej gospodarce: zakup kanadyjskiej firmy przez KGHM. |
2018 | Klątwa obfitości | Dokument o nieudanej Inicjatywie Yasuni i jej konsekwencjach ekologicznych. |
2019 | My, Naród | 30 lat polskiej transformacji z zachodniej perspektywy i rola USA w tym procesie. |
2023 | Do ostatniej kropli | Film ujawniający globalne koszty niszczenia przyrody „w imię postępu”. |
Nagrody, wyróżnienia i nominacje
Lista osiągnięć Ewy Ewart obejmuje szereg znaczących nominacji oraz nagród, które podkreślają jej wkład w dziedzinę dokumentalistyki oraz dziennikarstwa. Poniżej przedstawiono szczegółowy wykaz tych wyróżnień.
- 1998: nominacja do nagrody BAFTA za film ETA: wyjście z cienia,
- 2000: zdobycie nagrody Premis Actual International za Doświadczenie niekonieczne,
- 2004: za produkcję Access to Evil przyznano jej wiele nagród, w tym RTS (Royal Television Society), Amnesty International, Foreign Press Association, CINE, Złoty Glob oraz Grand Prix Złotych Globów,
- 2005/2006: Dzieci Biesłanu – nominacja do nagrody BAFTA, a także dwa wyróżnienia w ramach nagród Emmy w kategoriach Najlepszy Reżyser i Najlepsze Zdjęcia; dodatkowo nominacja do nagrody Amnesty International i dwie nagrody RTS (w kategoriach Najlepszy Dokument i Najlepszy Reportaż), nagroda FIPA, CINE, Peabody, BANFF oraz One World,
- 2009: zdobycie nagrody Andrzeja Wojciechowskiego za filmy dokumentalne,
- 2009: nominacja do Grand Press Award Polska w kategorii Dziennikarz Roku,
- 2010: zwycięstwo w plebiscycie Wiktora w kategorii Najlepszy Program Telewizyjny,
- 2011: nominacja do Grand Press Award w kategorii Dziennikarz Roku,
- 2012: ponowne zwycięstwo Wiktora za najlepszy program telewizyjny,
- 2014: przyznanie nagrody MediaTory – dorocznie wręczanej przez studentów dziennikarstwa,
- 2014: za produkcję Miedź czy nie mieć zdobycie Srebrnego Globu na World Media Festival w Hamburgu,
- 2014: nagroda “Osobowość Roku” przyznana przez European Business Forum,
- 2015: zdobycie Nagrody im. Jerzego Zimowskiego, wręczanej przez Instytut Spraw Publicznych,
- 2017: przyznanie jej tytułu Autorytetu Roku w ramach MediaTory – nagrody przyznawanej przez studentów,
- 2020: otrzymanie nagrody specjalnej Pióro Nadziei z okazji 30-lecia Stowarzyszenia Amnesty International w Polsce; laureatka Nagrody Honorowej Rzecznika Praw Obywatelskich „Za Zasługi dla Ochrony Praw Człowieka”, a także Nagrody Specjalnej za całokształt pracy w mediach na rzecz praw człowieka.
Przypisy
- „Do ostatniej kropli” - dokument Ewy Ewart w TVN24 [online], prasa.tvn.pl [dostęp 25.03.2023 r.]
- Ewa Ewart z nagrodą specjalną Amnesty International [online], TVN24 [dostęp 15.06.2020 r.]
- Ewa Ewart laureatką honorowej odznaki RPO [online], Rzecznik Praw Obywatelskich [dostęp 15.06.2020 r.]
- Ewa Ewart z nagrodą specjalną Amnesty International [online], TVN24 [dostęp 27.02.2020 r.]
- Ewa Ewart otrzymała Odznakę Honorową RPO. rpo.gov.pl, 21.01.2020 r. [dostęp 21.01.2020 r.]
- CodeSite, AuTORytetem zostaje... Ewa Ewart! – MediaTory – Studenckie Nagrody Dziennikarskie, 13.11.2017 r. [dostęp 22.08.2018 r.]
- Ewa Ewart „Niezwykłą Osobowością 2014”, „TVN24.pl” [dostęp 22.08.2018 r.]
- Dokumenty TVN nagrodzone w Hamburgu. „Trzy na godzinę” triumfuje, „TVN24.pl” [dostęp 22.08.2018 r.]
- Ewa Ewart jest „ogromnie szczęśliwa” z powodu otrzymania Wiktora (TVN24) – oglądaj wideo TVN24 [online], TVN24.pl [dostęp 22.08.2018 r.]
- Ł. Szewczyk: Ewa Ewart nagrodzona za dokumenty w TVN24. media2.pl, 19.10.2009 r. [dostęp 22.10.2010 r.]
- Nagroda im. Andrzeja Woyciechowskiego. press.pl, 20.10.2009 r. [dostęp 03.12.2009 r.]
- Lis, Werner, Buzek, Kowalczyk... Wiktory 2009 rozdane. gazeta.pl, 21.05.2010 r. [dostęp 22.05.2010 r.]
- E.T.A. Wyjście z cienia. alterkino.org, 30.08.2009 r. [dostęp 08.05.2010 r.]
- The children of Belsan. bbc.co.uk, 01.09.2009 r. [dostęp 22.10.2010 r.]
- A child of Beslan. bbc.co.uk, 19.10.2005 r. [dostęp 03.11.2008 r.]
- Ewa Ewart. gazeta.pl, 02.09.2008 r. [dostęp 03.11.2008 r.]
- Bio – Ewa Ewart – oficjalna strona, „Ewa Ewart – oficjalna strona” [dostęp 22.08.2018 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Media i komunikacja":
Tadeusz Zagoździński | Krystyna Goldberg | Adam Michnik | Marta Olszewska | Jerzy Kasprzycki | Jerzy Wasowski | Paweł Wimmer | Tomasz Raczek | Stanisław Remuszko | Wiesław Fijałkowski (amerykanista) | Walter Chełstowski | Anna Mazurkiewicz (dziennikarka) | Małgorzata Szejnert | Stefania Podhorska-Okołów | Witold Duński | Ewa Matuszewska (dziennikarka) | Leszek Gnoiński | Agata Konarska | Tadeusz Grabowski (dziennikarz) | Jan Borkowski (dziennikarz)Oceń: Ewa Ewart