Krzysztof Jacek Hinz

Polityka i administracja

Krzysztof Jacek Hinz, urodzony 1 grudnia 1955 roku w Warszawie, to postać o niezwykle bogatym dorobku zawodowym. Jest on nie tylko dyplomatą, ale również dziennikarzem, iberystą, a także utalentowanym tłumaczem.

W swojej karierze miał zaszczyt pełnić funkcję ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej w Wenezueli w latach 2007–2012. Jego wcześniejsze doświadczenie dyplomatyczne obejmowało także okres od 2001 do 2005 roku, kiedy to reprezentował Polskę w Brazylii.

Życiorys

Krzysztof Jacek Hinz to wykształcony specjalista, który ukończył klasę o profilu matematyczno-fizycznym w XVII Liceum Ogólnokształcącym im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego w Warszawie w latach 1970–1974. Następnie, w 1980 roku, zrealizował studia na Wydziale NeofilologiiUniwersytetu Warszawskiego, gdzie uzyskał tytuł magistra w dziedzinie iberystyki.

W swojej karierze zawodowej, w latach 1983–1997, współpracował z Polską Agencją Prasową, gdzie pracował w Warszawie oraz zagranicą, między innymi w Hawanie i w Meksyku. Jego działalność dziennikarska obejmowała także współpracę z uznawanymi mediami, takimi jak „Gazeta Wyborcza”, „Wprost”, „Polityka”, Radio Wolna Europa, a także z Radiem Zet. Dodatkowo, był związany z meksykańską telewizją „Televisa”. W latach 1995–1996 pełnił rolę szefa działu zagranicznego w meksykańskim miesięczniku „GenteSur”, publikując teksty zarówno w prasie meksykańskiej, jak i kolumbijskiej.

W latach 1998–2001 pracował jako radca ambasady RP w Hawanie. W 2001 roku objął stanowisko ambasadora w Brasílii. Po powrocie do Polski w 2005 roku, zajął się jako zastępca dyrektora Departamentu Ameryki w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. Następnie, w latach 2007–2012, pełnił funkcję ambasadora RP w Wenezueli, z dodatkowymi akredytacjami dla Grenady, Jamajki, Surinamu, Barbadosu, Gujany, Saint Vincent i Grenadyn oraz Trynidadu i Tobago i Dominiki, gdzie był pierwszym ambasadorem Polski po nawiązaniu stosunków dyplomatycznych z tym krajem.

Po powrocie do kraju, zaangażował się w pracę w Departamencie Współpracy Rozwojowej MSZ, a od września 2014 roku pełnił obowiązki radcy-ministra w Departamencie Ameryki. W 2021 roku przeszedł na emeryturę.

Krzysztof Jacek Hinz posługuje się pięcioma językami: hiszpańskim, portugalskim, angielskim, francuskim oraz rosyjskim.

Publikacje

W dorobku Krzysztofa Jacka Hinza znajduje się wiele ważnych publikacji, które ukazują jego szeroką działalność w obszarze tłumaczeń oraz literatury faktu.

  • Tłumaczenie z języka hiszpańskiego: Filozofia dziejów amerykańskich, autorstwa Leopoldo Zea, wydane przez wydawnictwo CESLA w Warszawie w 1993 roku, ISBN 83-85620-15-X,
  • Literatura faktu: Kuba. Syndrom wyspy – wydane przez wydawnictwo Dowody na Istnienie w Warszawie w 2016 roku, ISBN 978-83-943118-7-2.

Odznaczenia

Wśród wielu osiągnięć Krzysztofa Jacka Hinza znajdują się również liczne odznaczenia, które odzwierciedlają jego wkład w działalność na rzecz państwa i społeczności międzynarodowej. Oto lista wyróżnień, które otrzymał:

  • Krzyż Wielki Orderu Rio Branco (Brazylia 2002),
  • Krzyż Wielki Orderu Krzyża Południa (Brazylia 2005),
  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2022).

Przypisy

  1. Odznaczenia członków służby zagranicznej [online], Ministerstwo Spraw Zagranicznych – Portal Gov.pl, 17.11.2022 r. [dostęp 19.11.2022 r.]
  2. DorotaD. Wysocka-Schnepf, "Ludzie znikąd. Próbują w MSZ wypełnić oczekiwania Nowogrodzkiej". Były ambasador ujawnia [online], wyborcza.pl, 16.11.2021 r. [dostęp 16.11.2021 r.]
  3. Krzysztof Jacek Hinz | Instytut Reportażu [online], instytutr.pl [dostęp 18.11.2017 r.]
  4. DECRETO S/Nº, DE 30/08/2005 – DOU 31/08/2005. [dostęp 09.03.2017 r.]
  5. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 8 listopada 2011 r. nr 110-33-2011 w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2011 r. nr 104, poz. 1052).
  6. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 4 lipca 2008 r. nr 110-12-2008 w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2008 r. nr 53, poz. 473).
  7. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 26 października 2007 r. nr 110-70-2007 w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2007 r. nr 82, poz. 866).
  8. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 14 września 2007 r. nr 110-59-2007 w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2007 r. nr 74, poz. 789).
  9. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 14 września 2007 r. nr 110-58-2007 w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2007 r. nr 74, poz. 788).
  10. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 3 czerwca 2005 r. nr Z. 110-22-2005 w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2005 r. nr 36, poz. 488).
  11. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 14 maja 2001 r. nr Z. 110-34-2001 w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej. (M.P. z 2001 r. nr 17, poz. 279).
  12. a b c d Biuletyn Komisji Spraw Zagranicznych Sejmu RP nr 3699/III z 16.01.2001 r.
  13. Rocznik Polskiej Polityki Zagranicznej, Polski Instytut Spraw Międzynarodowych, Warszawa 2006, s. 370; Rocznik Polskiej Polityki Zagranicznej, Polski Instytut Spraw Międzynarodowych, Warszawa 2007, s. 394.
  14. a b Biuletyn Komisji Spraw Zagranicznych Sejmu RP nr 2195/V z 04.07.2007 r.
  15. XVII LO : Poznaj Frycza : Historia : Nauczyciele – frycz.edu.pl

Oceń: Krzysztof Jacek Hinz

★★★★★
Średnia ocena:4.55 Liczba ocen:8