Aleksander Borowicz

---

Życiorys

Aleksander Borowicz urodził się jako syn Artura oraz Marii. W latach 1964-1970 aktywnie uczestniczył w Związku Młodzieży Socjalistycznej, a w 1978 roku wstąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (PZPR). Ukończył studia z zakresu ekonomii na Uniwersytecie Warszawskim w 1967 roku, a w latach 1970-1972 był doktorantem w Instytucie Nauk Ekonomicznych na Wydziale Nauk Społecznych UW.

Jego kariera zawodowa obejmowała pracę w Ministerstwie Zdrowia i Opieki Społecznej, a także pełnienie funkcji radcy w Zespole Ekspertów dla Oceny Projektów Inwestycyjnych oraz w Zespole Inwestycji Komisji Planowania przy Radzie Ministrów. W latach 1972-1976 zajmował stanowisko asystenta redaktora naczelnego oraz sekretarza kolegium redakcyjnego w tygodniku „Polityka”. Następnie, do 1981 roku, pracował jako specjalista techniczno-ekonomiczny w firmie Metalexport.

W 1981 roku Borowicz objął stanowisko doradcy wicepremiera, a w 1986 roku został dyrektorem sekretariatu Rady Społeczno-Gospodarczej w Kancelarii Sejmu PRL. Od 1983 roku był członkiem egzekutywy OOP PZPR w Urzędzie Rady Ministrów. Od 1 listopada 1988 do 15 września 1989 pełnił rolę podsekretarza stanu w Urzędzie Rady Ministrów. Odpowiadał za współpracę rządu z Sejmem oraz koordynację działania społecznych doradców premiera.

Był uznawany za jednego z najbliższych współpracowników Mieczysława Rakowskiego i po objęciu przez niego stanowiska I sekretarza KC PZPR, Borowicz de facto zarządzał kancelarią. Jako jeden z założycieli Banku Inicjatyw Gospodarczych, stał się również osobą, która uczestniczyła w przyznawaniu tzw. moskiewskiej pożyczki, będąc przesłuchiwanym w kontrprokuratorskich badaniach dotyczących tej sprawy.

W późniejszym okresie związany był z Biurem Informacji Kredytowej, a także zasiadał w radzie nadzorczej Zakładów Azotowych Anwil.

Po zakończeniu swoich ziemskich spraw, Aleksander Borowicz znalazł spoczynek na Cmentarzu Bródnowskim w kwaterze 55I-6-27.

---

Oceń: Aleksander Borowicz

---