Stefan Rottermund

---

Życiorys

Stefan Rottermund, po ugruntowaniu swoich edukacyjnych podwalin, zdobył dyplom lekarski w 1904 roku na Uniwersytecie Warszawskim. Zaledwie kilka lat później, w 1921 roku, uzyskał również tytuł doktora na Uniwersytecie Jagiellońskim. To intensywne kształcenie kontynuował w Genui, Berlinie oraz Paryżu, gdzie studiował m.in. w École des Sciences Politiques.

W trakcie swojej kariery wielokrotnie stawiał czoła prześladowaniom ze strony władz rosyjskich, a jego ostatnie aresztowanie miało miejsce w 1905 roku. Rottermund angażował się zawodowo, pracując w kilkunastu placówkach medycznych, takich jak Szpital Ewangelicki w Warszawie, Szpital św. Rocha oraz Szpital Dzieciątka Jezus.

W przededniu I wojny światowej pełnił ważną rolę w sąsiedztwie życia społecznego, m.in. był wiceprezesem Stowarzyszenia Lokatorów m. Warszawy i sekretarzem generalnym Towarzystwa Wpisów Szkolnych. Dodatkowo, wchodził w skład Polskiej Macierzy Szkolnej, Stowarzyszenia Lekarzy Polskich w Warszawie oraz Tajnego Stowarzyszenia Nauczycielstwa Szkół Początkowych. W 1914 roku, został zastępcą przewodniczącego sekcji kół szkolnych Wydziału Oświecenia Komitetu Obywatelskiego.

Po zakończeniu wojny, w 1917 roku, Rottermund został ławnikiem miasta Warszawy, a od stycznia 1919 roku był radnym. W swojej karierze politycznej pełnił rolę sekretarza klubu poselskiego Związku Sejmowego Ludowo-Narodowego oraz przewodniczył Komisji Zdrowia Publicznego. Swoje umiejętności wykorzystywał również w Komisji Skarbowo-Budżetowej i Komisji Oświatowej, a w 1920 roku zasłużył się jako członek Rady Obrony Stolicy.

Jako wiceprezydent Warszawy, pełnił tę funkcję od stycznia 1923 roku do 1927, koncentrując się na sprawach zdrowia publicznego, opieki społecznej oraz komunikacji. Po 1927 roku, jego działalność skupiła się na przewodniczeniu Lidze Opieki nad Młodzieżą Szkolną. W późniejszym czasie, po powstaniu Obozu Narodowo-Radykalnego, oddalił się od polityki.

Po upadku powstania warszawskiego, zdołał uciec z transportu do obozu przejściowego w Pruszkowie i skrył się w Krakowie. W uznaniu swoich zasług, został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski 2 maja 1923 roku. Ponadto, w 1922 roku, otrzymał tytuł honorowego obywatela Zakopanego, jako wyraz uznania za działania na rzecz ustawy uzdrowiskowej.

Na zakończenie swojego życiorysu należy zaznaczyć, że Stefan Rottermund spoczywa na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie, w kwaterze 117-1-13/14.

Ważniejsze publikacje

Stefan Rottermund jest autorem wielu znaczących publikacji, które miały wpływ na rozwój wiedzy w różnych dziedzinach. Oto niektóre z nich:

• Pogadanki z higieny w szkole ludowej (Warszawa 1905),
• Anatomia i fizjologia człowieka (Warszawa 1907),
• Gimnastyka metodyczna (Warszawa 1916),
• Zadania państwa polskiego w sprawie wychowania fizycznego (Warszawa 1917),
• Opieka społeczna na terenie szkoły i jej wyjątkowe potrzeby wywołane wojną (Warszawa 1919),
• Ministerstwo Zdrowia Publicznego w Polsce. Uwagi do organizacji, programu, działalności oraz budżetu na r. 1922 (Warszawa 1922).

---

Oceń: Stefan Rottermund

---