Maria Kamińska (językoznawca)


Maria Kamińska to wybitna postać w dziedzinie językoznawstwa. Urodziła się 29 lipca 1930 roku w Warszawie, a swoje życie zakończyła 9 czerwca 2011 roku w Łodzi. Była nie tylko profesor zwyczajnym, ale także doktorem habilitowanym, co potwierdza jej wysoki poziom wiedzy oraz zaangażowania w rozwój nauki.

Jako językoznawczyni i polonistka, Maria Kamińska miała istotny wpływ na badania nad językiem polskim oraz jego społecznym kontekstem. Była członkiem Międzynarodowej Komisji Socjolingwistycznej, co świadczy o jej aktywnym uczestnictwie w międzynarodowych inicjatywach badawczych. Dodatkowo, była członkiem Komitetu Językoznawstwa Polskiej Akademii Nauk, gdzie miała okazję przyczyniać się do ważnych prac naukowych.

Jej praca w Łódzkim Towarzystwie Naukowym oraz w redakcji Rozpraw Komisji Językowej podkreśla jej zaangażowanie w rozwój badań i promocję językoznawstwa, co w efekcie przyczyniło się do wzbogacenia polskiej nauki o nowe analizy i interpretacje.

Życiorys

Maria Kamińska była znaczącą postacią w dziedzinie językoznawstwa, kształtując swoje zawodowe życie na Uniwersytecie Łódzkim od roku 1957 aż do 2008. W trakcie swojej kariery pełniła wiele ważnych funkcji, a w latach 1972-1981 była prodziekanem, a następnie dziekanem Wydziału Filologicznego Uniwersytetu Łódzkiego w latach 1981-1987. Działała jako kierownik Katedry Historii Języka Polskiego oraz Filologii Słowiańskiej od 1981 do 1999 roku, a następnie Katedry Historii Języka Polskiego w latach 1999-2001.

Maria Kamińska była autorką licznych prac naukowych koncentrując się na polskim językoznawstwie, z szczególnym naciskiem na historię języka, dialektologię, onomastykę oraz socjolingwistykę. W swoim dorobku posiada wiele publikacji, w tym monografie takie jak: Nazwy miejscowe dawnego województwa sandomierskiego (części 1-2, wydane w latach 1964 i 1965), Gwary Polski centralnej (Wrocław 1968), Psałterz floriański. Monografia językowa (części 1-2, Łódź 1981, 1991), Polszczyzna mówiona mieszkańców Łodzi i okolic w ujęciu socjolingwistycznym (Łódź 2005) oraz Wybór tekstów języka mówionego mieszkańców Łodzi i regionu łódzkiego (Łódź 1989 i 1992).

Dodatkowo, redagowała zbiorowe prace dotyczące tematów społecznych, takich jak Miasto – teren koegzystencji pokoleń (1997) oraz Wielkie miasto. Czynniki integrujące i dezintegrujące (1993). Była jedną z inicjatorek utworzenia uniwersyteckiego Ośrodka Badawczego Myśli Chrześcijańskiej, którym również kierowała. W ramach działalności kościelnej, Maria Kamińska była członkiem dwóch zespołów synodalnych w Archidiecezji Łódzkiej, zajmującymi się sprawami świeckimi oraz nauczycieli akademickich.

W 1996 roku została uhonorowana medalem Pro Ecclesia et Pontifice za swoje zasługi. Ostatecznie, odeszła z tego świata, a jej ciało spoczęło 1 lipca 2011 roku na łódzkim cmentarzu na Zarzewie.

Wybrane prace naukowe

Maria Kamińska jest autorką wielu znaczących prac naukowych, które doczekały się uznania w dziedzinie językoznawstwa. Poniżej przedstawiamy wybrane pozycje:

  • Badania socjolingwistyczne w okręgu bełchatowskim, w: „Rozprawy Komisji Językowej ŁTN”, t. 30, Łódź 1984, s. 59-66,
  • Biblia a kultura Europy: 2000 lat chrześcijaństwa. 1, pod red. Marii Kamińskiej i Elizy Małek, Łódź 1992,
  • Biblia a kultura Europy: 2000 lat chrześcijaństwa. 2, pod red. Marii Kamińskiej i Elizy Małek, Łódź 1992,
  • Charakterystyka ilościowa słownictwa w I części „Psałterza floriańskiego”, w: „Rozprawy Komisji Językowej ŁTN”, t. 39, Łódź 1994, s. 45-56,
  • Funkcja słowa w ewangelizacji: materiały z konferencji 6–8 maja 1998 r., pod red. Marii Kamińskiej i Elżbiety Umińskiej-Tytoń, Łódź 1998,
  • Gwarowe kwalifikatory leksykalne, w: „Rozprawy Komisji Językowej ŁTN”, t. 31, Łódź 1985,
  • Gwary Polski centralnej, Wrocław 1968,
  • Gwary województwa sieradzkiego, w: Województwo sieradzkie, Zarys dziejów, obraz współczesny, perspektywy rozwoju, red. nauk. Wacław Piotrowski, Łódź – Sieradz 1980, s. 121–127,
  • Indeks łacińsko-polski do Psałterza floriańskiego, Warszawa 1995 (współautorstwo z Markiem Cybulskim),
  • Jan Jakub Wujek – tłumacz Biblii na język polski: w czterechsetną rocznicę wydania Nowego Testamentu 1593–1993: księga referatów wygłoszonych na konferencji 26 kwietnia 1993, red. nauk. Maria Kamińska, Łódź 1994,
  • Nazwy miejscowe dawnego województwa sandomierskiego, Cz. 1, red. nauk. Witold Taszycki, Wrocław 1964,
  • Nazwy miejscowe dawnego województwa sandomierskiego, Cz. 2, red. nauk. Witold Taszycki, Wrocław 1965,
  • O metodzie badań nad językiem mieszkańców wielkich miast, w: „Rozprawy Komisji Językowej ŁTN”, t. 23, Łódź 1977, s. 103–113,
  • O różnicach leksykalnych między „Psałterzem floriańskim” a „Psałterzem puławskim”, w: „Rozprawy Komisji Językowej ŁTN”, t. 40, Łódź 1995, s. 153–167,
  • O zasadach tłumaczenia Nowego Testamentu przez J.J. Wujka, w: Studies in literature and language. In honour of Adela Styczyńska, red. Irena Janicka-Świderska, Łódź 1994, s. 52–56,
  • Polszczyzna mówiona mieszkańców Łodzi i okolic w ujęciu socjolingwistycznym, Łódź 2005,
  • Psałterz floriański. Monografia językowa, Cz. 1, Łódź 1981,
  • Psałterz floriański. Monografia językowa, Cz. 2, Łódź 1991,
  • Słownictwo topograficzne w gwarach okolic Łodzi, w: „Onomastica”, t. IX, 1964, s. 203–223,
  • Słownik polsko-łaciński do średniowiecznych psałterzy polskich. Wyrazy autosemantyczne, Łódź 2000 (współautorstwo z Markiem Cybulskim i Danutą Kowalską),
  • Uniwersytet Łódzki Kościołowi Łódzkiemu na 70-lecie diecezji: księga referatów wygłoszonych na sesji 27–28 kwietnia 1990 r. i ofiarowanych jako dar ołtarza, red. t. Maria Kamińska, Łódź 1990,
  • W kręgu Pism Papieża i tekstów biblijnych, red. Maria Kamińska, Łódź 1997,
  • Wybór tekstów języka mówionego mieszkańców Łodzi i regionu łódzkiego: generacja starsza, średnia i najmłodsza, pod red. Marii Kamińskiej, Łódź 1992.

Oceń: Maria Kamińska (językoznawca)

Średnia ocena:4.58 Liczba ocen:25