Józef Gaczyński, h. Sas, to postać, która znacząco wpisała się w historię polskiej muzyki operowej. Urodził się 14 lutego 1895 roku w Warszawie, a jego życie zakończyło się 14 czerwca 1963 roku w Krakowie. Był nie tylko znakomitym śpiewakiem operowym, ale także utalentowanym bas-barytonem oraz mistrzem sztuki bel canto.
Gaczyński pełnił rolę pedagoga, kształcąc wielu artystów operowych i aktorów. Do grona jego uczniów należy szereg uzdolnionych artystów, w tym Bolesław Pawlus, Wanda Polańska, Maciej Wójcicki, Kazimierz Pustelak, Stanisław Bursztyński, Janusz Zakrzeński oraz Barbara Horawianka. Dzięki jego pasji i zaangażowaniu, wielu młodych artystów mogło rozwijać swoje talenty oraz odnosić sukcesy na scenach operowych.
Wyróżniając się nie tylko swoimi umiejętnościami wokalnymi, Gaczyński pozostawił trwały ślad w polskiej kulturze operowej jako zarówno artysta, jak i nauczyciel.
Życiorys
Józef Gaczyński to uznawany artysta malarz, który w latach 1918–1920 studiował w Warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych w klasie prowadzonej przez prof. Miłosza Kotarbińskiego. Dalszą edukację zakończył jako absolwent Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, którą ukończył w 1925 roku. Był uczniem znakomitych profesorów, takich jak Józef Pankiewicz oraz Ignacy Pieńkowski.
W okresie 1925–1929 oraz 1931–1932 przebywał w Mediolanie, gdzie doskonalił swoje umiejętności artystyczne pod okiem takich profesorów jak Francesconi i Moratti. W tym czasie miał także przyjemność występować w renomowanej La Scali, gromadząc liczne entuzjastyczne opinie, w tym od znanego krytyka Tullia Serafina.
W latach 1929–1930 oraz 1938–1939 pełnił rolę solisty w Teatrze Wielkim w Warszawie, a w latach 1930–1931 występował w Operze Wiedeńskiej. Kolejnym etapem jego kariery była solowa praca w operze w Poznaniu w latach 1934–1935. W latach 30. XX wieku pojawiał się także w audycjach Polskiego Radia w miastach takich jak Poznań, Toruń i Warszawa. W 1935 roku zdobył prestiżowe wyróżnienie w ogólnopolskim konkursie wokalnym organizowanym przez Polskie Radio.
Po zakończeniu II wojny światowej związał swoje życie z Krakowem, gdzie występował w wielu znanych rolach, takich jak partia Germonta w „Traviacie”, Walentyna w „Fauście” oraz Tonia w „Pajacach”. Dodatkowo, wystąpił w kabarecie Siedem Kotów. W latach 1946–1953 jednocześnie pełnił funkcję wykładowcy w Studiu Dramatycznym przy Teatrze Rapsodycznym w Krakowie.
Jednak życie w czasach stalinowskich nie było łatwe – artysta był prześladowany i pozbawiony zarówno możliwości występów, jak i pracy dydaktycznej w publicznych szkołach muzycznych. Zmiany w jego karierze nastąpiły w latach 1957–1960, kiedy to znowu został wykładowcą w krakowskiej Państwowej Średniej Szkole Muzycznej.
Gaczyński był niezwykle lubiany i szanowany przez swoich uczniów. W 2008 roku, z inicjatywy Fundacji Pomocy Artystom Polskim „Czardasz”, odbył się w Krakowie koncert pod nazwą „Pamięć”, dedykowany postaci Józefa Gaczyńskiego, w którym wzięli udział m.in. Maciej Wójcicki, Kazimierz Pustelak oraz Bolesław Pawlus.
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Mateusz Damięcki | Wojciech Tracewski | Piotr Strojnowski | Andrzej Bieńkowski (satyryk) | Wojciech Kostecki | Sylwia Stano | Marta Bryła | Joanna Freszel | Adam Zdrójkowski | Zdzisław Krzywicki | Kazimierz Romuald Dąbrowski | Witold Rychter (aktor) | Dobiesław Królikowski | Władysław Grabowski (aktor) | Ewa Konstancja Bułhak | Tadeusz Markowski (pisarz) | Grzegorz Zgliński | Irena Skwierczyńska | Bolesław Mierzejewski | Piotr LipkaOceń: Józef Gaczyński