Andrzej Bieńkowski (satyryk)

---

Życiorys

Andrzej Bieńkowski, znany satyryk, w czasie powstania walczył w szeregach jako kapral w kompanii „Aniela” należącej do baonu „Gustaw”. Używał pseudonimów takich jak „Andrzej” oraz „Wit”. W dniu 5 września 1944 roku odniósł rany na ulicy Traugutta i został hospitalizowany przy ulicy Koszykowej 45. Od 15 września 1944 roku służył w batalionie „Ruczaj”. Jego heroiczna postawa została uhonorowana przyznaniem Krzyża Walecznych. Po zakończeniu walk, trafił do niewoli niemieckiej w Stalagu VI J S.A. w Dorsten, gdzie otrzymał numer jeniecki 140329.

Po wojnie osiedlił się w Szkocji, gdzie przez rok studiował na Wydziale Ekonomicznym college’u Uniwersytetu St. Andrews w Dundee. Po powrocie do kraju podjął studia na Uniwersytecie Warszawskim, specjalizując się w socjologii. Już w 1947 roku rozpoczął pracę w Wydawnictwie „Czytelnik”, gdzie zdobył szereg doświadczeń jako autor przekładów literackich, szczególnie utworów scenicznych. Jego prace były publikowane w różnorodnych miesięcznikach oraz antologiach.

Jako współzałożyciel powojennego Podwieczorku przy mikrofonie, zdobył popularność jako autor i wykonawca w tej audycji. Był również związany z cykliczną radiową audycją satyryczno-rozrywkową Tu dziewiątka. Współpracował z pismami takimi jak Szpilki czy Stolica, a także z kabaretem Dudek. Dodatkowo, był członkiem Koła Dziennikarzy Samodzielnych Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich, co jeszcze bardziej podkreśla jego aktywną obecność w polskim życiu kulturalnym.

W swojej twórczości wydał w serii satyrycznych książek Biblioteka Stańczyka tomik Nić porozumienia, w którym zamieścił „wiadomości z kraju i ze świata”, prezentowane wcześniej na scenie Podwieczorków. Od 1953 roku był członkiem Sekcji D – Autorów Utworów Literackich Małych Form w Stowarzyszeniu Autorów ZAiKS. Był nie tylko autorem, ale i stałym gościem warszawskiego Klubu Aktora SPATiF, co czyniło go integralną częścią artystycznego życia stolicy.

Andrzej Bieńkowski zmarł i spoczywa na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (Kwatera: A 18; rząd: 6, grób: 4), pozostawiając po sobie niezatarte ślady w polskiej kulturze i satyrze.

---

Oceń: Andrzej Bieńkowski (satyryk)

---