Jerzy Karol Czerwiński, urodzony 30 czerwca 1904 roku w Warszawie, to postać, która w znaczący sposób wpisała się w historię polskiego prawa i działalności społeczno-politycznej. Adwokat z pasją, zaangażowany w ideologię ONR oraz ONR „ABC”, Czerwiński był nie tylko prawnikiem, ale także osobą aktywnie uczestniczącą w życiu społecznym swojego kraju.
Jako porucznik rezerwy Wojska Polskiego, wykazał się nie tylko umiejętnościami prawniczymi, ale także wojskowymi, co świadczy o jego wszechstronności. Współpracownik Delegatury Rządu na Kraj, miał istotny wpływ na działania podejmowane w trudnych czasach II wojny światowej.
Niestety, jego życie zakończyło się tragicznie 9 sierpnia 1944 roku w Auschwitz-Birkenau, co ukazuje dramatyczne losy wielu Polaków w tamtej epoce. Historia Jerzego Czerwińskiego to przykład zaangażowania w walkę o wolność i sprawiedliwość w Polsce.
Życiorys
Jerzy Czerwiński był synem Konstantego i Anny ze Stankiewiczów. W 1922 roku ukończył Gimnazjum im. Adama Mickiewicza w Warszawie. Po tym okresie, w latach 1922–1926, odbył studia z zakresu prawa na Uniwersytecie Warszawskim. Dodatkowo, przez rok studiował w Szkole Ligi Narodów w Genewie. Po zakończeniu edukacji przeszedł aplikację adwokacką i w 1931 roku został wpisany na listę warszawskich adwokatów.
Erudycja Czerwińskiego obejmowała specjalizację w dziedzinie spraw cywilnych, natomiast jego zaangażowanie w życie zawodowe doprowadziło go do członkostwa w Związku Adwokatów Polskich. W 1938 roku został wybrany na sekretarza Rady Adwokackiej. W roku 1940 sprzeciwił się usunięciu z warszawskiej listy prawników adwokatów żydowskiego pochodzenia przez Niemców, co zaowocowało jego wykreśleniem z tej listy.
Czerwiński był także współzałożycielem oraz prezesem Korporacji Akademickiej „Sarmatia” w latach 1925–1926. Przez ten czas pełnił również funkcję prezesa Warszawskiego Koła Międzykorporacyjnego oraz był referentem prasowym Związku Polskich Korporacji Akademickich w 1925 roku. W latach 1927–1928 przewodził tej organizacji jako prezes, a w 1931 roku był wiceprezesem Związku Filistrów Korporacji Sarmatia. Jako członek wirylista Naczelnego Komitetu Akademickiego, miał znaczący wpływ na działalność tej instytucji w latach 1927–1929. Podpisując Deklarację ONR w dniu 14 kwietnia 1934 roku, stał się również członkiem Komitetu Organizacyjnego tego ugrupowania. Po delegalizacji ONR oraz odejściu z niego Bolesława Piaseckiego, Czerwiński zaangażował się w działalność ONR „ABC”.
W trakcie służby wojskowej w latach 1929–1930 przeszedł kurs w Szkole Podchorążych Rezerwy. W roku 1932 awansowano go do stopnia podporucznika rezerwy, a z kolei w marcu 1939 roku do stopnia porucznika. Był również przydzielony do 36 pp Legii Akademickiej, a podczas obrony Warszawy w 1939 roku dowodził kompanią 36 pp. Po wojnie obronnej aktywnie działał w Delegaturze Rządu na Kraj. W marcu 1943 roku został aresztowany przez Gestapo i umieszczony w więzieniu na Pawiaku. W kwietniu przewieziono go do Auschwitz-Birkenau, gdzie w roku następnym odszedł z tego świata w wyniku rozstrzelania.
W życiu osobistym był żonaty z Jadwigą, która również zmarła w Auschwitz-Birkenau, i miał syna Andrzeja.
Pozostali ludzie w kategorii "Prawo i sprawiedliwość":
Stefan Urbanowicz | Adolf Suligowski | Gustaw Beylin | Franciszek Paschalski | Maria Ejchart | Małgorzata Gersdorf | Maciej Zaborowski | Tadeusz Sadowski (1878–1904) | Maciej Hłasko | Robert Nowaczyk | Lucjan Wrotnowski | Mikołaj Korenfeld | Maria Zuchowicz | Rafał Wojciechowski | Marek Małecki (prawnik) | Tomasz Langer | Małgorzata Krasnodębska-Tomkiel | Franciszek Paszkowski (1853–1926) | Lech Garlicki | Andrzej KryżeOceń: Jerzy Czerwiński (adwokat)