Franciszek Paszkowski (1853–1926)

---

Życiorys

Franciszek Paszkowski był synem Józefa Edmunda oraz Seweryny ze Stompfów, której urodziny sięgają do 1820 roku. Był także bratem Leona. Młodzieńcze lata spędził w Warszawie, gdzie ukończył II Gimnazjum, a część swojego wykształcenia zakończył maturalnie w 1870 roku. Wkrótce potem podjął studia prawnicze na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego, a następnie kontynuował naukę w Wiedniu. 18 stycznia 1876 roku uzyskał tytuł doktora praw na Uniwersytecie Jagiellońskim.

Didaktyczne doświadczenie zdobywał w Wyższym Sądzie Krajowym w Krakowie od 1877 roku, gdzie objął stanowisko adiunkta. W latach 1878–1881 pełnił obowiązki sekretarza rady sądu. Jego kariera zawodowa rozkwitła jeszcze bardziej w 1886 roku, kiedy to założył własną kancelarię, którą prowadził aż do 1906 roku. W 1883 roku odziedziczył po stryju Franciszku majątek ziemski Tonie.

Paszkowski związał się z konserwatystami i aktywnie działał w różnych środowiskach politycznych. Był członkiem komitetu redakcyjnego „Czasu”, gdzie tworzył liczne teksty na temat polityki i gospodarki. W 1890 roku został wybrany do Rady Miasta Krakowa, w której pracował w komisjach dotyczących gazownictwa, wodociągów oraz teatru. W tym samym roku, jako członek komitetu, zajmował się sprowadzeniem do Krakowa prochów Adama Mickiewicza. W 1902 roku opracował projekt emerytur dla artystów teatru miejskiego.

W Radzie Miasta działał do kwietnia 1905 roku, a w 1892 roku został wybrany posłem na Sejm Krajowy, gdzie pełnił funkcję sekretarza sejmowego do 1896 roku oraz sekretarza sejmowej komisji budżetowej. Po zostaniu posłem po raz drugi w 1898 roku zaangażował się w ważne tematy związane z reformami agrarnymi, wodnymi oraz budżetowymi. Był także zwolennikiem kredytu włościańskiego w 1896 roku, ustawy budowlanej dla wsi w 1898 roku, melioracji w 1901 roku oraz ustawy łowieckiej w 1907 roku.

Poza pracą w Radzie Miasta, Franciszek Paszkowski był członkiem Rady Powiatu Krakowskiego od 1885 roku. W 1890 roku objął funkcję zastępcy prezesa Wydziału Powiatowego, a w latach 1896-1904 był prezesem. Nadal angażował się w działania Rady Powiatu aż do 1918 roku. Pracował również w Powiatowej Kasie Oszczędności jako radca prawny, gdzie w okresie jego działalności kasa uzyskała nową siedzibę przy ulicy Pijarskiej 1. Działał także w Towarzystwie Wzajemnych Ubezpieczeń, gdzie wszedł do Rady Nadzorczej w 1897 roku, a później został dyrektorem referentem oraz Naczelnym Dyrektorem.

Angażował się w życie społeczne i kulturalne Krakowa, wchodząc w skład Komitetu Utrzymania Kopca Kościuszki, oraz publikując wspomnienia o Kościuszce, które pozostały w rękopisach rodziny. W latach 1886–1915 był aktywnym członkiem Wydziału Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego, gdzie od 1913 roku pełnił rolę prezesa. W 1905 roku dołączył do Rady Nadzorczej Banku Krajowego. Był także członkiem komisji dyscyplinarnej Izby Adwokackiej i Towarzystwa Miłośników Historii i Zabytków Krakowa.

Franciszek Paszkowski nigdy nie założył rodziny. Po jego śmierci spoczął obok matki i stryja w rodzinnym grobowcu na cmentarzu Rakowickim.

Odznaczenia

Franciszek Paszkowski, znany ze swojej działalności, otrzymał szereg prestiżowych odznaczeń, które świadczą o jego wybitnych osiągnięciach oraz uznaniu jakim się cieszył w swoim czasie. Wśród jego wyróżnień znajdują się:

• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, przyznany 2 maja 1924 roku,
• Order Korony Żelaznej III Klasy, nadany przez Austro-Węgry,
• Komandor Orderu Franciszka Józefa, również od Austro-Węgier, przyznany w 1911 roku.

---

Oceń: Franciszek Paszkowski (1853–1926)

---