Jerzy Bartz


Jerzy Bartz, urodzony 28 maja 1936 roku w Warszawie, to wybitny polski perkusista jazzowy, który zasłynął nie tylko na scenie muzycznej, ale także jako autor wielu podręczników do nauki gry na perkusji. Jego muzyczna droga rozpoczęła się w szkole, gdzie za namową Witolda Krotochwila, założyciela szkolnego zespołu tanecznego, zadebiutował w Sekstecie Witolda Krotochwila. Zespół ten zainaugurował swoją działalność w Hot Club Hybrydy w 1957 roku.

W 1958 roku, jako część sekstetu, Bartz uczestniczył w prestiżowym Międzynarodowym Festiwalu Jazzowym Jazz Jamboree w Warszawie. Na scenie obok niego występowali znakomici muzycy, tacy jak Włodzimierz Kruszyński, Zbigniew Namysłowski, Zdzisław Orłowski czy Bohdan Styczyński. Bartz kontynuował swoje festiwalowe występy w kolejnych latach, a szczególnie zapisał się w pamięci publiczności w latach 1959 i 1960, grając z zespołem Zbigniewa Namysłowskiego Zbigniew Namysłowski.

W latach 60. Bartz współpracował z wieloma legendarnymi zespołami i muzykami, w tym:

  • Swingtetem Jerzego Matuszkiewicza,
  • Bossa Nova Combo, gdzie brał udział w specjalnym odcinku niemieckiego programu telewizyjnego Jazz – gehört und gesehen,
  • Kwintetem Andrzeja Kurylewicza,
  • zespołem Dżamble,
  • duetem fortepianowym Marek i Wacek.

Muzyczna wszechstronność Bartza pozwoliła mu towarzyszyć wielu artystom w różnych formach występów, w tym koncertach, festiwalach, recitalach i programach telewizyjnych, zarówno krajowych, jak i zagranicznych. Jego obecność była również nieoceniona w studiach nagraniowych, gdzie współpracował z Polskim Radiem oraz przy projektach filmowych.

W zimie 1976 roku Jerzy Bartz brał udział w jazzowych warsztatach „Radost ’76” odbywających się w Mąchocicach koło Kielc, co zostało uwiecznione w filmie dokumentalnym pt. „Gramy Standard!” w reżyserii Andrzeja Wasylewskiego. Jego życie muzyczne prowadziło go również zagranicę, gdzie w latach 1971-1990 miał okazję wzbogacić swoje doświadczenia o różne kultury muzyczne. Prowadził również działalność dziennikarską, pisząc reportaże do „Przekroju”, „Jazz Forum” oraz „Kontynentów”, a także grał na statkach wycieczkowych.

W Polsce Bartz współpracował z wieloma znakomitymi artystami, w tym:

  • Ewą Bem,
  • Czerwonymi Gitarami,
  • Wojciechem Kamińskim,
  • Sławomirem Kulpowiczem,
  • Włodzimierzem Nahornym,
  • Zbigniewem Namysłowskim,
  • Marylą Rodowicz,
  • Novi Singers,
  • Jarosławem Śmietaną,
  • Marianną Wróblewską,
  • Janem Ptaszynem Wróblewskim,
  • Krzysztofem Zgrają.

Po powrocie do Polski w 1990 roku Bartz nawiązał nowe współprace, w tym z Romanem Orłowem, a w 1991 z reaktywowaną grupą muzyczną Bemibek. Od 1993 roku prowadzi własne przedsiębiorstwo wydawnicze, które koncentruje się na publikacji podręczników do nauki gry na perkusji. Wśród jego prac można wymienić tytuły takie jak Szkoła na perkusję w zapisie izomorficznym, Nowe rytmy na perkusję, Instrumenty perkusyjne we współczesnej sekcji rytmicznej czy Let’s play funk: zbiór rytmów funk na zestaw perkusyjny (ISBN 83-902982-1-X, wyd. Agogo Music, Warszawa).

W 2004 roku Jerzy Bartz został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi, a cztery lata później otrzymał Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”, co stanowi ukoronowanie jego długoletniej działalności artystycznej oraz wkładu w promocję kultury jazzowej w Polsce.

Przypisy

  1. Ninateka: Jazz in Poland. Janusz Majewski. ninateka.pl. [dostęp 14.10.2020 r.]
  2. Gramy Standard!. filmpolski.pl, 11.02.2017 r. [dostęp 14.10.2020 r.]
  3. Mietek Jurecki – Oficjalna strona artysty – Biografia, część 1. [dostęp 14.10.2020 r.]
  4. Lista laureatów medalu Zasłużony Kulturze – Gloria Artis. www.gov.pl. [dostęp 26.01.2017 r.]
  5. M.P. z 2004 r. nr 44, poz. 776 Nadanie odznaczeń.

Oceń: Jerzy Bartz

Średnia ocena:4.8 Liczba ocen:7