Janina Macherska, urodzona 16 czerwca 1895 roku w Warszawie, to postać niezapomniana w polskim światem sztuki. Jej kariera artystyczna, która zachwycała widzów, trwała przez wiele lat, a jej talent został doceniony zarówno na scenie teatralnej, jak i w filmach. Zmarła 25 kwietnia 1964 roku w Warszawie, gdzie spędziła większość swojego życia.
Jako aktorka teatralna i filmowa, Macherska przyczyniła się do rozwoju kultury polskiej, a jej role na scenie pozostają w pamięci wielu miłośników sztuki.
Życiorys
Janina Macherska przyszła na świat w rodzinie Antoniego Grudowskiego (1860–1901) oraz Eugenii z Arciszewskich (zm. 1934). Po ukończeniu szkoły średniej w S. Tołwińskiej w Warszawie, podjęła naukę w klasie dramatycznej Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego, kończąc ją z wyróżnieniem w 1913 roku. Debiutowała na warszawskich scenach, gdzie na początku swojej kariery występowała w kabaretach m.in. w Qui Pro Quo. W roku 1919 zawarła związek małżeński z aktorem Włodzimierzem Macherskim (1892–1964).
W 1928 roku miała okazję zaprezentować swoje umiejętności teatralne na różnych scenach w Warszawie, takich jak Teatr Polski, Narodowy, Mały oraz Letni. Występy te trwały do 1939 roku, z wyjątkiem sezonu 1931/1932, kiedy to mogła zaprezentować się na deskach teatru w Łodzi. Debiut filmowy Janiny miał miejsce w 1934 roku w dziele „Przebudzenie” w reżyserii Aleksandra Forda.
Podczas II wojny światowej pracowała na stanowisku kelnerki w kawiarni „Sztuka” w Warszawie, a potem w restauracji w Konstancinie. Po wojnie, w 1945 roku, dołączyła do trupy aktorskiej w Teatrze Wojska Polskiego, z którą od 1946 roku występowała w Teatrze Wojska Polskiego w Łodzi. W 1949 roku wróciła do stolicy, gdzie otrzymała angaż w Teatrze Polskim, w którym pracowała aż do swojej przedwczesnej śmierci.
Oprócz działalności aktorskiej, Macherska była również pedagogiem, wykładając w warszawskiej Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej. Aktywnie uczestniczyła w życiu zawodowym, będąc członkiem Zarządu Głównego Stowarzyszenia Polskich Artystów Teatralnych i Filmowych, w ramach którego zajmowała się sprawowaniem opieki nad Schroniskiem Artystów Weteranów Scen Polskich w Skolimowie.
Niestety, Janina Macherska zmarła nagle 25 kwietnia 1964 roku. Jej doczesne szczątki spoczywają, razem z rodzicami, na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 77-3-23).
Filmografia
Janina Macherska ma na swoim koncie wiele znaczących ról filmowych, które pozostawiły trwały ślad w polskiej kinematografii.
- 1934: Przebudzenie – Płońska,
- 1935: Miłość maturzystki – Płońska,
- 1936: Papa się żeni – Stasiowa,
- 1938: Sygnały – Paserka,
- 1949: Za wami pójdą inni – znajoma Anny,
- 1959: Awantura o Basię – pani Tańska, babcia Stanisławy Olszańskiej,
- 1959: Miejsce na ziemi – kobieta w hali targowej,
- 1963: Kryptonim Nektar – kioskarka hrabina Łęczycka, ciotka Dymka.
Spektakle
Teatralne (wybór)
Janina Macherska ma na swoim koncie wiele niezapomnianych ról teatralnych, które na trwałe wpisały się w historię polskiego teatru. Oto niektóre z nich:
- 1920 – Minister z Warszawy, Qui Pro Quo,
- 1924 – Skandal na scenie, „Stańczyk”,
- 1927 – Może tak, teatr „Karuzela”,
- 1936 – Żołnierz królowej Madagaskaru, Teatr Letni,
- 1937 – Król włóczęgów, Teatr Letni w Warszawie.
Telewizyjne (wybór)
Oprócz karier teatralnej, Macherska zyskała również popularność w telewizji, gdzie zagrała w kilku znanych produkcjach. Wybór jej ról telewizyjnych obejmuje:
- 1964 – Doktor Judym jako Czerniszowa,
- 1963 – Panna bez posagu jako Ogudałowa,
- 1962 – Krzyżówka jako Sąsiadka,
- 1961 – Anna Karenina,
- 1961 – Kraszewski w Warszawie,
- 1960 – Czechow,
- 1960 – Troja, miasto otwarte,
- 1959 – Pigmalion,
- 1958 – Głos mordercy,
- 1958 – Kto z nas jest mordercą.
Ordery i odznaczenia
Janina Macherska była osobą, która zasłużyła się w swojej działalności i została wyróżniona prestiżowymi odznaczeniami. Wśród jej osiągnięć można wymienić:
- złoty Krzyż Zasługi, przyznany dnia 11 lipca 1955,
- medal 10-lecia Polski Ludowej, który otrzymała 19 stycznia 1955.
Przypisy
- Włodzimierz Macherski, [w:] Encyklopedia teatru polskiego [dostęp 26.10.2023 r.]
- Cmentarz Stare Powązki: ANTONI GRUDOWSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 20.12.2019 r.]
- Stanislaw Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania. Warszawa: 1939 r., s. 186. [dostęp 12.08.2021 r.]
- M.P. z 1955 r. nr 91, poz. 1144 „w 10 rocznicę Polski Ludowej za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.
- M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 - Uchwała Rady Państwa z dnia 19.01.1955 r. nr 0/196 - na wniosek Ministra Kultury i Sztuki.
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Alfred Lubelski | Krzysztof Żurowski | Andrzej Nowakowski (aktor) | Piotr Rubik | Artur Gold | Stefan Golczewski | Krzysztof Zarębski | Jakub Tolak | Stanisław Hiszpański (artysta) | Andrzej Marek (artysta) | Juliusz Karol Ostrowski | Sylwia Chutnik | Marek Perepeczko | Joanna Helena Szymańska | Zbigniew Bieńkowski | Marcin Królikowski | Emilian Madey | Małgorzata Obłoza | Jerzy Mąkowski | Maria HryniewiczOceń: Janina Macherska