Jadwiga Umińska

---

Życiorys

Jadwiga Umińska to postać o interesującej historii, będąca dzieckiem Teodora i Stanisławy Czeczot. Swoją edukację rozpoczęła w Siedmioklasowej Szkole Handlowej Żeńskiej Teodory Raczkowskiej, gdzie zdobywała wiedzę oraz umiejętności, które miały wykształcić jej dalszą karierę.

Po zdaniu matury w 1917 roku, przez rok studiowała w prywatnej Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie, co wskazuje na jej wczesne zainteresowanie sztuką. Od 1923 roku kontynuowała edukację w szkole państwowej, a jej formalne studia zakończyły się w 1927 roku.

Po tragicznych doświadczeniach II wojny światowej, Umińska osiedliła się w Krakowie, gdzie stała się członkiem Grupy Krakowskiej II. Jej działalność artystyczna zaowocowała udziałem w I Międzynarodowej Wystawie Sztuki Nowoczesnej w Krakowie w 1948 roku, co potwierdza jej istotną rolę na scenie artystycznej tamtych czasów.

Prywatnie była żoną Wacława Barona, co dodatkowo wzbogaciło jej życie osobiste w kontekście artystycznym.

Twórczość

W 1931 roku Jadwiga Umińska wzięła udział w prestiżowym konkursie, który organizowało Ministerstwo Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego. Chodziło o Olimpijski Konkurs Sztuki i Literatury 1932. Jej praca zatytułowana Boks zajęła pierwsze miejsce, jednakże jury nie przyznało jej żadnej nagrody. Oprócz malarstwa i grafiki, artystka projektowała kostiumy dla Opery Warszawskiej.

W trakcie powstania warszawskiego, w którym czynnie uczestniczyła, stworzyła cykl rysunków przedstawiających zarówno powstańców, jak i zniszczone miasto. Po zakończeniu wojny jej działalność artystyczna skupiała się na ilustracji książek, współpracując z takimi wydawnictwami jak Wydawnictwo Literackie, Czytelnik, a także Nasza Księgarnia i innymi.

Jadwiga Umińska została pochowana na cmentarzu Rakowickim w Krakowie, w kwaterze AA-wsch.-8, pozostawiając po sobie niezatarte ślady w historii polskiej sztuki.

---

Oceń: Jadwiga Umińska

---