Izabella Galicka

---

Życiorys

Izabella Galicka rozpoczęła swoją edukację od ukończenia gimnazjum w Gostyninie, po czym kontynuowała naukę w XVI Liceum Ogólnokształcącym im. Stefanii Sempołowskiej w Warszawie. W latach 1947–1952 miała okazję studiować w Konserwatorium Warszawskim. Jej dalsza edukacja prowadziła do uzyskania dyplomu z historii sztuki na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie z sukcesem obroniła pracę magisterską, która dotyczyła tematu Renesansowa rzeźba epitafijna Lubelszczyzny. W 1969 roku znajdowała się w gronie doktorów, broniąc pracę na temat Świeckie budownictwo obronne w dzielnicy Janusza Starszego Mazowieckiego.

W latach 1955–1961 pełniła funkcję w Dziale Dokumentacji Naukowej w Pracowni Konserwacji Zabytków, a od roku 1962 aż do 1991 była pracownikiem naukowym w Instytucie Sztuki Polskiej Akademii Nauk. Na powierzonym stanowisku zajmowała się inwentaryzacją zabytków. Ponadto, w latach 1961–1991 piastowała funkcję redaktora Katalogu Zabytków Sztuki w Polsce, gdzie jej prace miały znaczący wpływ na polską historię sztuki.

Izabella Galicka stworzyła wiele książek, artykułów i opracowań naukowych, koncentrując się na historii sztuki, architekturze oraz urbanistyce. Od 1992 roku prowadziła wykłady z historii sztuki w Europejskiej Akademii Sztuk. Jej wiedza i doświadczenie zostały docenione, gdy w 2017 roku została powołana do Rady Programowej Narodowego Instytutu Dziedzictwa.

W 1964 roku, wraz z Hanną Sygietyńską-Kwoczyńską, podczas inwentaryzacji zabytków w Kosowie Lackim, natknęły się na obraz Ekstaza świętego Franciszka. Autorki tego odkrycia przypisały jego autorstwo hiszpańskiemu malarzowi El Greco. O swoim odkryciu napisały artykuł, który dwa lata później ukazał się w „Biuletynie Historii Sztuki”, wywołując liczne kontrowersje. Rozważając koncepcję Galickiej oraz Sygietyńskiej, badania prowadzone pod przewodnictwem prof. Bohdana Marconiego w 1974 roku potwierdziły ich tezę.

W 2010 roku dołączyła do Społecznego Warszawskiego Komitetu Poparcia Jarosława Kaczyńskiego, który brał udział w wyborach prezydenckich. W późniejszym czasie stała się współzałożycielką Stowarzyszenia Polska Jest Najważniejsza, powołanego przez członków komitetu, a także weszła w skład Kapituły Nagrody im. Jacka Maziarskiego.

Odznaczenia i wyróżnienia

Izabella Galicka w swoim życiu zdobyła wiele prestiżowych odznaczeń, które świadczą o jej zaangażowaniu w działalność na rzecz kultury i dziedzictwa narodowego. W 1975 roku otrzymała Złoty Krzyż Zasługi, a następnie w 2009 roku, za szczególne osiągnięcia w ochronie dziedzictwa narodowego, została odznaczona przez ówczesnego prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.

W 2014 roku, za swoje wyjątkowe osiągnięcia, została uhonorowana prestiżową nagrodą „Aleksandria”, przyznawaną przez Prezydenta Miasta Siedlce. W 2015 roku z kolei otrzymała tytuł Honorowego Obywatela Miasta Siedlce, co potwierdza jej znaczący wkład w rozwój lokalnej społeczności.

Minister kultury i dziedzictwa narodowego, Piotr Gliński, w czerwcu 2017 roku przyznał jej Doroczną Nagrodę MKiDN w kategorii ochrona dziedzictwa kulturowego. Poza tym, w 2017 została odznaczona Srebrnym Medalem, a w październiku 2019 roku otrzymała Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.

W 2019 roku, prezydent RPAndrzej Duda wręczył jej Medal Stulecia Odzyskanej Niepodległości, co stanowi ukoronowanie jej dotychczasowych osiągnięć. Te wszystkie wyróżnienia świadczą o nieocenionym wkładzie Izabelli Galickiej w preservation polskiego dziedzictwa kulturowego.

Życie prywatne

Izabella Galicka była córką Idalii Jadwigi, która z wykształcenia była psychologiem oraz pianistką, oraz psychiatry Karola Mikulskiego. Karol Mikulski, w dramatycznych okolicznościach roku 1940, zdecydował się na samobójstwo, aby ochronić swoich pacjentów przed zbrodniami okupantów hitlerowskich. W 2012 roku Izabella miała zaszczyt wystąpić w filmie dokumentalnym poświęconym jego życiu, zatytułowanym Śmierć psychiatry. Eugenika i totalitaryzm. Jej mężem był utalentowany architekt Włodzimierz Galicki.

Izabella Galicka spoczywa w Alei Zasłużonych nacmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie, w kwaterze G-tuje-47.

---

Oceń: Izabella Galicka

---