Ignacy Poznański

---

Działalność

Po śmierci swojego ojca w 1900 roku, Ignacy Poznański objął fotel dyrektora w zakładach Towarzystwa Akcyjnego Wyrobów Bawełnianych I.K. Poznańskiego. Jego zaangażowanie w firmę rodzinną poszerzało się także o udziały w wielu innych przedsiębiorstwach oraz instytucjach, co świadczy o jego szerokiej działalności biznesowej. Jako akcjonariusz i członek rady nadzorczej Banku Dyskontowego w Warszawie, a także członek Towarzystwa Kredytowego Miejskiego w Łodzi i Łódzkiego Towarzystwa Wzajemnego Kredytu, miał wpływ na decyzje finansowe w regionie. Dodatkowo był właścicielem majątku Wyczerpy Dolne nieopodal Częstochowy.

W okresie rewolucji 1905 roku, Poznański wspierał inicjatywę utworzenia samorządu miejskiego w Królestwie Polskim. Jednakże w 1906 roku w jego zakładach przy ul. Ogrodowej doszło do poważnych niepokojów społecznych, kiedy to robotnicy zorganizowali bunt. Poznański, niechętny do negocjacji, 22 listopada wprowadził lokaut, co zmusiło go do wyjazdu do Berlina z rodziną. Mimo rozmów z przedstawicielami robotników, nie osiągnięto zgodności, a władze carskie wzmocniły przepisy dotyczące zatrudnienia. Wstrzymanie produkcji trwało aż do wiosny 1907 roku.

W sferze filantropijnej, Ignacy Poznański był współtwórcą Łódzkiego Towarzystwa Muzycznego, a także pełnił funkcję prezesa Łódzkiego Żydowskiego Towarzystwa Dobroczynności oraz Towarzystwa „Linat ha-Cedek”. Jego zaangażowanie przejawiało się także w działalności Towarzystwa „Talmud Tora”, gdzie był członkiem zarządu oraz w roli kuratora Szpitala im. I. i L. Poznańskich, współczesnego Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego nr 3 im. dr Seweryna Sterlinga.

W latach 80. XIX wieku pozyskał 12 tysięcy rubli na otwarcie szkoły rzemiosł, działając wspólnie z Konstadtem, Rosenblattem, Silbersteinem i innymi przemysłowcami, co pokazuje jego dążenie do wspierania edukacji oraz rzemiosła w regionie.

---

Oceń: Ignacy Poznański

---