Samuel Konitz

Samuel był synem Józefa Konitza, kupca i maklera giełdowego, oraz Pauliny z domu Perelman. Miał żonę, Karolinę Kronenberg, z którą stworzył rodzinę. Para doczekała się siódemki dzieci, w tym Michała (1848–1852), Pauliny Zofii (1850–1884), Józefa (ur. 1853, zmarłego w dzieciństwie), Teklę Jadwigę (1853–1910), Henryka (1860–1934, który był prawnikiem, politykiem i publicystą), Józefa Stanisława (1861–1912) oraz Ludwikę Rozalię (ur. 1863).

W ciągu swojego życia Samuel Konitz zainwestował w różne przedsięwzięcia przemysłowe, stając się właścicielem destylarni oraz fabryki cykorii. W 1874 roku pełnił rolę sędziego handlowego, co potwierdza jego znaczenie w biznesowym życiu Warszawy. Ponadto, był właścicielem dóbr Ratów, a także zasiadał w zarządzie Starego Szpitala Starozakonnych w Warszawie, co świadczy o jego zaangażowaniu w sprawy społeczności żydowskiej.

Po jego śmierci Samuel Konitz został pochowany na cmentarzu żydowskim w Warszawie, który znajduje się przy ulicy Okopowej, w kwaterze 26, rządzie 5. Jego życie i działalność przedstawiają ważny rozdział w historii Warszawy oraz społeczności żydowskiej, której był aktywnym uczestnikiem.