Czesław Wasilewski

Wasilewski był osobą, która nie ograniczała się do pasywnego kopiowania swojego otoczenia. Jego twórczość charakteryzowała się niepowtarzalnym stylem oraz indywidualnością, co znajdowało wyraz w różnorodnych scenach, które malował. W swoich dziełach przedstawiał zarówno polowania, zaprzęgi, kuligi, jak i żyrandole, a także batalistyczne obrazy. Zjawiska takie jak martwa natura oraz kwiaty pojawiały się w jego pracach znacznie rzadziej. Wasilewski nawiązywał do dzieł wielu uznanych twórców, takich jak Józef Brandt, Józef Chełmoński czy Alfred Wierusz-Kowalski.

Artysta regularnie brał udział w krajowych wystawach malarskich, prezentując swoje prace w miastach takich jak Lublin, Katowice, Częstochowa, Gdynia czy Poznań. Jego obrazy miały także swoje miejsce w prestiżowym Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie, co podkreślało ich wartość artystyczną.

Po roku 1930 Czesław Wasilewski zaczął sygnować swoje prace nazwiskiem "Zygmuntowicz" oraz dodatkowymi literami I. lub F. (Ignacy lub Franciszek?). Jego dzieła znajdują się w licznych kolekcjach, w tym w Muzeum Narodowym w Warszawie, jak również w muzeach regionalnych w Łańcucie, Łodzi i Lesznie. Jego prace można również zobaczyć w Muzeum Łowiectwa i Jeździectwa znajdującym się w Łazienkach Królewskich.

Czesław Wasilewski został pochowany 4 lipca 1947 roku na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie, w kwaterze 19B-5-5. Jego dorobek artystyczny, który przetrwał do naszych czasów, świadczy o jego znaczącym wkładzie w polski świat sztuki i malarstwa.