Antoni Jan Ostrowski

Ostrowski był synem Tomasza Adama oraz bratem Władysława Tomasza. W czasie Księstwa Warszawskiego posłował na obydwa sejmy, a w ramach Królestwa Kongresowego poświęcał się rozwijaniu działalności gospodarczej, co zaowocowało założeniem osady, która później przekształciła się w miasto Tomaszów.

W 1809 roku został członkiem Rządu Tymczasowego, a już w roku 1820 otrzymał zaszczytną funkcję kasztelana. W trakcie powstania listopadowego pełnił rolę wojewody oraz dowódcy gwardii narodowej warszawskiej, jednakże na skutek dramatycznych wydarzeń nocy sierpniowej, został z tej funkcji odwołany.

W 1828 roku Ostrowski znalazł się wśród członków Sądu Sejmowego, który miał zająć się osądzeniem osób oskarżonych o zdradę stanu. Jako senator, 25 stycznia 1831 roku podpisał akt detronizacji Mikołaja I Romanowa, a w tym samym roku objął stanowisko prezesa senatu.

Na emigracji, po przegranym powstaniu, Ostrowski brał aktywny udział w pracach sejmu powstańczego. Oddał się również pracy dziejopisarskiej, czego efektem było jego dzieło pt. "Żywot Tomasza Ostrowskiego, ministra Rzeczypospolitej, później prezesa senatu Księstwa Warszawskiego i Królestwa Polskiego" (Paryż 1836, 2 tomy). W ciągu jego bogatej kariery, w 1823 roku, został odznaczony Orderem Świętego Stanisława I klasy.