Adam Trojanowski

Nauka i edukacja

Adam Ludomir Trojanowski, noszący herb Ogończyk, to ważna postać w historii polskiego przemysłu włókienniczego. Urodził się 2 kwietnia 1864 roku w Warszawie, gdzie spędził swoje dzieciństwo i wczesne lata życia.

Po wielu latach pracy, zmarł 13 października 1933 roku w Łodzi. Jako inżynier oraz nauczyciel akademicki, przyczynił się do rozwoju edukacji technicznej i praktycznych umiejętności w Polsce.

W swojej karierze pełnił także rolę dyrektora warszawskich fabryk włókienniczych oraz Państwowej Szkoły Włókiennictwa w Łodzi, gdzie kierował instytucją od 1919 do 1931 roku, znacząco wpływając na kształcenie przyszłych pokoleń specjalistów w tej branży.

Życiorys

Adam Trojanowski był znaczącą postacią w polskim włókiennictwie. W 1886 roku ukończył Szkołę Realną w Warszawie, po czym przez pewien czas zatrudniony był w fabryce. Następnie w roku 1892 uzyskał dyplom zawodowy w Chemnitz, co otworzyło mu drogę do kariery w branży włókienniczej.

Początkowo pełnił rolę wykwalifikowanego majstra, jednak z czasem zyskał pozycję dyrektora warszawskich fabryk, w tym znanej Fabryki Firanek, Tiulu i Koronek „Szlenkier, Wydżga i Weyer” oraz Fabryki „Wola”. W latach 1919–1931 działał jako organizator oraz pierwszy dyrektor w niepodległej Polsce Państwowej Szkoły Włókiennictwa w Łodzi.

Tytulował się tytułem inżyniera mechanika, uzyskanym na Politechnice Lwowskiej. Jego działalność obejmowała nie tylko biznes, ale także pole edukacji zawodowej, podczas której publikował różnorodne materiały naukowo-techniczne. Ponadto Adam Trojanowski był przewodniczącym komisji włókienniczej zajmującej się nową taryfą celną oraz Radcą Izby Przemysłowo-Handlowej w Łodzi.

Jako docent Politechniki Warszawskiej, prowadził wykłady związane z technologią włókiennictwa, przyczyniając się do kształcenia przyszłych specjalistów w tej dziedzinie.

Po zakończeniu życia, jego doczesne szczątki spoczęły na cmentarzu Stare Powązki w Warszawie, w kwaterze: 31 wprost, rząd: 3, miejsce: 28 i 29.

Publikacje

Oto zebrane informacje na temat publikacji autorstwa Adama Trojanowskiego, które stanowią ważny wkład w dziedzinę przędzalnictwa i przemysłu bawełnianego.

  • Podręcznik przędzalnictwa bawełny, Druk Lepperta i Ski, 1898,
  • Słowniczek przędzalniczy w pięciu językach, Druk Rubieszewskiego i Wrotnowskiego, 1905,
  • Historya rozwoju przemysłu bawełnianego w Królestwie Polskim, 1910,
  • Słowniczek przędzalniczy w pięciu językach, Wydawnictwo „Przeglądu Technicznego”, 1910,
  • Wyrób waty opatrunkowej, 1916,
  • Bawełna: uprawa, zbiory, odziarnianie, klasyfikacja i handel, L. Fiszer, 1920,
  • Przędzenie bawełny farbowanej, jednolitej i wielobarwnej, 1925,
  • Ośmiolecie Państwowej Szkoły Włókienniczej (1919-1927) w Łodzi, 1927,
  • Słownik tkacko-wykończalniczy w pięciu językach, Wydawnictwo Kasy im. Mianowskiego, 1927,
  • Słownik Włókienniczy W Pięciu Językach, nakł. Izby Przemysłowo-Handlowej, 1930.

Przypisy

  1. a b c d e f g Ś.P. Adam Trojanowski, „Kurjer Warszawski” (311), crispa.uw.edu.pl, 10.11.1933 r., s. 4 [dostęp 15.11.2023 r.]
  2. a b d e nekrolog, „Kurjer Warszawski” (284), crispa.uw.edu.pl, 14.10.1933 r., s. 9 [dostęp 15.11.2023 r.]
  3. Cmentarz Stare Powązki: ADAM TROJANOWSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 17.11.2023 r.]
  4. Łodzianie-Kawalerami orderu „Odrodzenia Polski”, „Republika” (115), bc.wbp.lodz.pl, 04.05.1923 r. [dostęp 15.11.2023 r.]
  5. Historia Szkoły [online], zeromskiego115.pl [dostęp 15.11.2023 r.]
  6. a b Adam Ludomir Trojanowski h. Ogończyk (ID: sw.423565) [online], Sejm-Wielki.pl.
  7. Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926 r., s. 37.

Oceń: Adam Trojanowski

★★★★★
Średnia ocena:4.87 Liczba ocen:15