Jacek Wszoła


Jacek Roman Wszoła, urodzony 30 grudnia 1956 roku w Warszawie, jest wybitnym polskim lekkoatletą, który zasłynął w konkurencji skoku wzwyż. Jego osiągnięcia sportowe są imponujące i obejmują wiele ważnych wydarzeń międzynarodowych.

Wszoła jest dwukrotnym uczestnikiem igrzysk olimpijskich, gdzie odniósł znakomite sukcesy. W swoim debiucie podczas igrzysk w Montrealu w 1976 roku zdobył złoty medal, a cztery lata później, podczas występu w Moskwie, zdobył srebrny medal. W obu tych wydarzeniach udało mu się pobić rekord olimpijski, co stanowi dowód jego niesamowitych umiejętności i determinacji.

Poza osiągnięciami olimpijskimi, Wszoła zdobył tytuł halowego mistrza Europy oraz został złotym medalistą uniwersjady. Jego kariera rozpoczęła się na arenie międzynarodowej w 1975 roku, kiedy to wygrał mistrzostwa Europy juniorów, co zainicjowało jego dalsze sukcesy w lekkoatletyce.

Dzięki swojemu wyjątkowemu występowi na igrzyskach olimpijskich w Montrealu, Jacek Wszoła zyskał miano „cudownego dziecka Montrealu”, co odzwierciedla jego wielkie osiągnięcia na tym prestiżowym wydarzeniu sportowym.

Życiorys

Jacek Wszoła jest synem Romana Wszoły, który był zarówno trenerem młodzieży, jak i nauczycielem wychowania fizycznego w warszawskim technikum łączności. Ukończył Zespół Szkół Łączności w Warszawie. Następnie studiował prawo na Uniwersytecie Warszawskim, a także kształcił się w warszawskiej Akademii Wychowania Fizycznego.

Wszoła dwanaście razy stawał na podium mistrzostw Polski seniorów, z czego jedenaście z tych startów kończyło się zdobyciem złotego medalu. W okresie od 1974 do 1985 roku brał udział w 29 meczach międzypaństwowych, reprezentując Polskę i odnosząc tam 15 zwycięstw indywidualnych.

Można go określić mianem rekordzisty zarówno Polski, jak i Europy oraz świata. W 1976 roku uplasował się na drugim miejscu w prestiżowym plebiscycie Przeglądu Sportowego, otrzymując również Złote Kolce. Jacek Wszoła zyskał miano Zasłużonego Mistrza Sportu i został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Kariera sportowa

Początki

Jacek Wszoła rozpoczął swoją przygodę ze sportem w 1971 roku, jednak jego zainteresowanie lekkoatletyką zrodziło się znacznie wcześniej – już w latach 60. często towarzyszył ojcu na zawodach. W 1974 roku zdobył swój pierwszy złoty medal na mistrzostwach Polski seniorów, a podczas mistrzostw Europy zdobył 5. miejsce z wynikiem 2,19 metra. W kolejnym roku, na juniorskich zawodach w Atenach, poleciał na wyżyny, zdobywając złoty medal z wynikiem 2,22 metra i ustanawiając nowy rekord imprezy.

Igrzyska Olimpijskie 1976

Eliminacje do olimpijskiego skoku wzwyż w Montrealu miały miejsce 30 lipca. Aby przejść do kolejnego etapu, Wszoła musiał pokonać poprzeczkę zawieszoną na wysokości 2,16 metra, co udało się 14 skoczków. Polak startował w grupie A, gdzie w trzech podejściach pokonał kolejno wysokości 2,10, 2,13 i 2,16 metra, zajmując pierwsze miejsce ex aequo z amerykańskim zawodnikiem Jamesem Barrineau.Finał olimpijski odbył się 31 lipca i trwał ponad 4 godziny w trudnych warunkach deszczowych. W pierwszych trzech próbach opuścił wysokości 2,00, 2,05 oraz 2,10 metra, by następnie pokonać 2,18 metra, co sprawiło, że w rywalizacji pozostało dziesięciu zawodników. Wśród nich tylko Jacek i kanadyjski faworyt Greg Joy dotarli do 2,25 metra. Wszoła zdołał pokonać tę wysokość w drugiej próbie, podczas gdy Joy nie zaliczył 2,25 metra i przesunął pozostałe próby na 2,27 metra, co również nie udało mu się pokonać. Później żadnemu z zawodników nie udało się pokonać wysokości 2,27 oraz 2,29 metra.

Poniższa tabela ilustruje wyniki Jacka Wszoły z finału olimpijskiego w Montrealu.

2,002,052,102,142,182,212,232,252,272,29WynikKomentarze
oooox ox x –x – –2,25olimpijski rekord

1977 – 1980

Po powrocie z igrzysk w Montrealu, w marcu 1977 roku Wszoła zdobył złoty medal na halowych mistrzostwach Europy w Hiszpanii, bijąc rekord halowego czempionatu wynikiem 2,25 metra. W sierpniu tego samego roku zdobył złoto na uniwersjadzie, a w pucharze świata zajął 3. miejsce. W finale pucharu Europy uplasował się na drugiej pozycji. Pomimo świetnej formy, podczas halowych mistrzostw Europy w Wiedniu w 1978 roku był siódmy, a kilka miesięcy później zajął szóste miejsce na mistrzostwach Europy w Pradze. W 1979 roku zajął drugie miejsce w pucharze świata oraz pożegnał się z podium na uniwersjadzie w Meksyku, zdobywając czwarte miejsce z wynikiem 2,26 metra. Sezon olimpijski w 1980 rozpoczął od srebra na halowych mistrzostwach Starego Kontynentu, a 25 maja w Eberstadt wynikiem 2,35 metra ustanowił nowy rekord świata.

Igrzyska Olimpijskie 1980

W Moskwie, 31 lipca odbyły się eliminacje w skoku wzwyż, a finał był rozgrywany 1 sierpnia. Jacek Wszoła przystąpił do zawodów jako rekordzista świata. Do finału, aby przejść, należało osiągnąć minimum 2,21 metra. Polak, po opuszczeniu 2,05 metra, zdobył 2,10, 2,15 oraz 2,18 metra, a wysokość 2,21 pokonał w drugiej próbie. Ostatecznie zajął 8. miejsce w eliminacjach i 11. w klasyfikacji końcowej finału. Uznawany za jedno z największych wydarzeń igrzysk, finał odbył się 1 sierpnia. Wszoła już w pierwszej próbie nie zaliczył 2,10 metra, a następnie w 2,15 metra przeszedł, jednak po opuszczeniu 2,18 metra, z każdą kolejną próbą zaliczył 2,21 i 2,24. Dzięki skokom na 2,27 oraz 2,29 metra poprawiał rekord olimpijski, a nowy rekord igrzysk ustanowił przy skoku na 2,31 metra. Niestety, trzykrotne próby na 2,33 metra zakończyły się niepowodzeniem, co sprawiło, że nie mógł konkurować z Gerdem Wessigiem, który ustanowił nowy rekord świata wynikiem 2,36 metra. Wszoła uznał srebrny medal za osobistą porażkę.

Poniższa tabela ilustruje wyniki Jacka Wszoły z finału olimpijskiego w Moskwie.

2,102,152,182,212,242,272,292,312,33Wynik
ox ox ooox ox x x2,31

1980 – 1982

Po sezonie olimpijskim 1980, Wszoła brał udział w zawodach w Poznaniu, gdzie pogorszył sobie stan zdrowia. Odbicie od tartanu spowodowało zerwanie więzadeł w stawie skokowym, co wykluczyło go z treningów na 18 miesięcy.

Afera pantoflowa 1982

W 1982 roku doszło do konfliktu z Polskim Związkiem Lekkiej Atletyki. Wszoła wystąpił w butach „Tiger” zamiast oficjalnych butów Adidasa. Ten krok zawdzięczał współpracy z japońską firmą ASICS, która przelała na jego konto wynagrodzenie, a zawodnik oficjalnie tłumaczył to wygodą. W wyniku tego zdarzenia nie mógł wystartować w finale mistrzostw Europy.

1982 – 1989

W 1983 roku Jacek po raz trzeci, ale i ostatni uczestniczył w uniwersjadzie, gdzie osiągnął wynik 2,20 metra, co dało mu 13. miejsce. W sierpniu 1983 roku z powodzeniem zadebiutował na mistrzostwach świata w Helsinkach, gdzie w eliminacjach uzyskał 2,21 metra, a w finale z wynikiem 2,23 metra kończył ogółem na 13 pozycji. Biorąc pod uwagę bojkot igrzysk w Los Angeles w 1984 roku, nie miał okazji wystartować na swoich trzecich igrzyskach. Podczas zawodów Przyjaźń-84, które odbyły się pod auspicjami krajów socjalistycznych, Wszoła uplasował się na 4. miejscu z wynikiem 2,15 metra. Kolejny wielki występ miał miejsce na halowych mistrzostwach Europy w 1987 roku, gdzie zajął 11. miejsce z wynikiem 2,20 metra. W 1988 roku nie był w najlepszej formie, co uniemożliwiło mu start w Seulu na igrzyskach olimpijskich. Jego kariera zawodnicza dobiegła końca w 1989 roku.

Po zakończeniu kariery

Po zakończeniu kariery sportowej, Jacek Wszoła postanowił nie tylko pozostać aktywnym w świecie sportu, ale również spróbować swoich sił w biznesie. Wraz z Marianem Woroninem, rekordzistą Polski w biegu na 100 metrów, zainaugurował działalność przedsiębiorczą. Niestety, ta inicjatywa nie przyniosła oczekiwanych rezultatów.

W kolejnych latach Wszoła pracował jako trener, a także nauczyciel historii powszechnej w Szwecji. Jego kariera w Skandynawii była jednak krótka, ponieważ podjął decyzję o powrocie do Polski. Miał szansę na zatrudnienie jako trener w klubie tenisowym w Dublinie, jednak ostatecznie zrezygnował na rzecz oferty pracy w branży obuwniczej, gdzie miał reprezentować jedną z firm.

Ostatecznie, w wyniku historycznych wydarzeń, takich jak upadek Muru Berlińskiego, zdecydował się na inne ścieżki zawodowe. Prowadził kantor, a następnie w 1999 roku otworzył sklep sportowy w centrum handlowym na warszawskim Ursynowie. Tam można było nabywać akcesoria i odzież sportową, co z pewnością przyspieszyło rozwój środowiska sportowego w tej dzielnicy.

Wszoła był także jednym z inicjatorów powstania sieci klubów fitness „Fitness Klub Gymnasion”, która zdobyła popularność w Polsce. Jako doświadczony sportowiec, czasami występuje w telewizji jako komentator wydarzeń sportowych, dzieląc się swoją wiedzą i doświadczeniem z szerszą publicznością. W 2008 roku był także bohaterem jednego z komiksów o polskich sportowcach, przygotowanych przez Gazetę Wyborczą.

W 2010 roku został jednym z ambasadorów cyklu Samsung Athletic Cup, co potwierdza jego obecność w świecie sportu nawet po zakończeniu czynnej kariery.

Wszoła brał również udział w zawodach weteranów, zdobywając złoty medal halowych mistrzostw Europy w Birmingham w 1997 roku w kategorii wiekowej 40–44 lata z wynikiem 2,01 m. W 2012 roku odegrał rolę ambasadora podczas Warmia Mazury Senior Games, gdzie zdobył srebrny medal w pchnięciu kulą oraz brąz w żeglarstwie.

Warto również wspomnieć, że Jacek Wszoła był członkiem honorowego komitetu poparcia Bronisława Komorowskiego przed wyborami prezydenckimi w 2010 oraz 2015 roku. Prywatnie jest żonaty i ma dwoje dzieci, co pokazuje jego zaangażowanie nie tylko në życie zawodowe, ale także rodzinne.

Osiągnięcia

Imprezy międzynarodowe

RokNazwa imprezyLokalizacjaPozycjaWynik
1974Mistrzostwa EuropyRzym5. miejsce2,19
1975Halowe mistrzostwa EuropyKatowice11. miejsce2,16
1975Mistrzostwa Europy juniorówAteny1. miejsce2,22
1975Półfinał pucharu EuropyLondyn1. miejsce2,20
1975Finał pucharu EuropyNicea5. miejsce2,11
1976Igrzyska olimpijskieMontreal1. miejsce2,25 OR
1977Halowe mistrzostwa EuropySan Sebastián1. miejsce2,25
1977UniwersjadaSofia1. miejsce2,22
1977Półfinał pucharu EuropyWarszawa2. miejsce2,20
1977Finał pucharu EuropyHelsinki2. miejsce2,28
1977Puchar świataDüsseldorf3. miejsce2,24
1978Halowe mistrzostwa EuropyWiedeń7. miejsce2,21
1978Mistrzostwa EuropyPraga6. miejsce2,21
1979UniwersjadaMeksyk4. miejsce2,26
1979Półfinał pucharu EuropyLüdenscheid1. miejsce2,24
1979Puchar świataMontreal2. miejsce2,27
1980Halowe mistrzostwa EuropySindelfingen2. miejsce2,29
1980Igrzyska olimpijskieMoskwa2. miejsce2,31
1982Mistrzostwa EuropyAteny
1983UniwersjadaEdmonton11. miejsce2,20
1983Mistrzostwa świataHelsinki13. miejsce2,23
1983Finał pucharu EuropyLondyn5. miejsce2,19
1984Przyjaźń-84Moskwa4. miejsce2,15
1985Finał pucharu EuropyMoskwa5. miejsce2,20
1987Halowe mistrzostwa EuropyLiévin11. miejsce2,20

Mistrzostwa Polski seniorów

Stadion

Jacek Wszoła jest niezwykle utalentowanym sportowcem, który dwunastokrotnie wystartował w finale mistrzostw Polski seniorów, zdobywając zawsze miejsca w czołówce – nigdy nie zajął pozycji gorszej niż druga. Jego najbliższym rywalem podczas zawodów w 1983 roku był Janusz Trzepizur, któremu Wszoła uległ, co ograniczyło jego szanse na zdobycie kolejnego złotego medalu. W klasyfikacji wszech czasów w mistrzostwach Polski Wszoła obecnie zajmuje drugą lokatę, ustępując jedynie Arturowi Partyce, który może się poszczycić kolekcją dwunastu złotych krążków.

Mistrzostwa PolskiPozycjaWynik
1974, Warszawa1. miejsce2,09
1975, Bydgoszcz1. miejsce2,10
1976, Bydgoszcz1. miejsce2,17
1977, Bydgoszcz1. miejsce2,17
1978, Warszawa1. miejsce2,20
1979, Poznań1. miejsce2,25
1980, Łódź1. miejsce2,22
1982, Lublin1. miejsce2,28
1983, Bydgoszcz2. miejsce2,28
1984, Lublin1. miejsce2,28
1985, Bydgoszcz1. miejsce2,30
1988, Grudziądz1. miejsce2,29

Hala

Wszoła posiada również bogaty dorobek medali w halowych mistrzostwach Polski seniorów, w których zdobył łącznie 11 medali. Dzięki tym osiągnięciom, Jacek Wszoła zajął pierwsze miejsce w klasyfikacji wszech czasów halowego czempionatu, co tylko potwierdza jego dominację w tej dyscyplinie.

Mistrzostwa PolskiPozycjaWynik
1975, Katowice2. miejsce2,13
1976, Warszawa1. miejsce2,18
1977, Zabrze1. miejsce2,17
1978, Zabrze1. miejsce2,20
1979, Zabrze1. miejsce2,17
1980, Zabrze1. miejsce2,30
1981, Zabrze1. miejsce2,27
1984, Zabrze1. miejsce2,30
1986, Zabrze1. miejsce2,33
1987, Zabrze1. miejsce2,27
1989, Zabrze2. miejsce2,18

Progresja wyników

Progresja wyników Jacka Wszoły odzwierciedla jego rozwój sportowy oraz zdolności osiągane na różnych etapach kariery. Poniżej zamieszczono szczegółowe dane dotyczące jego wyników w poszczególnych latach.

WiekRezultatDataMiejscePozycja na listach światowych
172,0828 października 1973Warszawa99
182,208 czerwca 1974Kassel25.
192,239 sierpnia 1975Warszawa14.
202,298 września 1976Koblencja02 2.
212,3011 września 1977Fürth05 5.
222,2417 września 1978Warszawa30.
232,293 lipca 1979Sztokholm08 8.
242,3525 maja 1980Eberstadt02 2.
252,28i13 lutego 1981Berlin Zachodni14.
262,283 lipca 1982Lublin24.
272,2826 czerwca 1983Bydgoszcz39.
282,312 września 1984Rzym21.
292,3219 czerwca 1985Warszawa20.
302,33i9 lutego 1986Zabrze13.
312,27i8 lutego 1987Zabrze50.
322,2914 sierpnia 1988Grudziądz42.
332,24i4 czerwca 1989Eberstadt90.
362,0012 września 1992Zduńska Wola99
412,01_Birmingham99

Rekordy

Rekordy świata

DiscyplinaWynikData wydarzeniaLokalizacja
Skok wzwyż na stadionie2,35 m25 maja 1980 r.Eberstadt

Rekordy Europy

Rodzaj konkurencjiWynikTerminLokacja
Skok wzwyż – stadion2,298 września 1976Koblencja
Skok wzwyż – stadion2,3525 maja 1980Eberstadt

Rekordy Polski

W trakcie swojej imponującej kariery, która trwała 18 lat, Jacek Wszoła ustanowił w sumie jedenaście rekordów Polski na stadionie, co stanowi jego znaczący wkład w historię lekkoatletyki w naszym kraju.

WynikDataLokalizacja
2,208 czerwca 1974Kassel
2,2224 maja 1975Warszawa
2,239 sierpnia 1975Warszawa
2,248 czerwca 1976Mediolan
2,2522 czerwca 1976Bydgoszcz
2,2612 lipca 1976Warszawa
2,2722 sierpnia 1976Warszawa
2,298 września 1976Koblencja
2,3011 września 1977Fürth
2,3125 maja 1980Eberstadt
2,3525 maja 1980Eberstadt

Rekordy życiowe

Rodzaj konkurencjiWynikData wydarzeniaMiastoNotatki
Skok wzwyż – stadion2,3525 maja 1980Eberstadtrekord świata
Skok wzwyż – hala2,339 lutego 1986Zabrze

Przypisy

  1. Barbara Sowa: Kto wszedł do komitetu poparcia Komorowskiego, a kto z niego wypadł? Cała Lista. Dziennik.pl, 16.03.2015 r. [dostęp 21.03.2015 r.]
  2. Wyniki Halowych Mistrzostw Polski. „Lekkoatletyka”. XX (4), s. 17, 04.1975 r. Warszawa: RSW „Prasa”.
  3. Halowe Mistrzostwa Polski Seniorów. „Lekkoatletyka”. XXXIV (3), s. 5, 03.1989 r. Warszawa: RSW "Prasa".
  4. MaciejM. Nowocień MaciejM., Jacek Wszoła: Senior Games w Polsce trzeba powtórzyć [online], Wyborcza.pl, 18.09.2012 r. [dostęp 18.09.2012 r.]
  5. Warmia Mazury Senior Games: Medal Jacka Wszoły w pchnięciu kulą [online], SportoweFakty.pl, 11.09.2012 r. [dostęp 11.09.2012 r.]
  6. Senior Games LIDZBARK WARMIŃSKI, 11-12 września 2012 [online], domtel-sport.pl [dostęp 18.09.2012 r.]
  7. RafałR. Kazimierczak RafałR., Janusz Trzepizur: Miałem jedną myśl: pokonać Moegenburga [online], Sports.pl, 02.01.2011 r. [dostęp 11.01.2011 r.]
  8. Polski Komitet Olimpijski: Jacek Wszoła – sylwetka w portalu www.olimpijski.pl. www.olimpijski.pl. [dostęp 31.05.2014 r.]
  9. Wyniki finałowego konkursu skoku wzwyż w serwisie sports-reference.com [online] [dostęp 17.04.2010 r.]
  10. GBRAthletics: World Student Games (Men) [online] [dostęp 16.04.2010 r.]
  11. GBRAthletics: IAAF World Cup in Athletics [online] [dostęp 16.04.2010 r.]
  12. wjah.co.uk: European Junior Championships 1975. [dostęp 11.09.2014 r.]
  13. Zbigniew Łojewski, Tadeusz Wołejko: Osiągnięcia polskiej lekkiej atletyki w 40-leciu PRL. Mecze międzypaństwowe I reprezentacji Polski seniorów – mężczyźni. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 1984 r.
  14. Tadeusz Olszański: Osobista historia olimpiad. Warszawa: wydawnictwo Studio Emka, 2004 r. ISBN 83-88607-40-5.
  15. Janusz Rozum, Daniel Grinberg, Zbigniew Jonik, Henryk Kurzyński, Leszek Luftam, Stefan Pietkiewicz, Tadeusz Wołejko: 90 lat polskiej lekkoatletyki 1919–2009. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2009 r. ISBN 978-83-902509-9-1.
  16. HenrykH. Gąszczak HenrykH., Polska lekkoatletyka w statystyce historycznej; lata 1920-2007 [online], statystyka.histor.pzla.pl [dostęp 27.02.2012 r.]
  17. Janusz Waśko, Andrzej Socha: Athletics National Records Evolution 1912 – 2006. Zamość – Sandomierz: 2007 r. s. 88.
  18. Ablwenci [online], Zespół Szkół nr 37 [dostęp 27.06.2013 r.]

Oceń: Jacek Wszoła

Średnia ocena:4.75 Liczba ocen:20