Sieć Badawcza Łukasiewicz – Instytut Elektrotechniki

---

Historia

Historia powstania instytutu sięga czasów II Rzeczypospolitej, a konkretne plany zaczęły się kształtować po IX Walnym Zgromadzeniu Stowarzyszenia Elektryków Polskich, które miało miejsce w 1937 roku. Wtedy zgłoszono postulat stworzenia placówki, która zajmie się badaniami naukowymi i technologicznymi w dziedzinie elektrotechniki prądów silnych, wzorując się na dużych instytutach narodowych z innych krajów.

Niestety, wojna w znacznym stopniu opóźniła realizację tych zamierzeń. Dopiero w lutym 1945 roku udało się powołać do życia Państwowy Instytut Wysokich Napięć (PIWN). Jego siedzibą stała się Politechnika Warszawska, a na czoło instytutu stanął prof. dr hab. inż. Janusz Lech Jakubowski. W gronie kluczowych współpracowników znajdowali się przedwojenni inżynierowie: Henryk Ryżko, Wacław Lidmanowski oraz Władysław Lech.

We wrześniu 1946 roku, na mocy przekształcenia, PIWN stał się Państwowym Instytutem Elektrotechniki. Wówczas zainaugurowano działalność pierwszego zakładu instytutu – Zakładu Wysokich Napięć. W 1947 roku miało miejsce otwarcie pionierskiego w Polsce laboratorium wysokonapięciowego, które znajdowało się w gmachu Politechniki i służyło Zakładowi przez 25 lat.

W 1948 roku instytut zmienił swoją nazwę na Główny Instytut Elektrotechniki (GIEL), a 1 listopada 1951 roku przyjął obecnie używaną nazwę – Instytut Elektrotechniki. Rozpoczęto także budowę nowych obiektów instytutu w Warszawie-Międzylesiu.

Instytut Elektrotechniki był również wydawcą czasopisma Nowa Elektrotechnika, w którym publikowane były różnorodne informacje o rozwiązaniach konstrukcyjnych, procesach technologicznych oraz najnowszych badaniach i materiałach. Z dniem 1 kwietnia 2019 roku, na mocy Ustawy z dnia 21 lutego 2019 roku o Sieci Badawczej Łukasiewicz, instytut stał się częścią tej sieci, co znacząco wpłynęło na jego działalność i rozwój.

Opis

W skład Instytutu znajdują się różnorodne zakłady naukowo-badawcze, oddziały usytuowane w różnych lokalizacjach, a także zakład doświadczalny. Dodatkowo, laboratoria badawcze oraz wzorcujące odgrywają kluczową rolę, obok zespołu odpowiedzialnego za certyfikację urządzeń elektrotechnicznych.

Sieć Badawcza Łukasiewicz – Instytut Elektrotechniki aktywnie uczestniczy w organizacji oraz współorganizacji wielu krajowych i międzynarodowych konferencji naukowych. Na tych wydarzeniach poruszane są najnowsze zagadnienia oraz wyzwania, które związane są z dziedziną elektrotechniki. Instytut wydaje także „Prace Instytutu Elektrotechniki”, które są nieperiodycznym wydawnictwem publikowanym od 1951 roku.

W tym czasopiśmie można znaleźć artykuły oryginalne, które bazują na badaniach przeprowadzonych w ramach działalności Instytutu. Tematyka artykułów obejmuje zarówno aspekty teoretyczne, jak i doświadczalne. Dodatkowo, w publikacjach ukazują się również prace habilitacyjne, jak i skrócone wersje prac doktorskich. Warto podkreślić, że na łamach tego wydawnictwa publikują także autorzy spoza Instytutu, zarówno z kraju, jak i z zagranicy.

Struktura

Sieć Badawcza Łukasiewicz – Instytut Elektrotechniki obejmuje szereg Zakładów Naukowo-Badawczych, które są kluczowe dla działalności instytutu. W skład tych zakładów wchodzą:

• Zakład Napędów Elektrycznych,
• Zakład Energoelektroniki i Transportu Elektrycznego,
• Zakład Wielkich Mocy.

Dodatkowo, w ramach instytutu funkcjonuje Zespół Laboratoriów, który obejmuje:

• Laboratorium Badawcze i Wzorcujące Instytutu Elektrotechniki,
• Laboratorium Badawcze Aparatury Rozdzielczej.

Instytut posiada także oddziały zamiejscowe, z których wyróżnia się:

• Oddział Technologii i Materiałoznawstwa Elektrotechnicznego we Wrocławiu.

W strukturze instytutu znajduje się również Zakład Doświadczalny, który ma swoje miejsce w:

• Zakład Doświadczalny III w Międzylesiu k. Kłodzka.

---

Oceń: Sieć Badawcza Łukasiewicz – Instytut Elektrotechniki

---