Hotel Warszawa w Warszawie

---

Opis

Historia Hotelu Warszawa jest niezwykle bogata i sięga lat 30. XX wieku. Budynek zbudowano w latach 1931-1933 na terenie, który do 1901 roku zajmowany był przez Szpital Dzieciątka Jezus. Początkowe plany zakładały, że wieżowiec będzie miał 11 pięter, jednak architekci zdecydowali, że 16 pięter, dające wysokość 66 metrów, lepiej spełni rolę dominującego elementu w otoczeniu już istniejących budynków przy placu Napoleona, które miały od dwóch do sześciu pięter. Hotel stał się widoczny praktycznie z każdego zakątka Śródmieścia.

Na parterze budynku znajdowały się biura, natomiast w górnej części ulokowano luksusowe apartamenty. Na szóstym piętrze zorganizowano mieszkania służbowe oraz pomieszczenia gospodarcze. W częściach biurowych można było znaleźć nie tylko siedzibę Prudential, ale również inne firmy i Wydział Handlowy Poselstwa Hiszpanii w latach 1935-1938. Najbardziej ekskluzywne apartamenty miały powierzchnię 240 m², co pozwalało na komfortowe życie w sześciu pokojach z trzema łazienkami, kuchnią oraz służbówką. Nawet w mniej luksusowych lokalach przewidziano osobne wejście dla służby oraz windy.

Budynek zaprojektował znany architekt Marcin Weinfeld. Stalowa konstrukcja została spawana i umieszczona na żelbetowych fundamentach, a ich projektantami byli Stefan Bryła oraz Wenczesław Poniż. Do konstrukcji użyto ponad 2 miliony cegieł, 2000 ton cementu oraz ponad 1500 ton stali. Przed głównym wejściem znajdowały się drzwi z patynowanej miedzi, podczas gdy inne drzwi wykonano z jesionu. Dodatkowo, nad bocznymi wejściami umieszczono rzeźby autorstwa Ryszarda Moszkowskiego.

Wieżowiec był także miejscem nowoczesnych innowacji. W 1937 roku zamontowano na dachu antenę telewizyjną, a 26 sierpnia 1939 roku stamtąd przeprowadzono pierwszą próbę transmisji z Mieczysławem Foggiem w roli głównej. Niestety, w trakcie II wojny światowej budynek doznał dużych zniszczeń; w miesiącach września 1939 roku wybuchły w nim pożary, a podczas powstania warszawskiego ostrzelano go około 1000 razy. Wiadomo, że 28 sierpnia został trafiony potężnym pociskiem o wadze 2 ton z samobieżnego moździerza typu Karl-Gerät, co zdecydowanie wpłynęło na jego stan. Jednak ta stalowa konstrukcja dalej opierała się zniszczeniu.

Po zakończeniu wojny, przez kilka lat na dachu martwego wieżowca gniazdował sokół wędrowny. W 1945 roku nieruchomość odebrano przedwojennym właścicielom według tzw. dekretu Bieruta, jednak otrzymali oni odszkodowanie na podstawie umowy indemnizacyjnej z Wielką Brytanią. Odbudowę budynku zrealizowano w latach 1950-1953 w stylu socrealistycznym, w tym nowego projektu Marcina Weinfelda. W 1954 roku uruchomiono hotel Warszawa. Oferował 375 miejsc noclegowych, 200 miejsc w restauracji, 100 w kawiarni oraz 20 w lokalu nocnym.

Hotel działał do 2002 roku; w 2005 roku budynek sprzedano spółce Polimex-Mostostal za 6,3 miliona euro. W 2009 roku spółka ta sprzedała hotel rodzinie Likusów z Krakowa. W latach 2010-2018 przystąpiono do generalnego remontu, jednak prace zostały wstrzymane podczas budowy drugiej linii metra, a następnie wznowione na przełomie 2015 i 2016 roku. Kontrowersje budziły zwłaszcza opóźnienia w remoncie oraz plan przywrócenia przedwojennego charakteru budynku, przy jednoczesnym uznaniu za element wart ochrony jedynie stalowej konstrukcji. W wyniku prac, budynek został pozbawiony socrealistycznych detali, a portyk z kariatydami oraz herb Warszawy usunięto. W listopadzie 2018 roku otwarto zatem nowy pięciogwiazdkowy hotel Warszawa, przyciągający uwagę turystów i mieszkańców stolicy.

---

Oceń: Hotel Warszawa w Warszawie

---