Dom Chłopa


Dom Chłopa to interesujący hotel zlokalizowany w sercu Warszawy, znajdujący się w bezpośrednim sąsiedztwie placu Powstańców Warszawy. Obiekt został zaprojektowany w latach 1957–1962 przez umiejętnego architekta, Bohdana Pniewskiego, którego styl i wizje architektoniczne pozostawiły trwały ślad na warszawskim pejzażu.

Budowla to przykład stylu modernistycznego, który łączy funkcjonalność z estetyką, oferując gościom komfortowe warunki pobytu oraz bliskość do istotnych historycznych miejsc w stolicy.

Historia

Na zjeździe kółek rolniczych, który odbył się w 1912 roku, rolnicy podniesili postulaty dotyczące budowy „Domu Chłopa”. Ta inicjatywa miała być finansowana ze składek społecznych i miała na celu stworzenie fundamentów dla kultury wiejskiej w Warszawie. Niemniej jednak, trudności związane z sytuacją polityczną oraz gospodarczą przeszkodziły w realizacji tego projektu. Przez wiele lat pomysł ten pozostawał w zaniedbaniu.

W 1938 roku młodzież wiejska podjęła kolejne kroki w celu zbierania funduszy, co skutkowało pierwszymi wpłatami na budowę. Niestety, plany te zostały gwałtownie przerwane przez wybuch II wojny światowej. Po wojnie myśli o „Domu Chłopa” powróciły, a rolnicy z całego kraju znów zaczęli wpłacać składki na budowę. Powstały również społeczne komitety budowy, które organizowały zbiórki funduszy, w tym przez sprzedaż cegiełek.

W 1956 roku Rząd podjął uchwałę o budowie obiektu. Po zorganizowanym konkursie architektonicznym, zwycięski projekt został opracowany przez Bohdana Pniewskiego oraz Małgorzatę Handzelewicz-Wacławek. W realizacji budynku brała także udział architekt i pisarka Joanna Chmielewska. Budowę rozpoczęto pod koniec marca 1958 roku, a zakończono we wrześniu 1961 roku. Charakterystycznym elementem architektury jest falisty dach, który symbolizuje łany zboża.

W 1961 roku „Dom Chłopa” zyskał dodatkowe znaczenie, gdy otwarto wzorcowy sklep zaopatrzenia ogrodniczego. Już rok później, na dziedzińcu obiektu, uroczyście odsłonięto pomnik Marii Konopnickiej, co miało stanowić hołd dla tej znakomitej postaci.

Przez lata budynek był poddawany różnym modernizacjom. W latach 1998-2002 przeprowadzono znaczący remont, w wyniku którego wiele dekoracji autorstwa Hanny i Gabriela Rechowiczów, twórców innowacyjnej techniki tworzenia murali, zostało pokrytych tynkiem. Mimo tego, część złotych mozaik, nawiązujących do kłosów zboża, przetrwała. W 2002 roku usunięto dużą ceramiczną mozaikę autorstwa Władysława Zycha, znajdującą się w strefie wejściowej do budynku. W 2003 roku dobudowano skrzydło hotelu Gromada, uzupełniając fasadę od ulicy Wareckiej.

Przypisy

  1. a b Dom Chłopa w Warszawie – symbol powojennej odwilży, „www.archirama.pl” [dostęp 29.03.2017 r.]
  2. Rzeźbiarze Saskiej Kępy wczoraj i dziś. Warszawa: Klub Kultury Saska Kępa, 2011 r., s. 38–39.
  3. a b OST Gromada (autor korporatywny), 60 lat hotelu Gromada Centrum [pdf], 2016 r., s. 1–2.
  4. Karol Mórawski, Wiesław Głębocki: Bedeker warszawski. W 400-lecie stołeczności Warszawy. Warszawa: Iskry, 83-207-1525-3, s. 192.
  5. Kronika wydarzeń w Warszawie. Rok 1961. „Warszawski kalendarz ilustrowany „Stolicy” 1963”, s. 120, 1962 r.
  6. Dom Chłopa Tadeusz Barucki 1962 https://fotopolska.eu/2195579,foto.html?o=b2673

Oceń: Dom Chłopa

Średnia ocena:4.84 Liczba ocen:20