Glinianki Sznajdra

---

Położenie

Staw znajduje się po lewej stronie Wisły, w obrębie Warszawy, w dzielnicy Bemowo, a dokładniej w rejonie osiedla Jelonki Południowe. Otaczają go takie ulice jak: Połczyńska, Dźwigowa oraz Rotundy. W pobliżu znajduje się również stacja kolejowa Warszawa Główna Towarowa.

Na mocy ustaleń z Programu Ochrony Środowiska dla m. st. Warszawy na lata 2009–2012 oraz z uwzględnieniem perspektywy do 2016 roku, staw usytuowany jest na wysoczyźnie i przez cały czas zasilany jest wodami podziemnymi. Warto również podkreślić, że staw jest bezodpływowy. Powierzchnia zbiornika wodnego wynosi 1,4259 hektara.

Zgodnie z numerycznym modelem terenu, udostępnionym przez Geoportal, lustro wody zbiornika znajduje się na wysokości 106,0 m n.p.m. Identyfikator MPHP tego miejsca to 201663. Dodatkowo, staw leży na obszarze zlewni Żbikówki.

Historia

Wartościowe historyczne miejsce, jakim są glinianki, to efekt procesu zalewania obszaru, w którym wcześniej wydobywano glinę. Powstały one w wyniku działalności ludzkiej, związanej z wyczerpywaniem zasobów naturalnych. Obszar ten zyskał znaczenie w XIX wieku, kiedy to w około 1846 roku, w Jelonkach, przy dawnej szosie poznańskiej, czyli dzisiejszej ulicy Połczyńskiej, powstała wytwórnia materiałów budowlanych, w tym cegieł, dachówek oraz ceramiki. Jej założycielem był Bogumił Schneider.

Cegły produkowane w tej fabryce znalazły zastosowanie w budowie wielu istotnych obiektów w Warszawie, w tym w pobliskich fortach, takich jak Fort Chrzanów, Fort Blizne oraz Fort Wawrzyszew, które zostały zbudowane na zlecenie carskiej armii. W okresie jej pełnej działalności, cegielnia ta zatrudniała setki pracowników, jednak po zakończeniu II wojny światowej, jej działalność zakończyła się. Glinianki Sznajdra oraz sąsiednie Glinianek Jelonek, z których także wydobywano surowce, oraz drewniany pałacyk rodziny Schneiderów przy ul. Połczyńskiej 59, gdzie obecnie ma siedzibę zbór zielonoświątkowców, pozostają jednymi z nielicznych śladów po tej fabryce.

Warto dodać, że glinianki stanowiły lokalizację dla finałowej sceny filmowej w popularnym obrazie Miś, wyreżyserowanym przez Stanisława Barei, w której to tytułowy misiaczek jest transportowany helikopterem i spada na lodowaty zbiornik wodny. Aby uczcić 30. rocznicę premiery tego kultowego filmu, we wrześniu 2011 roku władze dzielnicy umieściły na platformie w stawie słomianą wersję Misia, która miała pełnić funkcję atrakcji turystycznej. Niestety, w lipcu 2012 roku, ta kukła została podpalona przez nieznanych sprawców i spłonęła całkowicie, mimo wcześniejszych zabezpieczeń. Po tym incydencie, replika została ponownie stworzona i przeniesiona w inne miejsce na Bemowie, wybrane przez lokalnych mieszkańców – do Bemowskiego Centrum Kultury, ulokowanego przy ulicy Górczewskiej. Niestety, i ta wersja nie miała długiego życia, gdyż została ponownie spłoniona przez wandali, tym razem w styczniu 2013 roku.

W 2010 roku przeprowadzono rewitalizację glinianek, co pozwoliło na stworzenie nowych alejek, ustawienie ławek oraz zbudowanie pomostów z miejscami dla wędkarzy, co wpłynęło na zwiększenie atrakcyjności tego obszaru dla mieszkańców oraz turystów.

Przyroda

W roku 2004 w obrębie zbiornika wodnego oraz jego najbliższej okolicy zidentyfikowano obecność kaczki krzyżówki. Te ptaki wodne są często spotykane w polskich zbiornikach i stanowią ważny element lokalnej fauny.

W wodach tego akwenu można także znaleźć różnorodne gatunki ryb. Wśród nich wyróżniają się: karp, krąp, lin, szczupak, słonecznica, płoć, okoń, wzdręga, różanka oraz boleń.

---

Oceń: Glinianki Sznajdra

---