Zofia Palowa

---

Życie i twórczość

Zofia Palowa przyszła na świat w 1923 roku w Warszawie. Po wojnie, w latach 1945–52, kształciła się w warszawskiej ASP, gdzie zdobywała wiedzę i umiejętności pod okiem znanych artystów, takich jak profesor Marian Wnuk i Julia Kotarbińska. W latach 50. osiedliła się na malowniczej Saskiej Kępie.

W okresie od 1952 do 1959 roku, Zofia angażowała się w projektowanie szkła i ceramiki dla IWP, a także współpracowała z Desą. W 1957 roku miała niezwykłą okazję, aby otworzyć własną pracownię ceramiczną, skupiając się na tworzeniu ceramiki zarówno dekoracyjnej, jak i użytkowej. Jej charakterystyczne naczynia łączyły różnorodne materiały z ceramiką, co podkreślało jej twórczą indywidualność.

Artystka aktywnie uczestniczyła w I i II Ogólnopolskiej Wystawie Architektury Wnętrz oraz Sztuki Dekoracyjnej, co pozwoliło jej na zaprezentowanie swojego dorobku szerszej publiczności. Współautorką publikacji Wzornictwo ceramiczne, wydanej przez Instytut Wzornictwa Przemysłowego, była wraz z Zofią Przybyszewską. Prace Zofii Palowej są eksponowane na stałych wystawach w renomowanych placówkach, takich jak Muzeum Narodowe w Warszawie (Galeria Wzornictwa Polskiego) oraz w Muzeum Narodowym we Wrocławiu, gdzie można podziwiać jej dzieła w ekspozycji zatytułowanej Cudo-Twórcy.

Po zakończeniu swojej artystycznej drogi, Zofia Palowa znalazła wieczny spoczynek na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie, w alei 25, w grobie 3.

Nagrody

Artystka Zofia Palowa uzyskała wiele prestiżowych wyróżnień za swoje osiągnięcia w dziedzinie architektury i projektowania wnętrz. Jej uznanie w środowisku artystycznym można sprowadzić do następujących nagród:

• 1957 – III Nagroda Ministra Kultury i Sztuki na Ogólnopolskiej Wystawie Architektury Wnętrz,
• 1964 – I Nagroda CZSP w konkursie Cepelii na plakietę jubileuszową 7 wieków Warszawy.

---

Oceń: Zofia Palowa

---