Zofia Olszakowska-Glazer

---

Życiorys

Zofia Olszakowska-Glazer była wybitną osobą, która rozpoczęła swoją edukację w państwowym gimnazjum żeńskim im. Królowej Jadwigi w Siedlcach. Kontynuowała swoje studia na kierunku spółdzielczości w SGH w Warszawie, a następnie wyjechała na stypendium do Szwecji, gdzie przebywała aż do wybuchu II wojny światowej.

W 1942 roku, we współpracy z Ireną Zawadzką, Zofia podjęła się heroicznej misji pomocy Cyporze Jabłoń, która uciekła z siedleckiego getta. Cypora, mająca zaledwie 11-miesięczną córeczkę Racheli, urodzoną w dniu zamknięcia getta, szukała ratunku tuż przed wybuchem wojny, kiedy to wyszła za mąż za zecera Jakuba Zonszajna. Zofia zorganizowała dla nich kryjówkę w pustym domu na obrzeżach miasta, gdzie Cypora przebywała przez kilka dni, nim powróciła do getta, gdzie pozostawiła męża.

Również dla jej córeczki, Racheli, Zofia zdobyła fałszywe dokumenty, posługując się nazwiskiem Marianna Tymińska. W czasie wojny ukrywała Rachelię, pracując w szkole spółdzielczej, która znajdowała się w Zakrzówku koło Kraśnika oraz Sobieszyna. Po wojnie, zarówno Zofia, jak i Irena nawiązały kontakt z bratem Cypory, zamieszkałym w Izraelu, wyrażając gotowość do dalszego wychowania Racheli. Wuj dziewczynki jednak nie zgodził się na to rozwiązanie i Rachela została umieszczona w sierocińcu we Francji, skąd w 1947 roku udała się do Izraela z grupą sierot.

Zofia Olszakowska-Glazer wyszła za mąż, co wiązało się z zmianą nazwiska na Olszakowską-Glazer. Od 1945 roku pracowała w lubelskiej spółdzielni Społem, a następnie przez dwa lata prowadziła wykłady w Wyższej Szkole Ekonomicznej w Łodzi. W uznaniu swojego heroizmu i działań na rzecz ratowania Żydów, Zofia została doceniona medalem „Sprawiedliwy wśród Narodów Świata”, przyznanym na wniosek wuja Cypory Jabłoń w 1989 roku.

Została pochowana 27 listopada 2007 roku na Cmentarzu Komunalnym Północnym w Warszawie, pozostawiając po sobie niezatarte ślady w pamięci wielu osób.

---

Oceń: Zofia Olszakowska-Glazer

---