Zofia Czarnecka

Należała do rodziny Stefana Czarneckiego i Marii z Jasińskich, gdzie była najstarsza z czwórki rodzeństwa. Po ukończeniu szkoły Cecylii Plater-Zyberkówny w 1917 roku, podjęła istotną decyzję o rozpoczęciu życia zakonnego, co miało miejsce w 1919 roku.

W dniu 1 listopada 1920 roku Zofia wstąpiła do Zgromadzenia Sióstr Zmartwychwstanek, gdzie rozpoczęła nowicjat w Kętach. Jej pierwsze śluby zakonne miały miejsce najprawdopodobniej 15 sierpnia 1921 lub 1922 roku. W tym czasie przebywała w Warszawie w Domu św. Józefa na Sewerynowie.

Jako nauczycielka, wykazywała duże umiejętności pedagogiczne, prowadząc seminarium nauczycielskie, gdzie uczyła historii i języka polskiego. Zajmowała się także opieką nad Sodalicją Mariańską, co podkreślało jej zaangażowanie w życie duchowe i edukacyjne. Jej życie zostało jednak naznaczone intensywnymi przeżyciami mistycznymi, które prowadziły do osobistych i duchowych przemian.

Zofia Czarnecka zmarła związana z ślubami czasowymi, w atmosferze powszechnego szacunku i opinii o jej świętości. Kościół katolicki gromadził dokumentację niezbędną do jej beatyfikacji, zainteresowanie tą sprawą wzbudziła Teresa Kalkstein, przełożona zakonu zmartwychwstanek w Polsce. Niemniej jednak, temat ten w pewnym momencie został wyciszony, a w 1990 roku nie prowadzono już żadnych działań w tej kwestii.