Zbigniew Mitzner

---

Życiorys

Urodziny Zbigniewa Mitznera miały miejsce 14 lutego 1910 roku w stolicy Polski, Warszawie. Pochodził z rzemieślniczej rodziny, której głowa, Emil, przyczyniła się do ukształtowania młodego Mitznera. Jego edukacja prawnicza zakończyła się na Uniwersytecie Warszawskim, co pozwoliło mu na dalszy rozwój kariery. Debiut literacki przypada na rok 1928, kiedy to po raz pierwszy zaprezentował swoje teksty w „Robotniku”. Jeszcze przed wojną aktywnie pisał dla „Płomieni”, a także włączył się w działalność Związku Niezależnej Młodzieży Socjalistycznej OMTUR. W 1930 roku dołączył do Polskiej Partii Socjalistycznej, co umocniło jego orientację polityczną.

Mitzner zyskał popularność dzięki publikacjom w takich czasopismach jak „Dziennik Ludowy” oraz „Echo Tygodnia”. W 1935 roku, wspólnie z Erykiem Lipińskim, stworzył tygodnik satyryczny „Szpilki”. Okres jego działalności był jednak pełen wyzwań, ponieważ pomiędzy 1936 a 1938 rokiem zmagał się z licznymi procesami sądowymi, które zaowocowały kilkoma wyrokami więzienia. W obliczu zagrożenia ze strony Berezy Kartuskiej, Mitzner znalazł się w skomplikowanej sytuacji w obliczu wybuchu II wojny światowej.

Po rozpoczęciu działań wojennych, przebywał w Białymstoku, gdzie aresztowało go NKWD. Udało mu się jednak uzyskać wolność dzięki staraniom Kazimierza Krukowskiego. Przemierzając Wilno, spotkał Czesława Miłosza, co miało duże znaczenie w jego twórczości i życiu. W czasie okupacji niemieckiej Mitzner zaangażował się w działalność konspiracyjną, publikując teksty w prasie podziemnej.

Po zakończeniu wojny, Zbigniew Mitzner powrócił do zawodu dziennikarza. W latach 1945–1947 pełnił funkcję redaktora „Robotnika”. Dalsza część jego kariery związana była z edukacją; od 1948 roku prowadził zajęcia w szkole prawniczej im. Duracza, a w roku 1951 objął stanowisko wykładowcy na Uniwersytecie Warszawskim, szybko awansując na dziekana wydziału dziennikarstwa.

Oprócz licznych felietonów, Mitzner opublikował również wiele książek. W 1957 roku z powodu zbyt surowej krytyki, został usunięty z PZPR oraz nałożono na niego czteroletni zakaz publikacji. Po zniesieniu tego zakazu w 1961 roku, jego teksty ponownie zaczęły się ukazywać, m.in. w „Kulturze”, „Kurierze Polskim”, „Kontynentach” i „Fundamentach”. Warto zaznaczyć, że pośmiertnie wydano jego powieść „Zenit i nadir”, stworzoną w latach 1956–1957, która stanowiła wielkie rozliczenie z okresem stalinizmu.

W swojej karierze Mitzner był aktywnym członkiem wielu organizacji, w tym Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich, Związku Literatów Polskich oraz Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Jego życie zakończyło się na cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera A32-3-11), gdzie spoczywają jego prochy, pozostawiając po sobie bogate dziedzictwo literackie i dziennikarskie.

Życie prywatne

Życie Zbigniewa Mitznera obfitowało w ważne wydarzenia osobiste, w tym w trzykrotne małżeństwo. Jego pierwszą żoną była Anna Golde (1912–1943), z którą był związany w latach 1934–1938. Następnie ożenił się z Wandą Więckowską (1912–1999). Z tego małżeństwa mieli córkę Krystynę (1939–1962), która była utalentowaną poetką oraz malarką.

Trzecim małżonkiem Mitznera była Larysa z Zajączkowskich (1918–1987), także pisarka. Z nią Zbigniew doczekał się syna Piotra (ur. 1955), który jest teatrologiem, poetą, eseistą oraz pisarzem. Życie rodzinne Mitznera nie tylko wzbogacało jego osobiste doświadczenia, ale również miało wpływ na jego twórczość oraz działalność artystyczną.

Książki

Twórczość Zbigniewa Mitznera obejmuje wiele interesujących pozycji, które zasługują na szczegółowe omówienie. Oto zestawienie jego najważniejszych książek:

• Wyprawy w przeszłość, Czytelnik, Warszawa 1953,
• Mroki dnia, Czytelnik, Warszawa 1963; kryminał,
• Tak i nie – wybór felietonów 1936–1966, Czytelnik, Warszawa 1966,
• 13 lat i 113 dni, Czytelnik, Warszawa 1968,
• Spotkania, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1979 ISBN 83-08-00139-4,
• Zenit i nadir, Wyd. Adam Marszałek, Toruń 2006 ISBN 83-7441-238-0.

Każda z tych pozycji stanowi istotny wkład w literaturę polską, odzwierciedlając osobiste przeżycia i spojrzenie autora na rzeczywistość.

Ordery i odznaczenia

W życiu Zbigniewa Mitznera odznaczenia i ordery zajmują ważne miejsce, stanowiąc uhonorowanie jego zasług i działalności. Do wyróżnień, które otrzymał, należą:

• krzyż komandorski Orderu Odrodzenia Polski,
• krzyż oficerski Orderu Odrodzenia Polski (przyznany 31 lipca 1954),
• złoty krzyż zasługi,
• srebrny krzyż zasługi (przyznany 27 kwietnia 1946),
• medal 10-lecia Polski Ludowej (otrzymany 12 stycznia 1955).

---

Oceń: Zbigniew Mitzner

---