Dorota Kania

---

Życiorys

Dorota Kania wywodzi się z malowniczych okolic południowej Małopolski, gdzie dorastała na Podhalu. Jej ojciec przez długi czas pracował w Zakładach Mechanicznych w Tarnowie, natomiast tragiczna strata matki, która zmarła, gdy Dorota miała zaledwie trzy lata, znacząco wpłynęła na jej życie. Po ukończeniu studiów z zakresu filozofii na Wydziale Filozofii Akademii Teologii Katolickiej, stała się matką trzech córek, co jednocześnie wzbogaciło jej perspektywę na życie.

Kariera dziennikarska

W swoim dorobku zawodowym Dorota Kania publikowała w takich gazetach jak „Super Express”, „Życie Warszawy” oraz „Życie”. Ponadto, przez pewien czas była związana z Radio Plus oraz Telewizją Polską. W późniejszych latach objęła stanowisko dziennikarki w tygodniku „Gazeta Polska”, a także miesięczniku „Nowe Państwo – Niezależna Gazeta Polska”, po czym stała się redaktorem w „Gazecie Polskiej Codziennie”, gdzie objęła kierownictwo działu poświęconego Polsce. Dorota była również zastępcą redaktora naczelnego portalu Niezalezna.pl.

W swej twórczości dziennikarskiej Kania z powodzeniem poruszała ważne tematy, w tym lustrację publicznych funkcjonariuszy oraz analizę przeszłości polityków. Jej badania obejmowały między innymi postacie takie jak premier PRL Józef Cyrankiewicz, historyk Jerzy Robert Nowak, dziennikarz Jerzy Baczyński, a także pierwsza dama RP Anna Komorowska oraz posłanka Anna Grodzka.

8 maja 2017 roku, Dorota Kania objęła stanowisko redaktor naczelnej w Telewizji Republika, zastępując na tym etacie Tomasza Terlikowskiego. Z kolei 1 kwietnia 2021 roku ogłoszono, że zostaje członkiem zarządu oraz prezesem grupy wydawniczej Polska Press. Jednak decyzja sądowa z 30 kwietnia 2021 roku unieważniła to stanowisko, z czego wynikały komplikacje prawne związane z jej osobą. Tuż po tym wydarzeniu, Kania przestała również kierować Telewizją Republika, a jej następcą został Tomasz Sakiewicz. Na koniec, po kilkumiesięcznym pełnieniu funkcji redaktora naczelnego Polska Press, zakończyła swoją kadencję w lutym 2024.

Działalność wydawnicza

W 2013 roku, Dorota Kania opublikowała swoją pierwszą książkę pt. Cień tajnych służb (podtytuł: Polityczne zabójstwa. Niewyjaśnione samobójstwa. Niepublikowane dokumenty. Nieznane archiwa), w której poruszyła nieznane wcześniej aspekty zbrodni oraz niewyjaśnionych samobójstw ostatnich dwóch dekad. Dalsza część jej działalności literackiej to publikacja książki pt. Resortowe dzieci, która powstała we współpracy z takimi autorami jak Jerzy Targalski oraz Maciej Marosz, a której wydaniem zajęło się wydawnictwo Fronda.

Oprócz serii Resortowe dzieci, Dorota Kania opublikowała także inne książki, jak Gry tajnych służb oraz Resortowe dzieci. Biznes. Jej prace były wielokrotnie nagradzane, w tym Główną Nagrodą Wolności Słowa za rok 2015 w kategorii najlepsza książka dziennikarska przyznaną przez Stowarzyszenie Dziennikarzy Polskich, wyrażającą uznanie dla zaangażowania autorki w tematykę służb specjalnych.

Postępowania prawne

W obliczu trudności prawnych, które towarzyszyły niektórym z jej publikacji, Dorota Kania stanęła w obliczu procesów sądowych, m.in. związanych z artykułem w Super Expressie na temat Marka Siwca, co doprowadziło do orzeczenia skazującego dla niej oraz redaktora Bertolda Kittela za naruszenie dóbr osobistych. W liturgii sądowej, w 2011 roku, Europejski Trybunał Praw Człowieka w Strasburgu orzekł na korzyść polskiego wyroku, uznając, że nie wpłynął on na wolność słowa.

Dodatkowe incydenty związane z jej działalnością mediową, w tym oskarżenia i sprawy sądowe związane z osobami publicznymi takimi jak Marek Dochnal oraz Andrzej Sariusz-Skąpski, doprowadziły do wieloletnich zawirowań prawnych, w których finalnie uznano jej działania za zgodne z przejrzystością oraz rzetelnością dziennikarską.

W 2020 roku wyrok sądowy uznał Dorotę Kanię winną zniesławienia wobec Piotra Bachurskiego, a sąd zobowiązał ją do publikacji przeprosin wynikających z nieprawdziwych informacji na temat Jacka Żakowskiego. Ten przypadek wzbudził szereg kontrowersji, dając asumpt do szerszej dyskusji na temat granic reporterskiej wolności oraz odpowiedzialności za treści publikowane w mediach.

---

Oceń: Dorota Kania

---