Władysław Wiślicki

---

Życiorys

Ukończył naukę w Konserwatorium Warszawskim, gdzie studiował pod okiem znakomitych nauczycieli, takich jak Józef Władysław Krogulski, Kacper Wysocki oraz Karol August Freyer. W 1852 roku zdecydował się na dalsze kształcenie i wyjechał do Konserwatorium Paryskiego, gdzie zdobywał wiedzę pod kierunkiem Jacques’a Fromental Halévy’ego i Thomasa Tellefsena.

Po powrocie do Warszawy w 1853 roku, związał się z „Tygodnikiem Illustrowanym” jako sprawozdawca muzyczny. Jego pasja do edukacji objawiała się w pracy w Instytucie Szlacheckim oraz Instytucie Maryjskim, gdzie uczył muzyki. Oprócz tego prowadził zajęcia z gry na fortepianie oraz śpiewu zbiorowego w Warszawskim Instytucie Muzycznym.

Był również organizatorem koncertów, które obejmowały wykonania dzieł takich jak Stabat Mater Gioacchina Rossiniego. Wspierał rozwój życia muzycznego w stolicy, a jego inicjatywa doprowadziła do powołania Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego. W 1871 roku po jego utworzeniu, objął w nim funkcję bibliotekarza i dyrygenta, wspierając lokalne talenty muzyczne.

Warto zaznaczyć, że założył on także szkołę przygotowawczą dla chórzystów, która w momencie jego śmierci kształciła około 300 uczniów. Jego pamięć ożywa również poprzez miejsce jego spoczynku – cmentarz Powązkowski w Warszawie, gdzie został pochowany.

Wielu zapamiętało Władysława Wiślickiego jako kompozytora, który zostawił po sobie wiele tanców fortepianowych, w tym Polonez koncertowy, Walc fantastyczny i Wielką polkę. Tworzył również pieśni solowe oraz chóralne, a jego publikacja Podręcznik do wykładu tymczasowych zasad muzyki z 1890 roku, pomogła wielu muzykom zrozumieć zawiłości tej sztuki.

---

Oceń: Władysław Wiślicki

---