Bronisław Onufry Kopczyński, znany również jako Onufry Bronisław Kopczyński, był postacią niezwykle ważną w polskiej kulturze XX wieku. Jego życie, które trwało od 10 września 1916 roku w Warszawie do tragicznego końca 5 kwietnia 1943 roku na Majdanku, obfitowało w wiele utalentowanych dokonań.
Był polskim muzykiem, a jego działalność obejmowała takie obszary jak kompozycja i dyrygentura. Jako poeta oraz krytyk, również wpisywał się w dyskurs kulturowy swojej epoki. Jego publicystyka była nierozerwalnie związana z narodową demokracją, co znacząco wpływało na jego twórczość.
Warto także podkreślić, że Kopczyński był założycielem i pierwszym redaktorem konspiracyjnego czasopisma „Sztuka i Naród”, które miało na celu promocję sztuki oraz kultury w trudnych czasach okupacji. Jego pseudonimy, takie jak Stefan Barwiński oraz Adam, a także muzyczne Lech Kobron czy Sławomir Bronicz, pokazują różnorodność jego artystycznych działań i zaangażowań.
Życiorys
Bronisław Onufry Kopczyński był synem znanego malarzaBronisława Kopczyńskiego. Ukończył Konserwatorium Warszawskie, które obecnie nosi nazwę Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina, a maturę zdał w 1934 roku. W przeddzień II wojny światowej, był aktywnie zaangażowany w ruch RNR–Falanga, pełniąc funkcję redaktora w czasopiśmie Ruch Kulturalny oraz kierując Polską Organizacją Akcji Kulturalnej, mającą na celu szerzenie polskiej kultury i eliminację obcych wpływów, w szczególności żydowskich.
Podczas hitlerowskiej okupacji, Kopczyński stał się członkiem konspiracyjnej organizacji polityczno-wojskowej znanej jako Konfederacja Narodu, która w 1942 roku została włączona do ZWZ–AK. W tym czasie pełnił kierowniczą rolę w dziale kultury. Był również twórcą i pierwszym redaktorem naczelnym miesięcznika Sztuka i Naród, który ukazywał się od wiosny 1942 roku aż do jego aresztowania.
Jako kompozytor, Bronisław Onufry Kopczyński stworzył wiele utworów muzycznych, w tym piosenki i kantaty. Jego najbardziej znanym dziełem muzycznym jest pieśń Uderzeniowych Batalionów Kadrowych zatytułowana „Wymarsz Uderzenia” („A jeśli będzie wiosna”).
Niestety, jego działalność została przerwana, gdy został aresztowany przez gestapo w nocy z 8 na 9 stycznia 1943 roku. Po aresztowaniu, wywieziono go do obozu koncentracyjnego na Majdanku, gdzie niestety zmarł 5 kwietnia 1943 roku.
Wybrane publikacje
Wśród osiągnięć Bronisława Onufrego Kopczyńskiego znajdują się znaczące publikacje, które miały wpływ na kształtowanie myśli kulturalnej w Polsce.
- Onufry Bronisław Kopczyński, Narodowa Rewolucja Kulturalna, „Ruch Młodych”, 1936, nr 11, s. 25,
- Onufry Bronisław Kopczyński, Wytyczne narodowo-radykalnej polityki kulturalno-oświatowej, „Przełom”, 1938, nr 2, s. 13.
Przypisy
- Według działaczy POAK "...wszystko jest w życiu duchowym Polski małe, zepsute, zażydzone. Literatura i prasa, malarstwo i muzyka, architektura i teatr, radio i film..." (arch.)
- Stanisław Ozimek, Film polski w wojennej potrzebie, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1974 r., s. 157.
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Stefan Norris | Helena Morsztynówna | Daniela Makulska | Czarny HIFI | Krzysztof Kowalewski | Jan Smoczyński | Andrzej Szpilman | Michał Frydrych | Jotuze | Alan Andersz | Paweł Konic | Witold Sadowy | Krzysztof Wakuliński | Jan Walery Królikowski | Władysław Wiślicki | Witek Orski | Bogdan Kowalewski | Dariusz Krupicz | Wojciech Paszkowski | Dominika DymińskaOceń: Bronisław Onufry Kopczyński