Bernard Goldmann


Bernard Goldmann był znaczącą postacią w życiu społecznym i politycznym Galicji. Urodził się 20 lutego 1841 roku w Warszawie i zmarł 23 marca 1901 roku we Lwowie. Jako prawnik, przez wiele lat pełnił funkcję posła do Sejmu Krajowego Galicji, gdzie działał w IV, V, VI i VII kadencji od 1877 do 1901 roku. Ponadto, piastował urząd kasjera w Galicyjskim Banku Kredytowym we Lwowie.

Goldmann był synem Izaaka, księgarza oraz wydawcy książek, znawcy literatury hebrajskiej. Jego życie pełne było dramatycznych wydarzeń; w młodości, będąc studentem medycyny, został aresztowany w czasie manifestacji w Warszawie 16 października 1861 roku. Skazany na zsyłkę na Sybir, udało mu się jednak uciec z Tobolska i włączyć do walki w powstaniu styczniowym. W trakcie tych wydarzeń, pełnił rolę sekretarza departamentu skarbowego, a jako agent Rządu Narodowego podróżował do Wrocławia w celu zakupu broni.

W jego życiu miały miejsce kolejne aresztowania. Przebrany za kamerdynera, jeszcze raz uniknął zatrzymania, uciekając do Niemiec. Tam podjął studia prawnicze w Heidelbergu, gdzie uzyskał tytuł doktora prawa. Wkrótce potem przeniósł się do Paryża, a w 1867 roku zamieszkał w Wiedniu. Dzięki wsparciu Agenora Gołuchowskiego, w 1870 roku otrzymał austriackie obywatelstwo oraz pozwolenie na osiedlenie się w Galicji, co skłoniło go do osiedlenia się we Lwowie, gdzie zaczął propagować asymilację Żydów z polską kulturą.

W 1874 roku Goldmann objął stanowisko kasjera w Galicyjskim Banku Kredytowym, a od 1877 roku był jego głównym kasjerem. 26 października 1876 roku został wybrany posłem na Sejm Krajowy Galicji z III kurii obwodu Lwów, reprezentując okręg wyborczy Miasto Lwów. W parlamencie zasłynął jako ekspert w dziedzinie budżetu galicyjskiego, przystępując do pracy nad regulacją sejmowej sprawozdawczości finansowej. W 1877 roku zyskał tytuł wiceprzewodniczącego Towarzystwa Przemysłowego we Lwowie oraz był długoletnim radnym miasta Lwowa.

Goldmann aktywnie uczestniczył również w działalności gminy żydowskiej, pełniąc funkcję członka jej zarządu. Oprócz działalności politycznej, prowadził szeroką działalność oświatową, tworząc biblioteki, szkółki oraz kursy mające na celu upowszechnienie polskiej kultury wśród Żydów. Po jego śmierci, jego działania były kontynuowane przez Czytelnię im. B. Goldmanna, założoną w 1903 roku we Lwowie, oraz przez Koło Szkoły Ludowej im. B. Goldmanna, powstałe w marcu 1905 roku.


Oceń: Bernard Goldmann

Średnia ocena:4.76 Liczba ocen:15