Aleksandr Jeriemiejewicz Minkin, znany również jako Alexander Yeremeyevich Minkin, przyszedł na świat 19 sierpnia 1887 roku w Warszawie. Jako postać o bogatym tle historycznym oraz politycznym, Minkin zyskał uznanie w obszarze dyplomacji oraz działalności politycznej w Związku Radzieckim.
Jego nieoceniony wkład w świat polityki trwa do dziś, mimo że odszedł z tego świata 13 stycznia 1955 roku.
Życiorys
Od 1903 roku był aktywnym członkiem Socjaldemokratycznej Partii Robotniczej Rosji (SDPRR), stając się bolszewikiem. Już w październiku 1903 roku został aresztowany, a w czerwcu 1904 roku skazany na zesłanie do Tiumeni. Później znowu trafił do więzienia i ponownie skazany na zesłanie, tym razem do guberni jenisejskiej, jednak zdołał uciec za granicę.
Przebywał na emigracji w Stanach Zjednoczonych, a w kwietniu 1917 roku wrócił do Rosji. Od tego czasu pełnił funkcję przewodniczącego rejonowego komitetu SDPRR(b) w Piotrogrodzie. W okresie od marca 1918 do 1919 roku zajmował stanowisko komisarza ekspedycji związanej z Sposobem Przesyłania Państwowych Dokumentów w Penzie. W ramach swoich obowiązków, od 13 kwietnia do lipca 1918 roku był przewodniczącym penzeńskiej rady gubernialnej.
Następnie, w lipcu i sierpniu 1918 roku, przewodniczył Komitetowi Wykonawczemu Penzeńskiej Rady Gubernialnej. W późniejszym etapie, od grudnia 1918 roku do marca 1919 oraz w sierpniu i wrześniu 1919 roku, sprawował funkcję przewodniczącego penzeńskiego gubernialnego komitetu RKP(b). Od 1919 roku zarządzał fabryką „Gosznak” w Permie, jednocześnie będąc sekretarzem permskiego gubernialnego komitetu RKP(b).
W dniu 21 lutego 1920 roku objął stanowisko przewodniczącego Komitetu Wykonawczego Permskiej Rady Gubernialnej. Od października 1921 roku do 1922 roku był sekretarzem odpowiedzialnym archangielskiego gubernialnego komitetu RKP(b), a w 1922 roku pełnił rolę sekretarza Komitetu Wykonawczego Kominternu. W 1923 roku wszedł w skład Kolegium Ludowego Komisariatu Aprowizacji ZSRR.
Pełnił różne kluczowe funkcje, w tym przewodniczącego Jużamtorga od 1930 do lutego 1934 roku. Po tym czasie, w dniach od 10 marca 1934 do 27 grudnia 1935 był ambasadorem ZSRR w Urugwaju, a w latach 1936-1938 sprawował urząd zastępcy przewodniczącego Sądu Najwyższego RFSRR. Od listopada 1937 do stycznia 1938 roku był zastępcą szefa Wydziału Obrony Sądowej Ludowego Komisariatu Sprawiedliwości ZSRR. W styczniu 1938 roku dołączył do Moskiewskiego Obwodowego Kolegium Adwokatów.
24 stycznia 1939 roku aresztowano go, a potem, w tym samym roku, skazano na osiem lat pozbawienia wolności. Po siedmiu latach, w 1946 roku, został zwolniony. Po odbyciu kary, rozpoczął pracę jako radca prawny w cukrowni w Jełgawie. Niestety, w 1949 roku znów został aresztowany i skazany na dziesięć lat pozbawienia wolności.
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Piotr Puchta | Władysław Tomasz Ostrowski | Alicja Bełcikowska | Aleksander Pacho | Jacek Chodorowicz | Maciej Raś | Anna Jakubowska (działaczka kombatancka) | Tadeusz Skowroński | Paweł Gruza | Wacław Babiński | Hanna Mierzejewska | Władysław Stein-Krajewski | Bernard Goldmann | Andrzej Dołecki | Jan Ołdakowski | Eugeniusz Kembrowski | Jan Bojko | Andrzej Celiński | Karol Rybasiewicz | Zygmunt Wielopolski (1863–1919)Oceń: Aleksandr Minkin