Wiesław Sadowski

Polityka i administracja

Wiesław Sadowski to postać, której życie i osiągnięcia pozostają znaczącym elementem polskiej historii współczesnej. Urodził się 21 grudnia 1921 lub 2 stycznia 1922 w Warszawie, a zmarł 7 sierpnia 2010, również w Warszawie. Był nie tylko ekonomistą, ale również statystykiem oraz politykiem, który wpłynął na wiele aspektów życia społeczno-gospodarczego w Polsce.

W ciągu swojej kariery pełnił funkcję rektora SGPiS, znanego z wysokiej jakości kształcenia w dziedzinach ekonomicznych. Również, jako poseł, brał udział w pracach Sejmu PRL w trzech kadencjach – V, VI oraz VII, gdzie zajmował się ważnymi zagadnieniami politycznymi i gospodarczymi.

Życiorys

Wiesław Sadowski, syn Henryka i Janiny, był wybitnym naukowcem oraz nauczycielem akademickim. Swoje wykształcenie zdobył, kończąc Szkołę Główną Handlową w Warszawie, jak również studiując matematykę na Uniwersytecie Warszawskim. Od 1955 do 1958 roku korzystał z prestiżowego stypendium fundacji Cowlesa na Uniwersytecie Yale.

W czasie swojej kariery akademickiej, w latach 1955–1959 oraz 1963–1965 pełnił funkcję prorektora Szkoły Głównej Planowania i Statystyki w Warszawie, odpowiedzialnego za sprawy naukowe. W 1960 roku uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1969 roku został profesorem zwyczajnym w dziedzinie nauk ekonomicznych. Pomimo licznych obowiązków, w latach 1965–1978 piastował również stanowisko rektora tej uczelni.

W 1969 roku został członkiem korespondentem Polskiej Akademii Nauk. Swoim zaangażowaniem w rozwój statystyki w Polsce dał się poznać również pełniąc rolę przewodniczącego Komitetu Statystyki i Ekonometrii PAN w latach 1972–1992. W okresie 1969–1980 był bezpartyjnym posłem na Sejm PRL, zasiadając w V, VI i VII kadencji.

W latach 1980–1989 pełnił stanowisko prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, podejmując szereg inicjatyw ważnych dla rozwoju tej instytucji. Nie ograniczał się jedynie do działalności akademickiej, zasiadając w składzie Stołecznej Rady Narodowej, gdzie w latach 1980-1981 pełnił funkcję wiceprzewodniczącego. Ponadto, został przewodniczącym Stołecznego Komitetu Frontu Jedności Narodu.

W 1997 roku jego osiągnięcia zostały uhonorowane tytułem doktora honoris causa Uniwersytetu Łódzkiego. Zmarł w Warszawie, a jego pamięć jest zachowana, spoczywa na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 240-2-9).

Ordery i odznaczenia

Wiesław Sadowski został uhonorowany wieloma prestiżowymi odznaczeniami, które świadczą o jego wkładzie w rozwój kraju oraz działalność społeczną. Oto lista jego odznaczeń:

  • Order Sztandaru Pracy I klasy,
  • Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski,
  • Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski,
  • Złoty Krzyż Zasługi,
  • Medal 30-lecia Polski Ludowej,
  • Medal 10-lecia Polski Ludowej (19 stycznia 1955),
  • Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju”,
  • Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju”,
  • Odznaka tytułu honorowego „Zasłużony Nauczyciel Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej”,
  • Krzyż Komandorski Orderu Lwa Finlandii (Finlandia).

Każde z tych odznaczeń jest dowodem uznania dla jego pracy oraz osiągnięć w różnych dziedzinach.

Przypisy

  1. Cmentarz Stare Powązki: Bronisław Kur, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 28.04.2020 r.]
  2. Doktorzy honoris causa UŁ. uni.lodz.pl. [dostęp 21.02.2011 r.]
  3. „Dziennik Popularny”, nr 182 (9650), 25.08.1980 r., s. 3.
  4. Inauguracyjna sesja Rady Narodowej Miasta Warszawy, „Stolica”, nr 16 (1687), 20.04.1980 r., s. 10.
  5. a b c Wiesław Sadowski. rejestry-notarialne.pl.
  6. a b Nekrolog na stronie „Gazety Wyborczej”.
  7. M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 - Uchwała Rady Państwa z dnia 19.01.1955 r. nr 0/201 - na wniosek Ministra Szkolnictwa Wyższego.

Oceń: Wiesław Sadowski

★★★★★
Średnia ocena:4.99 Liczba ocen:16