Jan Karszo-Siedlewski

Polityka i administracja

Jan Karszo-Siedlewski był ważną postacią w polskiej dyplomacji, urodzoną 1 grudnia 1891 roku w Warszawie.

Jego życie zakończyło się 8 lipca 1955 roku w Waszyngtonie, gdzie zmarł po długiej i znaczącej karierze jako urzędnik konsularny.

Życiorys

Jan Karszo-Siedlewski urodził się w rodzinie o długiej tradycji szlacheckiej, wyznania ewangelicko-reformowanego, powiązanej z burżuazją Warszawy i Lublina. Jego rodzicami byli Władysław Karszo-Siedlewski (1859 – 1939) oraz Aniela z Grodzińskich (zm. 1913).

Od 15 stycznia 1919 roku rozpoczął swoją karierę w służbie dyplomatycznej II Rzeczypospolitej. Początkowo pełnił funkcję starszego referenta w Wydziale Dyplomatycznym, a z czasem przeszedł do służby konsularnej. W dniach od 13 lutego 1920 do 11 lipca 1922 był konsulem generalnym RP w Opolu.

Po krótkim pobycie w centrali Ministerstwa Spraw Zagranicznych, od 1 grudnia 1922 roku objął stanowisko sekretarza legacyjnego poselstwa RP w Belgradzie. Następnie pracował jako radca poselstwa w Pradze (od 1 grudnia 1924 do 31 października 1930), a potem w Moskwie (od 1 października 1931 do 1 maja 1932). W późniejszych latach pracował w Charkowie (1932-1934) i Kijowie (1935-1938), pełniąc rolę radcy ambasady w Moskwie.

1 grudnia 1938 roku został mianowany posłem nadzwyczajnym oraz ministrem pełnomocnym w Iranie i Iraku, z siedzibą w Teheranie. Jego misja została rozszerzona także na Afganistan. Pełnił tę funkcję do 30 czerwca 1942 roku, po czym do 28 lutego 1943 kierował Konsulatem Generalnym RP w Bejrucie. Po powrocie do centrali MSZ w Londynie, w ramach Rządu RP na uchodźstwie, aż do 5 lipca 1945 roku działał jako zastępca sekretarza generalnego MSZ.

Po zakończeniu II wojny światowej Jan Karszo-Siedlewski pozostał na uchodźstwie, osiedlając się w Stanach Zjednoczonych, gdzie pracował w Komitecie Wolnej Europy oraz w Bibliotece Kongresu USA. Był żonaty, jego małżonką była Lidia Andrew, 2 voto Mokszycka, a Jan nie doczekał się potomstwa.

Warto dodać, że jego bratem był Tadeusz Karszo-Siedlewski, który pełnił funkcję senatora RP. Siostra Aniela, z kolei, była żoną Sylwina Strakacza, który był asystentem oraz spadkobiercą Ignacego Paderewskiego.

Odznaczenia

Jan Karszo-Siedlewski był wyjątkową postacią, która otrzymała wiele odznaczeń w uznaniu za swoje zasługi. Poniżej znajdują się szczegóły dotyczące jego wyróżnień:

  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, przyznany 2 maja 1923 roku,
  • Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Korony, nadany w Rumunii w 1937 roku.

Bibliografia, literatura

W literaturze dotyczącej Jana Karszo-Siedlewskiego, można znaleźć różne prace, które opisują jego działalność oraz osiągnięcia. Jednym z istotnych dzieł jest:

  • Karszo-Siedlewski Jan [w:] Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej (redakcja naukowa Jacek M.Majchrowski przy współpracy Grzegorza Mazura i Kamila Stepana), BGW Warszawa 1994, ISBN 83-7066-569-1, s. 99.

Przypisy

  1. Jednocześnie kierował placówką wywiadowczą „Kh” Oddziału II Sztabu Głównego w Kijowie (1935–1937); według Wojciech Skóra: Porwanie kierownika polskiej placówki konsularnej w Kijowie Jerzego Matusińskiego przez władze radzieckie w 1939 r., [w:] Polska dyplomacja na Wschodzie w XX– początkach XXI wieku, Olsztyn-Charków 2010, s. 414-437
  2. Z akredytacją w Iraku i Afganistanie
  3. Odznaczenia. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 2, s. 44, 1937.
  4. Krzyż-Pomnik. „Wschód”. Nr 72, s. 9, 20.01.1938 r.
  5. Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 36.

Oceń: Jan Karszo-Siedlewski

★★★★★
Średnia ocena:4.58 Liczba ocen:11