Tadeusz Wolski, osoba o ogromnym wkładzie w nauki rolnicze, przyszedł na świat 21 lutego 1924 roku w Warszawie, gdzie rozpoczęła się jego pasjonująca kariera naukowa. Po wielu latach pracy i badań, zmarł 11 marca 2005 roku w Dańkowie, pozostawiając po sobie znaczący dorobek.
Był on polskim naukowcem, który poświęcił swoje życie agronomii oraz hodowli roślin. Jego praca przyczyniła się do stworzenia wielu nowych odmian zbóż, w tym oczywiście ozimego pszenżyta, co stanowiło przełom w tej dziedzinie.
Wolski był również członkiem rzeczywistym Polskiej Akademii Nauk (PAN), co potwierdza jego renomę oraz pozycję wśród liderów myśli naukowej w Polsce.
Życiorys
Tadeusz Wolski to wybitna postać w dziedzinie agronomii w Polsce. Ukończył studia wSzkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie w 1948 roku, a w 1967 roku uzyskał tytuł doktora. Pracował jako docent w Poznańskiej Hodowli Roślin. W 1989 roku zdobył tytuł profesora nauk rolniczych i był członkiem korespondentem Polskiej Akademii Nauk. Przed swoją śmiercią, która nastąpiła w grudniu 2004 roku, został wybrany na członka rzeczywistego PAN. Wchodził również w skład rad naukowych instytucji takich jak: Komitet Hodowli i Fizjologii Roślin PAN, Instytut Genetyki Roślin PAN w Poznaniu oraz Centralny Ośrodek Badania Odmian Roślin Uprawnych w Słupi Wielkiej.
Tadeusz Wolski zaliczany był do czołowych hodowców roślin w Polsce, a jego działalność miała wpływ nie tylko na krajowe, ale i zagraniczne rynki rolnicze. Był autorem wielu nowych odmian, takich jak pszenica: Dańkowska Biała, Grana, Dana Luna, Jana, Begra, Weneda, Lanca oraz żyto: Dańkowskie Złote, Dańkowskie Nowe, Chodan, Turbo, Motto. Jego wkład w hodowlę pszenżyta obejmował m.in. Triticale, Lasko, Grado, Dagro, Bolero. Nowe odmiany były również wprowadzane na rynki międzynarodowe, włączając w to NRD, Bułgarię, Rumunię, Czechosłowację, RFN, Francję, Austrię, Belgię, Szwecję, Szwajcarię, Luksemburg oraz Nową Zelandię.
Wolski opublikował ponad 100 prac naukowych, wśród których znajduje się między innymi „Hodowla roślin rolniczych” (w: Gospodarka nasienna, 1974) oraz rozdziały o hodowli roślin w „Biologii żyta” (pod red. C. Tarkowskiego, 1984).
Życie prywatne
Tadeusz Wolski był synem Władysława Wiktora Feliksa Wolskiego (1888–1949) oraz Marii z domu Janasz (1899–1971). Jego żoną była Anna Branicka. Wspólnie wychowali dwóch synów: Mikołaja Władysława Wolskiego oraz Xawerego Aleksandra Wolskiego, który odniósł sukces jako malarz. Zmarł 11 marca 2005 roku w Dańkowie, a jego ostatnie miejsce spoczynku znajduje się na cmentarzu parafialnym w Błędowie.
Nagrody i odznaczenia
Tadeusz Wolski był wybitnym agronomem, który zdobył wiele prestiżowych nagród oraz odznaczeń w uznaniu za swoje osiągnięcia naukowe. W 1976 roku został laureatem Nagrody im. Stanisława Staszica, a w 1982 roku nagrody Sekretarza Naukowego Polskiej Akademii Nauk, przyznawanej zespołom badawczym.
Wśród jego wyróżnień znajdowały się również Srebrny i Złoty Krzyż Zasługi oraz Order Sztandaru Pracy I i II klasy, które otrzymał w 1952 roku. W 1995 roku Wolski otrzymał Krzyż Kawalerski i Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, co jest świadectwem jego zasług dla kraju.
W 1992 roku wyróżniono go tytułem doktora honoris causa na Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, a w 1998 roku to samo zaszczytne wyróżnienie przyznano mu przez Akademię Rolniczą w Lublinie.
Oprócz nagród, Tadeusz Wolski jest także autorem wielu ważnych publikacji, w tym:
- Hodowla zbóż ozimych w Stacjach Hodowli Roślin Dańków-Laski, Choryń (1980),
- Składniki pokarmowe i antyodżywcze występujące w roślinach (2001, współautor, ISBN 83-88253-45-X).
Przypisy
- a b c Tadeusz Wolski. [dostęp 28.07.2019 r.]
- Rakowska Maria: Profesor Tadeusz Wolski — w osiemdziesiąte urodziny. "Biuletyn IHAR" nr 233, 2004 r. s. 6
- M.P. z 1995 r. nr 58, poz. 639
- M.P. z 1952 r. nr 52, poz. 701
- Ostatnia z Branickich. Straciła pałac w Wilanowie, zesłano ją do Rosji, ukochany ożenił się z inną. [dostęp 31.01.2016 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Jerzy Duszyński (biochemik) | Wojciech Krzemiński (geodeta) | Jerzy Kroh | Jan Kroszczyński | Andrzej Werner (krytyk) | Andrzej Nieuważny | Wojciech Stec | Tomasz Mickiewicz | Joanna Kurczewska | Włodzimierz Koczara | Bohdan Galster | Marek Jan Chodakiewicz | Elżbieta Promińska | Mirosław Sawicki | Joanna Cygler | Hanna Szwankowska | Halina Janaszek-Ivaničková | Bogdan Balcer | Jan Weyssenhoff (fizyk) | Krzysztof SzpilmanOceń: Tadeusz Wolski (agronom)