Andrzej Nieuważny


Andrzej Nieuważny to postać, która na stałe wpisała się w historię polskiej nauki. Urodził się 24 lutego 1960 roku w Warszawie, a zmarł 5 czerwca 2015 roku w Toruniu.

Był cenionym historykiem, który swoje badania koncentrował na burzliwych czasach XIX wieku. Jego prace przyczyniły się do wzbogacenia wiedzy o tym niezwykle interesującym okresie, który kształtował Polskę i Europę.

Życiorys

Andrzej Nieuważny jest synem wybitnego filologa Floriana Nieuważnego. Już od najmłodszych lat jego pasją stała się historia, ze szczególnym naciskiem na epokę napoleońską. W 1985 roku zakończył edukację na kierunku historycznym na Uniwersytecie Warszawskim, co stanowiło ważny krok w jego karierze akademickiej.

Po ukończeniu studiów, w 1986 roku, podjął pracę na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu, gdzie spędził większość swojej kariery zawodowej. W 1993 roku osiągnął stopień doktora nauk humanistycznych w dziedzinie historii na Wydziale Humanistycznym UMK. Tematem jego rozprawy doktorskiej była Kampania 1813 roku na północnym zachodzie Księstwa Warszawskiego oraz obrona Torunia, opisana w kontekście materiałów moskiewskich. Promotorem jego pracy był Sławomir Kalembka.

Andrzej Nieuważny jest także autorem wielu publikacji poświęconych historii Francji oraz czasom napoleońskim. W okresie pierwszej połowy lat 90. prowadził wykłady na sesjach plenarnych Polskiego Uniwersytetu Ludowego w Mińsku. Ponadto, był współpracownikiem Université Nancy, co świadczy o międzynarodowym zasięgu jego działalności naukowej.

W 2009 roku jego osiągnięcia zostały docenione, gdy otrzymał Order Palm Akademickich (Ordre des Palmes académiques), co stanowi wyraz uznania w środowisku akademickim.

Wybrane publikacje

Andrzej Nieuważny jest autorem wielu interesujących publikacji dotyczących historii Napoleona oraz Księstwa Warszawskiego. Oto niektóre z jego wybranych prac:

  • Kampania 1813 roku na północnym zachodzie Księstwa Warszawskiego: napoleońska twierdza Toruń i jej obrona (1995, ISBN 83-231-0727-0),
  • My z Napoleonem (1999, ISBN 83-7023-709-6),
  • Czasy napoleońskie (2001, ISBN 83-7023-845-9),
  • Wojsko Księstwa Warszawskiego: artyleria, inżynierowie, saperzy (2004, wspólnie z Ryszardem Morawskim, ISBN 83-85314-18-0),
  • Napoleon na Mazowszu: bitwy pod Pułtuskiem i Gołyminem 1806-1807 (2005, ISBN 978-83-7549-000-8),
  • Napoleoński marszałek i alzacka praczka: François-Joseph Lefebvre i „Madame Sans-Gêne” czyli Książę i księżna Gdańska (2007, ISBN 978-83-921441-8-2).

Te prace ukazują głęboką wiedzę autora na temat okresu napoleońskiego oraz jego wpływu na Polskę.

Przypisy

  1. Wiadomości UMK
  2. A. Supruniuk, Historyk Nagrodzony, "Głos Uczelni: pismo Uniwersytetu Mikołaja Kopernika", 2009 r., R. 18 (34), nr 2, s. 6.
  3. Tomasz Wituch, Bogdan Stolarczyk Studenci Instytutu Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego 1945-2000, wyd. Arkadiusz Wingert, Kraków 2010 r., s. 555.
  4. Oświata i szkolnictwo polskie poza białoruskim systemem oświatowym. W: Oświata..., s. 302.

Oceń: Andrzej Nieuważny

Średnia ocena:4.82 Liczba ocen:15