Mietek Pachter, w rzeczywistości znany jako Mieczysław Pachter, to postać, której życie naznaczone było trudnymi doświadczeniami historycznymi. Urodził się w 1923 roku w Warszawie, a jego historia dobiega końca 25 listopada 2018 roku, kiedy to zmarł w Villemomble, niedaleko Paryża.
Był on polskim autorem wspomnień związanych z czasami II wojny światowej, a jego pochodzenie żydowskie miało wpływ na jego życie oraz twórczość. Pachter był nie tylko uczestnikiem, ale również uważnym obserwatorem powstania w getcie warszawskim, co czyni go ważnym świadkiem tragicznych wydarzeń tamtej epoki.
Życiorys
W trudnych czasach II wojny światowej, podczas niemieckiej okupacji, Mietek Pachter znalazł się w warszawskim getcie razem z rodzicami oraz braćmi. Wykonywał tam prace przy rozbiórkach budynków, a jednocześnie brał udział w szmuglu. Dzięki niezwykłemu szczęściu, rodzinie Pachterów udało się uniknąć deportacji do obozów zagłady podczas tzw. wielkiej akcji likwidacyjnej, która miała miejsce latem 1942 roku.
Niestety, w wyniku tzw. akcji styczniowej w 1943 roku, Mietek stracił swoich rodziców oraz młodszego brata. Podczas wybuchu powstania w warszawskim getcie, ukrywał się z bratem w bunkrze. Gdy ich schronienie zostało odkryte, zostali wyprowadzeni na Umschlagplatz, skąd ich transport skierował się do obozu zagłady w Treblince. Cudem, jak jeden z nielicznych transportów, uniknęli śmierci, ponieważ ich grupa została odesłana do obozu na Majdanku.
Wkrótce potem, bracia Pachterowie zostali przeniesieni do obozu pracy przymusowej w Skarżysku-Kamiennej. Pod koniec wojny byli świadkami swojego wyzwolenia w zakładach HASAG-u w Częstochowie. Po wojnie, w 1946 roku, opuścili Polskę i osiedlili się w Niemczech, gdzie Mietek dowiedział się o swojej chorobie – gruźlicy.
Dzięki wsparciu American Jewish Joint Distribution Committee, Mietek Pachter trafił do szwajcarskiego sanatorium w Davos w grudniu 1946 roku. To właśnie tam spisał swoje wspomnienia z trudnych czasów spędzonych w warszawskim getcie oraz podczas powstania, które później zostały opublikowane pod tytułem Umierać też trzeba umieć.
Po zakończeniu leczenia wyjechał do Francji, gdzie rozpoczął nowe życie i założył rodzinę. Zmarł 28 listopada 2018 roku i został pochowany w Izraelu.
W 2023 roku Mietek Pachter został uhonorowany na wystawie pt. „Wokół nas morze ognia. Losy żydowskich cywilów podczas powstania w getcie warszawskim”, która jest prezentowana w Muzeum Historii Żydów Polskich Polin.
Przypisy
- a b c Mietek Pachter (1923 - 25.11.2018) [online], wyborcza.pl [dostęp 27.04.2023 r.]
- a b c d e MateuszM. Ostachowski, Mietek Pachter (1923-2018) [online], holocaustresearch.pl [dostęp 27.04.2023 r.]
- Umierać też trzeba [online], holocaustresearch.pl [dostęp 27.04.2023 r.]
- BartoszB. Bartosik, Antypascha 1943. Wystawa „Wokół nas morze ognia” w Muzeum Polin [online], wiez.pl [dostęp 27.04.2023 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Inne":
Szymon Gięty | Marek Gajdziński (harcmistrz) | Calek Perechodnik | Bogna Sworowska | Jan Paweł Rogalski | Anna Heilman | Menachem Bigelman | Eugenia Szczyglińska | Zbigniew Leszek Grzywaczewski | Józefina Róża Kronenberg | Michał Landy | Waldemar Nowak | Lech Emfazy Stefański | Stanisław Hempel (myśliwy) | Czarny Roman | Tomasz Bielawski | Tadeusz Sobieraj | Janina Mazur | Zofia Glińska | Józef BanekOceń: Mietek Pachter