Stefania Niekrasz

---

Życiorys

Stefania Niekrasz była wybitną postacią w polskim życiu muzycznym. Ukończyła studia wWarszawskim Instytucie Muzycznym. W czasie swojej edukacji miała zaszczyt uczyć się od znanych pedagogów, w tym Ludwika Ursteina, Zygmunta Noskowskiego, Aleksandra Michałowskiego oraz Józefa Turczyńskiego. Dodatkowe studia pianistyczne zrealizowała pod okiem Józefa Śliwińskiego w Rydze.

Od wieku 16 lat aktywnie występowała, organizując poranki muzyczne dla młodzieży oraz wieczorne koncerty. W 1921 roku była współzałożycielką Konserwatorium Muzycznego Pomorskiego Towarzystwa Muzycznego w Toruniu, gdzie pełniła funkcję wykładowcy w zakresie gry na fortepianie i teorii muzyki. W 1936 roku dokonała kolejnego kroku w swoim rozwoju artystycznym, zakładając Instytut Muzyczny w Nowogródku.

Jej występy miały miejsce również na falach Polskiego Radia w miastach takich jak Warszawa, Toruń oraz Wilno. Oprócz muzyki zajmowała się publikowaniem odczytów poświęconych polskim kompozytorom. Podczas II wojny światowej Niekrasz występowała wśród żołnierzy Wojska Polskiego na Bliskim Wschodzie, a także prowadziła klasę fortepianu w szkole Młodszych Ochotniczek w Palestynie.

W 1943 roku osiedliła się na stałe w Londynie, gdzie nadal aktywnie angażowała się w działalność muzyczną, organizując koncerty dla inwalidów wojennych. W 1946 roku miała zaszczyt zaprezentować swój talent na pierwszym powojennym kongresie naukowym na Sorbonie. Kolejnym jej sukcesem było założenie polskiej szkoły muzycznej im. Fryderyka Chopina w Londynie w 1951 roku oraz Stowarzyszenia Polskich Artystów Muzyków Zagranicą w roku 1960.

Na jej inicjatywę powołano Instytut Chopina w 1961 roku, a w 1963 roku odbył się Międzynarodowy Konkurs Chopinowski, skierowany do krajów Wspólnoty Brytyjskiej. W 1964 roku zorganizowała cykl koncertów „Szlakami Chopina”, które miały miejsce w Anglii, Szkocji oraz Paryżu. Doprowadziła do odsłonięcia w 1975 roku pomnika Chopina przed londyńskim Royal Festival Hall. Została pochowana na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.

Była także gorącą propagatorką muzyki Fryderyka Chopina. Niekrasz publikowała szereg artykułów w polskich i zagranicznych czasopismach. W 1943 roku na łamach „Studiów irańskich” przedstawiła rozprawę dotycząca muzyki irańskiej, która została później przetłumaczona na języki francuski i perski. Cieszyła się dużym uznaniem, wspierając młodych muzyków w rozwoju ich kariery oraz uzyskiwaniu zezwoleń na pobyt w Anglii. Została uhonorowana Krzyżem Zasługi z Mieczami w 1943 roku, jak również Odznaką honorową „Zasłużony dla Kultury Polskiej” w 1970 roku.

---

Oceń: Stefania Niekrasz

---