Salomon Budzyner

Polityka i administracja

Salomon Budzyner, znany również jako Salem Budzyner, odgrywał znaczącą rolę w historii polskiej społeczności żydowskiej. Urodził się 13 lipca 1872 roku w Warszawie, a jego życie zakończyło się 6 kwietnia 1940 roku we Włoszech, w jednym z malowniczych miasteczek nadmorskich.

Był on nie tylko działaczem gospodarczym, ale także politycznym, co miało istotny wpływ na życie społeczności, z której się wywodził. Pełnił także funkcję senatora w Rzeczypospolitej Polskiej w latach 1928–1930, co dodatkowo podkreśla jego znaczenie w tamtym okresie. Budzyner był aktywny w dążeniu do poprawy warunków życia Żydów w Polsce oraz w promowaniu ich praw.

Życiorys

Salomon Budzyner przyszedł na świat w ortodoksyjnej rodzinie żydowskiej, jako syn Binema Budzynera (1839–1913), który był rzezakiem rytualnym oraz Estery Małki z Horowitzów (1845–1915). W swojej młodości, uczył się w Tomaszowie Mazowieckim, gdzie uczęszczał do szkoły religijnej.

Następnie kontynuował naukę w Łodzi na kursach związanych z handlem. Tam związał się z lokalną branżą włókienniczą, podejmując pracę w fabryce „Hirszberg i Birnbaum”. W miarę upływu lat, jego ciężka praca i talent doprowadziły do awansu, a po zakończeniu I wojny światowej został prezesem zarządu tejże firmy.

W styczniu 1917 roku, Budzyner wziął udział w wyborach do Rady Miejskiej w Łodzi i zdobył mandat radnego jako przedstawiciel Centralnego Żydowskiego Komitetu Wyborczego. Jego zaangażowanie w życie lokalnej społeczności żydowskiej przejawiało się także poprzez przynależność do syjonistycznej partii Mizrachi, gdzie pełnił funkcję prezesa gminy żydowskiej oraz przewodniczącego Komitetu Ratunkowego odpowiedzialnego za udzielanie pożyczek Żydom w Łodzi.

W 1928 roku, Budzyner ubiegał się o miejsce w Senacie w wyborach przeprowadzonych 11 marca, gdzie został wybrany jako senator województwa warszawskiego z listy nr 18 – Blok Mniejszości Narodowych. Był związany z Kołem Żydowskim, jednakże nie miał aktywnego udziału w pracach komisji senackich.

Niestety, w 1939 roku, w obliczu wyzwań związanych z sytuacją polityczną, próbował wraz z rodziną dotrzeć do Brytyjskiego Mandatu Palestyny przez Włochy. Zmarł 6 kwietnia 1940 roku podczas tej podróży. Jego grób znajduje się w Trieście, gdzie złożono go z honorami, a na grobie położono flagę polską, w celu uhonorowania jego zasług jako senatora II Rzeczypospolitej.

Jego wdowa, Maria z d. Sojka, zdołała w 1940 roku dotrzeć do Palestyny, gdzie zmarła trzy lata później, w 1943 roku. Również wszystkie dzieci Budzynera – cztery zamężne córki oraz syn Szymon Binem Budzyner – odnaleźli nowe życie w Palestynie.

Przypisy

  1. Stawiszyńska 2016 r., s. 673.
  2. Goerne 1919 r., s. 81.

Oceń: Salomon Budzyner

★★★★★
Średnia ocena:4.61 Liczba ocen:14